۲۹ دی ۱۳۸۹، ۱۰:۴۳

یوسفی غروی:

مختار مرضی اهل بیت‌(ع) بود

مختار مرضی اهل بیت‌(ع) بود

قم - خبرگزاری مهر: استاد حوزه و دانشگاه در تبیین شخصیت مختار ثقفی گفت، از اسناد تاریخی اینگونه استنباط می شود که اعمال مختار مورد رضایت ائمه(ع) بوده است.

به گزارش خبرنگار مهر در قم، حجت الاسلام محمد هادی یوسفی غروی شامگاه سه‌شنبه در سلسله نشست‌های گفتمان عقاید و اندیشه که از سوی معاونت فرهنگی دفتر تبلیغات اسلامی با موضوع بررسی شخصیتی مختار و فرقه کیسانیه در سالن اجتماعات مدرسه فضیه برگزار شد به قیام مختار و چگونگی از بین بردن قتله امام حسین‌(ع) اشاره کرد و افزود: در اخبار آمده است که وقتی کیفیت قتل‌های غیر اسلامی مختار را برای امام سجاد‌(ع) نقل کردند امام از ایشان اعلام برائت کرد اما در برخی دیگر از اخبار، معنای ترحم در بیان امام باقر‌(ع) و امام صادق‌(ع) آمده است و ائمه مختار را اهل نجات دانسته‌اند.

وی خاطر نشان کرد: این امر بدان معنی نیست که هیچ غشی در کار مختار نبود و اخبار رسیده نیز چنین دلالت می‌کند که ممکن است در جاهایی کار مختار درست نبوده است.

این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به داستان روبه روشدن نوه مختار با امام موسی کاظم(ع) اشاره کرد و اظهار داشت: نوه مختار هنگام به جا آوردن اعمال حج، امام را در مکه ملاقات می‌کند و وقتی خود را معرفی می‌کند شعری در مصیبت امام حسین‌(ع) برای امام می‌خواند که امام موسی کاظم‌(ع) تمامی هدایایی که منصور دوانیقی به ایشان هدیه کرده بودند را به نوه مختار اهدا می‌کند و این امر نشان دهنده راضی بودن ائمه از اعمال مختار است.

یوسفی غروی تصریح کرد: معنای ترضی‌های ائمه از مختار حاکی از ان است که او مرضی اهل بیت (ع) بوده است.

مختار نتوانست توابین را به سمت خود بکشاند

استاد حوزه و دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود عنوان کرد: مسلم بن عقیل بعد از اینکه وارد کوفه شد به علت اینکه هانی طرفداران بسیاری داشت که در تاریخ ۳۰ هزار نفر عنوان کرده بودند از دار مختار به دار هانی پناه برد.

وی عنوان کرد: بعد از به شهادت رساندن حضرت مسلم و دستگیری مختار و بعد از اینکه لشکر ابن زیاد از کربلا بازگشت، عبدالله ابن عمر برادر زن مختار نامه‌ای به خلیفه نوشت تا شفاعت مختار را بکند و او را از زندان نجات دهد و خلیفه نیز به دلیل اینکه عبدالله ابن عمر با او بیعت کرده بود نامه‌ای به ابن زیاد نوشت تا او مختار را از زندان‌‌ رها کند.

یوسفی غروی ادامه داد: وقتی ابن زیاد مختار را از زندان آزاد کرد از او قولی در خصوص ماندن و یا نماندن در کوفه نگرفت که این موضوع در فیلم مختارنامه نیز اشاره شده است.

استاد حوزه و دانشگاه افزود: در تاریخ چنین آمده است که مختار بعد از رهایی از زندان به سمت مکه رفت و در آنجا با عبدالله بن زبیر بیعت کرد و زبیر نیز مدت‌ها هیچ مسئولیتی را به او نسپرد هر چند مختار تمایل داشت که زبیر حکومت عراق را به او بسپارد.

یوسفی غروی با بیان اینکه بعد از آنکه مختار فهمید که در کنار زبیر نمی‌تواند به مقصدش برسد و زبیر روز به روز ضعیف‌تر می‌شود، افزود: بعد از مدتی که تعدادی از حاجیان از کوفه برای به جا آوردن اعمال حج به مکه آمده بودند وقتی وضعیت کوفه را برای مختار نقل کردند که مردم به امام حسین‌(ع) ارادت دارند و گروهی به نام توابین نیز درپی خون‌خواهی از امام برخاستند تصمیم گرفت تا راهی کوفه شود.

وی ابراز داشت: مختار وقتی وارد کوفه شد تلاش کرد تا توابین را به سمت خود بکشاند که موفق به این امر نشد و از ۱۰ هزار نفری که با این گروه بودند نیمی از آن‌ها به کربلا رفتند و بعد از برگزاری مراسم احیا و شب زنده‌داری به عنوان توبه از درگاه حق راهی موصل شدند که البته مختار مخالف این حرکت توابین بود.

استاد حوزه و دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود به حمله مختار و جنگ با مصعب اشاره کرد و افزود: مختار با ۲۰ هزار نیرو به جنگ با مصعب رفت اما به دلیل اینکه ۱۲ هزار نفر در این جنگ از بین رفتند مغلوب شد و با ۸ هزار نفر مابقی به کوفه بازگشت و همه وارد دارالعماره و در آنجا متحصن شدند که مصعب توانست وارد کوفه شود و او را تسلیم کند و ۷ هزار نفر از ۸ هزار سرباز مختار را که اغلب اهل فارس بودند را از بین برد و هزار نفر از آن‌ها که از اعراب بودند را‌‌ رها کرد.

یوسفی غروی افزود: مصعب بعد از این قتل عام وقتی راهی مکه شد کار خود را نزد عبدالله بن عمر اینگونه توجیه کرد که این افراد از پیروان کسی بودند که او خود را به دروغ پیامبر‌(ص) معرفی کرده بود.
 

کد خبر 1235720

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha