تماشای تئاتر عامل رشد فرهنگ در خانواده‌ها است

به گزارش خبرگزاری مهر، حامد هوشیاری عضو انجمن بازیگران خانه تئاتر طی یادداشتی به جایگاه تئاتر و تماشای آن در رشد فرهنگی خانواده‌ها پرداخته است. در این یادداشت چنین آمده است:

تفکر و اندیشیدن نقش اساسی در تحولات زندگی به ویژه در سطح خانواده و جامعه دارد. بر همین اساس است که تمامی ادیان الهی و مکاتب بشری برای اندیشیدن اهمیت ویژه‌ای قائل شدند. می‌توان گفت موقعیت‌هایی که انسان برای خود خلق می‌کند همواره ناشی از طرز تفکر اوست. بنابراین اساس ایجاد یک زندگی سالم در دست داشتن فکری سالم و در واقع سلامت اندیشه است. اما از آنجا که برای هر کاری روش و تکنیکی لازم است برای سالم اندیشیدن هم روش‌های خاصی وجود دارد.

تفکر، تنها به ما راه حل‌های مفید نمی‌دهد بلکه می‌تواند دیدگاه‌های ما را نیز تغییر دهد. بهتر فکر کردن درهایی را باز می‌کند که هیچ گاه وجود نداشته‌اند و در این روش تماشای تئاتر در فرهنگ خانواده، نقش عمده‌ای در تربیت نیروی فعال جامعه، بارورکردن توانایی‌ها و سلامت روان افراد بر عهده دارد. بدون شک هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند ادعای سلامت کند، چنانکه از خانواده سالم برخوردار نباشد و باز هیچ یک از آسیب‌های اجتماعی نیست که فارغ از تاثیر خانواده باشد.

در تئاتر ما شاهد اعمالی هستیم که در برابر چشمهای‌مان روی می‌دهد و نمی‌توان آن را مانند کتاب ورق زد و دوباره خواند. ما نمی‌توانیم آن را قطع کنیم، باید بگذاریم نمایش پیش برود و همین که تمام شد دیگر نمی‌توان آن را فراخواند و دوباره دید و تجربه کرد مگر در ذهن. خانواده اولین و مهمترین نهاد در تاریخ فرهنگ و تمدن انسانی است که افراد بشری در آن تعلیم می‌یابند و با شیوه‌های زندگی جمعی و روش تفاهم با دیگران آشنا می‌گردند و با دیدن تئاتر خوب، بستر فعلیت یافتن استعدادها و توانایی‌های انسانی، که بخش عظیمی از ابعاد شخصیت افراد همچون رفتارهای اجتماعی، مسئولیت پذیری، تحمل و بردباری در برابر دیگران است در آن شکل می‌گیرد.

از دیگر سو بسیاری از ناکامی‌ها و شکست‌ها نیز که به انحراف و ناسازگاری بعدی منجر می‌شود، ریشه در زندگی خانوادگی دارند، که می‌توان با بستر سازی مناسب و گنجاندن فرهنگ دیدن تئاتر خوب، خانواده را به سمت مطلوب پیش برد. چرا که تئاتر رابطه مستقیم با مخاطب دارد و او را درگیر نقاط ضعفش می‌کند و در آن تعلیم می‌یابد و با شیوه‌های زندگی جمعی و روش تفاهم با دیگران آشنا می‌گردد که این امر گامی به سمت حل کردن بهتر مشکلات است. بی تردید تربیت فرزندان از مهمترین و در عین حال دشوارترین امور است، اما متاسفانه بسیاری از خانواده‌ها به تربیت کودکان، نوجوانان و جوانان چندان که شایسته است بها نمی‌دهند.

آنان گمان می‌کنند که تربیت کاری سهل و آسان است و هر کس به آسانی از عهده آن بر می‌آید، حال آنکه حقیقت غیر از این است. این که هر کس با سلیقه و برداشت شخصی به تربیت فرزندان خود بپردازد و خود را از فراگیری مباحث تربیتی و راهنمایی صاحبنظران بی نیاز بداند، خطایی بزرگ است. تمامی کودکان، نوجوانان، جوانان و زوج‌های جوان، مادران و پدران، برای بهتر اندیشیدن می‌توانند نسبت به گنجاندن فرهنگ دیدن تئاتر خوب بیاندیشند زیرا تئاترانتقال دهنده فرهنگ ملت است و این فرهنگ در خانواده، شیوه‌ای از زندگی است که ارزش‌ها، سنت‌ها و باورها را شکل می‌دهد.

به عبارتی دیگر یک عصاره زندگی اجتماعی است که در آن تمام افکار، اهداف، معیارها، ارزش‌ها، فعالیت‌های انسان و ضوابط فردی و اجتماعی منعکس می‌شود و می‌توانند نسبت به سلیقه و تئاتری در خور سنین افراد یک خانواده، آن خانواده را به سمت مطلوب پیش ببرد چرا که تئاتر جامع همه هنرها و محملی برای بروز توامان اندیشه و احساس است. چگونگی رفتار پدر و مادر در یک خانواده با فرزندان از مهمترین و پیچیده ترین موضوعات با توجه به خصوصیات سنی و روحی فرزندان و هدف‌های تربیتی باشد.

در عین حال هر پدر و مادر در زندگی روزانه خود از طلوع تا غروب به مناسبت پیشامدها و مسائل مختلف، شیوه‌هایی را که گاه علل و صحت آنها برخود نیز چندان روشن نیست، بکار می‌برند سهم مهمی از تاثیرات تربیتی خانواده بر فرزندان را به خود اختصاص می دهد و لزوم آگاهی یافتن از ملاک‌ها و ضوابط رفتار صحیح از اهم ضروریات در انجام وظایف تربیتی پدر و مادر است.

پایدارترین عوامل، همبستگی و پیوند در میان افراد خانواده، همگامی، همفکری و همزبانی در باورهای اجتماعی و فرهنگی است که در نهایت به شکوفایی اجتماعی منجر خواهد شد که با توجه به فرهنگ دیدن تئاتر در خانواده، در توسعه فرهنگی کشور، کارآمد و همچنین مقابله سازگارانه با استرس‌ها و تغییرات زندگی، به خانواده کمک موثری به رویارویی با تنیدگی‌ها و استحکام بنیان خانواده بنماید.

نقش ارزنده‌ای که پدر و مادر در ترغیب و تشویق فرزندان خود نسبت به فراگیری دیدن تئاتر دارند بر کسی پوشیده نیست. برای آنکه پدر و مادر بتوانند برابر با تحولات سریح جهانی، بهتر به کمک کودکان، نوجوانان و جوانان خود بشتابند و آنان را در یادگیری فرهنگ دیدن تئاتر یاری دهند، می‌توانند ضرورت گنجاندن فرهنگ دیدن تئاتر را در برنامه زندگیشان قرار دهند.
تماشای تئاتر در فرهنگ خانواده، به مثابه خون در رگ‌های جامعه است که شرایط حیاط طبیعی را فراهم ساخته و آن را از آفت پراکنده شدن اعضای خود مصون نگه می‌دارد و امکان فعالیت را برای تمام قسمت‌ها و بخش‌ها فراهم می‌سازد.