محمد رضا هاشمیان در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد اکران مستند "سبز، سپید، سرخ" گفت: قبل از اینکه فیلم روی پرده برود مرکز من را در جریان اکران این فیلم گذاشت. قرار بود فیلم زودتر اکران شود اما از آنجایی که به نظرم نیاز به تبلیغات برای اکران فیلم‌های مستند است، این موضوع را به تعویق انداختیم.
وی درباره نحوه اکران مستند توضیح داد: بعضی مستندها مثل "تهران انار ندارد" ظرفیت این را دارند که چند وقت پشت سر هم در سینماها اکران شوند. این فیلم هفته‌ها روی پرده بود و فروش خوبی هم داشت. در مورد مستند "سبز، سپید، سرخ" به نظرم همین اتفاق می‌افتد. این فیلم در جذب مخاطب موفق عمل کرده است و در اکران‌هایی که در سینما آزادی و انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند و بعد از جشنواره سینما حقیقت در سینما آزادی داشته است، به صورت شفاهی تبلیغ شد و مردم برای دیدن آن ترغیب شده‌اند.
هاشمیان ادامه داد: موضوع این مستند جذابیت‌های پرچم ایران است. پیش از این بیشتر تمرکز من روی فیلمنامه نویسی بود، زمانی که می‌خواستم فیلمنامه یکی از مجموعه‌های تاریخی را بنویسم به موزه ایران باستان رفتم و به پرچم ایران باستان برخوردم.دراین زمینه تحقیق کردم و با حجم زیادی از اطلاعات رو به رو شدم. از پرچم به عنوان هویت کشورها یاد می‌شود. در این مستند سعی کردم اهمیت و ارزش پرچم ایران را با استفاده از ادبیات، گرافیک و نقاشی نشان دهم.
این مستندساز در مورد قرار گرفتن این فیلم در بخش مستندهای سیاسی چهارمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت، عنوان کرد: این فیلم را با مبنای سیاسی نساختم و به خاطر اطلاعات تاریخی که در آن وجود دارد می‌توانست در بخش تاریخ و تمدن قرار بگیرد.همیشه برای من جای سوال بود که چرا این مستند را در بخش سیاسی جشنواره قرار دادند اما مسئولان جشنواره گفتند این فیلم محتوای سیاسی دارد.
هاشمیان درباره ساخت مستندهای سیاسی افزود: برای به یاد آوردن مستندهای سیاسی در سینمای ایران حافظه خوبی ندارم اما به نظرم گزارش‌های خبری که تلویزیون تحت عنوان مستند پخش می‌کند احتمالا در این دسته بندی قرار می‌گیرد. ساخت مستند سیاسی کار عجیب و سختی نیست. مستندساز اگر بخواهد در مورد فوتبال هم مستند بسازد می‌تواند عنوان مستند سیاسی را به آن بدهد و از نظر سیاسی، ورزش را بررسی کند. فکر می‌کنم بعد از جشنواره چهارم سینما حقیقت و اختصاص یک بخش به مستندهای سیاسی ساخت این گونه مستندها بیشتر شود.
وی در پایان گفت: مهمترین مساله در حال حاضر اکران مستند در سینما سپیده است. به نظرم این موضوع به خودی خود می‌تواند مهم باشد حتی اگر فیلم‌های روی پرده مخاطبی نداشته باشند. علاقه‌مندان با کارت دانشجویی و کارت خانه سینما به صورت رایگان می‌توانند این مستندها را ببینند. به نظرم در این مقطع زمانی فکر کردن به بلیت فروشی برای این فیلم‌ها در سینما سپیده تنها مانع رشد این سینمای مستند است. من خیلی به فروختن بلیت در سینما سپیده امیدوار نیستم به نظرم در وهله اول باید مخاطب را با سینمای مستند آشتی داد و بعد بر سر کمبود مخاطب بحث کرد.
نظر شما