دکتر محمد فنایی اشکوری در مورد شاخصههایی که متفکری را پیشرو می‌کند به خبرنگار مهر گفت: یکی از شاخصههای مهم برای پیشرو بودن نوآوریهایی است که یک عالم و متفکر در علم خود میآورد البته بسیاری از عالمان و متخصصان، شارحان و مفسران یک علم هستند، آدمهایی که نوآور و مبتکر باشند و دانشها را به پیش ببرند کم هستند. کسانی که این خصوصیت را دارند پیشرو هستند و دیگران بدنبال آنها میروند و نظریات آنها را پی میگیرند. بنابراین هرکس با آوردن آراء نو و ابداع روشهای جدید در علم تأثیر گذارتر باشد، پیشروتر میشود . البته پیشرو بودن هم یک امر ذومراتب و نسبی است.
استاد گروه فلسفه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) قم در مورد شیوه موجه و درست گفتگو و ارتباط فکری با این متفکران پیشرو اظهارداشت: نخستین وظیفهای که هر عالمی در مقابل یک متفکر پیشرو دارد این است که رأی و نظر آن مبدع و مبتکر را نقادانه بنگرد یعنی نباید به صرف اینکه کسی حرف نو و تازهای دارد ذوق زده و شوق زده بشویم و تقلید و تبعیت بی چون و چرا از او بکنیم و به لحاظ روانی تحت تأثیر وی قرار بگیریم.
وی یادآور شد: بلکه باید بکوشیم با دقت هرچه بیشتر نظریه او را به محک نقد بزنیم و اگر موفق از نقد در آمد آن نظریه را تحکیم و تأیید کنیم. ممکن است نظریه احتیاج به اصلاح و تکمیل شدن داشته باشد وظیفه متفکران بعدی نقد و تصحیح و تکمیل و درواقع تقویت آن نظریه و نه تقلید است.
این محقق و پژوهشگر حوزه فلسفه اسلامی در مورد کم شدن این متفکران پیشرو در جهان معاصر نیز گفت: البته با قاطعیت نمیتوان گفت از کمیت متفکران پیشرو کم شده است. بلکه تفاوتی که امروز با گذشته دارد این است که متفکران در هررشتهای در گذشته بسیار معدود و انگشت شمار بودند بنابراین اگر کسی رأی تازهای میآورد برجستگی وی براحتی آشکار میشد مانند تپهای که بخوبی در کویر دیده میشود. اما اگر قلهای با قلل فراوان محاصره شده باشد به راحتی دیده نمی‌شود .
وی یادآور شد: امروزه به علت گسترش علم و کثرت متفکران، یک متفکر باید خیلی برجسته باشد تا دیده و شناخته شود . اینکه امروزه کسی کمتر برجسته میشود این نیست که افراد برجسته وجود ندارند بلکه کثرت این افراد است که امکان برجسته شدن و دیدن این افراد را نمیدهد.
نظر شما