به گزارش خبرنگار مهر، در ابتدای این مراسم که به همت ماهنامه سینما رسانه و گروه فرهنگی‌ـ هنری سیب برپا شد، محمدتقی فهیم گفت: هالیوود قبل از برگزاری فستیوال‌های خود، همه مسائل و جوانب را مشخص می‌کند و هیچ کشمکشی در این میان وجود ندارد، ولی در ایران و در سراسر جشنواره فجر، جنگ و خصومت حکمفرما است.
وی درباره بخش "نوعی نگاه" گفت: اگر هیئت انتخاب، فیلم‌های این بخش را کنار گذاشته بود و در کل اعلام می‌کرد که آنها را در بخش مسابقه شرکت نمی‌دهد اعتراضی انجام نمی‌گرفت ولی زمانی که فیلم‌ها را دارای دید خاصی می‌انگارند، بخش تازه اختراع شده خودشان را ایجاد کرده و این فیلم‌ها را در آن بخش می‌گنجاند و این موضوع موج منفی ایجاد کرد. در هیچ جای دنیا هیئت داوران از میان مدیران جشنواره یا از وابستگان دولت نیستند در حالی که در ایران این اتفاق افتاده است و این مسئله جشنواره را به انحراف می‌کشاند.
مسعود فراستی گفت: تیزر جشنواره باید هویت داشته باشد. تیزرهای جشنواره‌های غربی دارای هویت هستند و به اعتقاد من از تیزرهای مذهبی برای یک جشنواره سینمایی نباید استفاده کرد، سینمای ما سینمای مذهبی نیست و این یک فریب است و سینمای ما ویترینی است که از این ویترین محتوای معلوم نمی‌شود.
فراستی ادامه داد: در سینمای ایران هر کس ساز خود را می‌زند، عده‌ای سینمای ایران را نظارت می‌کنند که خود استاد ممیزی هستند و به اعتقاد من این نظارت و نگاه بسیار بد است. "نوعی نگاه" یعنی نوعی راه ندادن در جشنواره، ولی آیا درست است که عنوانش را عوض کنند.
وی افزود: اگر این نوع نگاه در نگاه شما می‌گنجد که پس باید در بخش مسابقه جشنواره شرکت داده شود و اگر نمی‌گنجد پس چرا بخشی را اختراع کرده و این فیلم‌ها را در آن گنجانده‌ایم و به اعتقاد من این نوع اداهای فرهنگی به ما نمی‌آید.یکی از فیلم‌هایی که در بخش "نوعی نگاه" گنجانده شده را دیده‌ام و به اعتقاد من فیلمی بسیار عالی است، ولی فیلم‌هایی در مسابقه هستند که برای نظام بی‌خطر، بی‌اثر و محافظه‌کار باشند.
فراستی ادامه داد: به اعتقاد من دلارفروشی شرف دارد به کسی که فرهنگ خود را می‌فروشد و از باج دادن به کسانی که اعتقاد خود را می‌دهند اعتقادی ندارم در این میان فضای به وجود می‌آید که کسانی که اعتقاد دارند به خاطر اعتقاداتشان دادگاهی می‌شوند.
این منتقد گفت: به اعتقاد من کسانی که از سینما می‌ترسند و صدای خود را بر سر این سینما بلند نمی‌کنند اعتقاداتشان محکم نیست و این سینما را برای خود هیولایی تصور کرده‌اند و اعتقادم بر این است که هیچ پدیده‌ای افراد با اعتقاد را نمی‌لرزاند بلکه این افراد را بر اعتقادات خود محکم‌تر می‌کند. کسی که هنر انقلابی می‌خواهد باید انتقادپذیر باشد و برای این هنر از تمام توان خود خرج کند. چرا مدیران ما توجهی به آمار بی‌سابقه بروز فیلم فارسی‌ها در پنج سال اخیر نمی‌کنند؟
وحید جلیلی در ادامه این نشست گفت: می‌خواهم بدون پرده و واضح صحبت کنم به همین دلیل می‌گویم در برخی دوران، رانت‌های بسیاری به جریان روشنفکری داده شد و سینمای کنونی، سینمای 100 درصد دولتی اما ضد انقلاب است. سینمایی که همه چیز خود را از دولت گرفته اما یک ضد انقلاب به تمام عیار است. سینما باید دولتی باشد زیرا ما انقلابی داشته‌ایم که دولت نماینده این انقلاب و مردم است ولی آیا همین دولت‌ها با آثار سینمایی خود وفادار به انقلاب بوده‌اند؟
جلیلی در ادامه با اشاره به مردمی‌بودن دولت نهم و دهم گفت: انتظار می‌رود از دولت پرافتخار کنونی که به انرژی هسته‌ای دست یافته است، یک فیلم سینمایی از شهید رجایی که مصداق مردمی بودن است، بسازد. سینما باید دولتی باشد اما با آرمان‌های انقلابی. اگر سینما مردمی شود روشنفکری حذف خواهد شد.
وی افزود: سینمای ما جغرافیای سینمایی ندارد و از 100 فیلم خود 90 تای آن از منطقه تجریش تا ونک است و من بر این اعتقاد هستم که ما به جای سینمای ایران، یک کلاژ تصویری داریم که اسمش را سینما گذاشته‌ایم در حالی که این کلاژ، هیچ تاریخ و فرهنگی در خود ندیده است.
این روزنامه‌نگار ادامه داد: در کشور ما شش هزار و 200 شهید ترور وجود دارد، از رئیس جمهوری گرفته تا غیره، ولی آیا یک فیلم سینمایی از این افراد وجود دارد؟ بیاییم کلاه خود را قاضی کنیم، اگر قرار بود هالیوود از این افراد فیلم بسازد، تا به حال چند فیلم ساخته بود؟
نظر شما