علی غضنفری در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این طرح گفت: با همکاری تعدادی از شاعران آلمانی به سرپرستی "گریت ووستمن" سه پروژه را با هدف آشنایی بیشتر مردم ایران و آلمان از شعر معاصر دو کشور تعریف کرده‌ایم و تلاشهایی هم برای یافتن دو ناشر همسنگ و درجه یک ایرانی و آلمانی جهت چاپ کتابهایی که از این پروژه‌ها حاصل خواهد شد انجام داده‌ایم.
وی افزود: طی این دو پروژه که یکی "شعر معاصر آلمانی" و دیگری "شعر معاصر ایرانی" است، 5 الی 6 شاعر معاصر از هر کدام از دو کشور انتخاب و بخشی از اشعارشان ترجمه می‌شود. البته در ادامه این پروژه‌ها قصد داریم شب شعرهایی در دو کشور برگزار کنیم که طبیعتاً برای این منظور شاعرانی از ایران به آلمان و شاعرانی از آلمان به ایران سفر خواهند کرد.
این شاعر و مترجم ادبیات آلمانی درباره روند انجام این پروژه‌ها اضافه کرد: تا اواخر ژانویه (ماه جاری میلادی) کار ترجمه اشعار شاعران معاصر دو کشور به پایان می‌رسد و امیدواریم دو ناشر تخصصی را یکی در آلمان و دیگری در ایران برای چاپ کتابهای مذکور پیدا کنیم.
غضنفری با بیان اینکه "قصد داریم در هر کدام از این پروژه‌ها حداقل یک شاعر زن را هم از هر یک از دو کشور معرفی کنیم" به روند تدوین پروژه سوم پرداخت و گفت: "زنان شاعر معاصر ایرانی" طرح دیگر ماست و قصد داریم بانوان شاعری را که بعد از فروغ فرخزاد فعالیت داشته‌اند و عموماً شعرهای سپید و نیمایی سروده‌اند به دنیای آلمانی زبان معرفی کنیم.
وی همچنین از دشواری انجام این کار سخن گفت و تاکید کرد: همانطور که گفتم هدف ما چند نفر شاعر ایرانی و آلمانی از این کار صرفاً بالا بردن سطح شناخت مردم دو کشور از شعر معاصر ایرانی و آلمانی است ولی اصولاً این قبیل کارها نیازمند حمایت جدی سازمانهای فرهنگی است.
این مترجم در عین حال گفت: ما نمی‌خواهیم از حمایتهای دولتی استفاده کنیم ولی فکر می‌کنم یکی از وظایف دولتها آشنایی مردمانشان با دیگر فرهنگهاست و اگر اقدامی در این خصوص انجام دهند خدمت قابل توجهی به فرهنگ مملکتشان کرده‌اند.
غضنفری به ترجمه‌هایش از آثار کلاسیک ایرانی اشاره کرد و افزود: من دویست رباعی مولوی، رباعیات و ساقی نامه حافظ و رباعیات سعدی را به آلمانی ترجمه کرده‌ام و توسط یک ناشر خوب در این کشور چاپ شده و خوشبختانه مخاطب هم دارد ولی چه خوب می‌شد یکی از سازمانهای فرهنگی ایران هم 200، 300 نسخه از آن را می‌آورد و در ایران هم توزیع می‌کرد.
وی ادامه داد: نمی‌خواهم از این بابت درآمدی حاصل کنم و یا اینکه کمکی به من بشود ولی وقتی که آلمانیها از من می‌پرسند چرا این کتابهای دوزبانه در ایران خریدار ندارد، آدم حیفش می‌آید که می‌بیند آنجا پول می‌دهند رباعیات خیام را می‌خرند و اینجا هیچ استقبالی صورت نمی‌گیرد. مطمئنم هستند کسانی که در ایران به آلمانی شعر می‌گویند و مایلند این جور کتابها را تهیه کنند.
نظر شما