حسین علیزاده آهنگساز ضمن بیان این مطلب در خصوص دخالت نهادهای دولتی در تولید محصولات فرهنگی در حوزه موسیقی به خبرنگار مهر، گفت : دخالت نهادهای دولتی در تولید آثار موسیقی نه تنها بخش خصوصی را دچار ضعف می کند بلکه در برخی موارد هنرمند را محدود به خواست و سفارش دولت نیز می کند و این مسئله در دراز مدت موجب ایجاد حجمی از تولید آثار سفارشی و خنثی می شود و به این ترتیب بخش غیر دولتی معنای وجودی خود را از دست دهد و هنرمند مجبور به فعالیت زیر نظر نهادهای دولتی می شود و ادامه این روند در نهایت باعث خود سانسوری هنرمند خواهد شد که این مسئله خطری بزرگ برای هنراین سرزمین است.
وی در ادامه افزود : از سوی دیگر هزینه هایی که بخش دولتی برای تولید آلبوم صرف می کند به مراتب بیش از بازدهی مالی و سوددهی آن است چراکه اغلب آلبوم های موسیقی همان آثار سفارشی است که نه در اجراهای زنده و نه در آلبوم هایی که تولید می شود خواهان ندارد از همین رو بهتر آن است که تولید آلبوم های موسیقی به بخش خصوصی واگذار شود تا مطابق با خواست اقشار مختلف تولید اثر کنند.
این استاد موسیقی ایرانی در پاسخ به سئوالی مبنی براینکه با توجه به تصدی دولت در تولیدات بخش خصوصی آیا امکان خودکفایی بخش خصوصی وجود دارد یا نه گفت : تولید آثار موسیقایی و اصولا تولید هنر ارتباط مستقیم با اقتصاد دارد و اگررقابت بخش دولتی با تولیدات بخش خصوصی ادامه یابد امکان خودکفایی در ارائه آثار مستقل هنرمند غیر ممکن خواهدشد واین درحالی است که پتانسیل و نیروی جوان برای فعالیت مستمر در رسیدن به خودکفایی در تولید محصولات فرهنگی وجود دارد .
عضو شورای فنی ارکستر ملی در ادامه افزود: به عنوان مثال ارکستر موسیقی ملی با توجه به تعداد بالای نوازنده ای که دارد و همچنین حجم بالای آثار به یک حقوق خوب احتیاج دارند و حقوقی که به نوازنده های ارکستر داده می شود پاسخگوی تلاش آنها نیست و در عین حال هیچگاه تفکر اهدای یارانه به بخش های فرهنگی توسط نهادهای دولتی نیز ایجاد نمی شود بنابراین امکانات مالی که بتواند ارکستر را تامین کند بسیار محدود است؛ اما در این شرایط با به کار گرفتن سیاست های درست اجرایی ویژه ارکسترهای فعال مانند ارکستر سمفونیک و یا ارکستر موسیقی ملی که عمولا وابسته به بخش دولتی هستند می توانند به خودکفایی برسند به شرط اینکه دولت چشم داشتی بر درآمد حاصل از عرضه محصولات فرهنگی توسط ارکسترهای موسیقی را نداشته باشد.
علیزاده افزود: به عنوان مثال می توان از توان ارکستر ملی و یا ارکستر سمفونیک در اجرای آثار آهنگسازان ایرانی بهره برد بسیاری از آهنگسازان آثارخود برای ضبط را به ارکسترهای ارمنستان و یا اوکراین می سپارند اما برای خودکفایی ارکسترها همین آثار را می توان توسط ارکستر موسیقی ملی و یا ارکسترسمفونیک اجرا و ضبط کرد به شرط آنکه درآمد حاصل از آن متعلق به نوازنده ارکستر باشد و دولت دخالتی در کم و کیف دریافتی های ارکستر نداشته باشد ؛ ولی در شرایط فعلی چنین اتفاقی نمی افتد و آهنگسازان مخارج هنگفتی را به ارکسترهای ارمنستان و یا اکراین می پردازند و معمولا حس و حال قطعه هم درست از آب درنمی آید به عنوان مثال قطعه "نینوا" توسط ارکستر اوکراین در ایران اجرا شد منتها بسیار بد لهجه اجرا شد و به اعتقادمن حس و حال قطعه در آن اجرا کشته شد درصورتی که این قطعه برای نخستین بار توسط ارکستر زهی رادیو و تلویزیون اجرا و ضبط شد و نوازنده های ایرانی به خوبی توانستند حس و حال قطعه را حفظ و القا کنند.
نظر شما