کورش نریمانی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره سیاست‌های متغیر جشنواره تئاتر فجر در طول 28 دوره که از برگزاری آن می‌گذرد به خبرنگار مهر گفت: درباره این مسئله و اینکه سیاست‌های مشخص و تدوین شده‌ای برای برگزاری جشنواره تئاتر وجود ندارد سال‌هاست بحث می‌شود. اما متاسفانه نتیجه مورد نظرهیچ‌گاه به دست نیامده است.
وی ادامه داد: نکته مهم این است که هرگاه جشنواره تئاتر فجر به مقوله هنر و تئاتر نزدیک شده موفق‌تر بوده است. هر زمان که دست مدیران باز بوده، سعه صدر بیشتری از خود نشان داده‌اند و توانسته‌اند تبادل فرهنگی بیشتری با گروههای خارجی شرکت کننده در جشنواره داشته باشند از جشنواره پربارتر و با کیفیت‌تر برخوردار بوده‌ایم.
این کارگردان گفت: اما متاسفانه هر زمان دست مدیران بسته بوده با محروم شدن هنرمندان و نمایش‌هایشان از شرکت در جشنواره باعث دیدن جشنواره‌ای بی‌رونق بوده‌ایم. از زمانی که جشنواره بیشتر درگیر حاشیه‌ها شده‌است برگزاری این رویداد به یک مناسبت صرف تبدیل شده و بیشتر شکل اداری به خود گرفته است.
وی افزود: به نظر من مثلا رقابتی و یا غیررقابتی برگزار شدن جشنواره حاشیه جشنواره است اما مشکل اصلی موضوع دیگری است. مسئله قابل اهمیت خود نمایشها و کیفیت نمایش‌هایی است که در جشنواره حضور دارند. شیوه برخورد با هنرمندان یکی از مهمترین اهداف هر جشنواره‌ای باید باشد. برای من در هر جشنواره‌ای احترام به رای و نظر هنرمندان و شخصیت آنها از اهمیت بیشتری برخوردار است.
کارگردان "جن‌گیر" درباره ثابت شدن دبیر جشنواره در دورههای متوالی و مشخص گفت: این اتفاق زمانی مثمر ثمر است که دبیر جشنواره قدرت عمل و مانور داشته باشد. اگر به دبیر جشنواره به عنوان یک شخصیت صاحب نظر که قدرت انتخاب دارد نگاه شود این فرد قابلیت تثبیت در چند دوره و بیان سیاست‌ها و برنامه‌‌هایش را دارد. یک دبیر زمانی موفق است که در حوزه فعالیتش کارشناسی خبره باشد و نیازهای هنرمندان و مخاطبان را بشناسد.
وی ادامه داد: بنابراین انتخاب یک دبیر ثابت که صاحب نظر نیست و تنها به این دلیل انتخاب شده‌است که با مناسبات دولت همخوانی دارد درست نیست. می‌توان گفت در واقع جشنواره تئاتر فجر جشنواره‌ای دولتی است و شاید اینکه فلان دبیر مسئولیت جشنواره را بپذیرد زیاد اهمیت نداشته باشد.
وی درباره اهمیت بخش بازار تئاتر در جشنواره گفت: به نظر من پارسال این بازار زیاد مناسب برگزار نشد. سال‌های گذشته بهتر می‌شد گروههای نمایشی را معرفی کرد. معمولا گرو‌های خارجی در ایران به دنبال آثاری می‌گردند که از ارزش‌های خاصی برخوردار باشد. اما زمانی که در ایران برای نمایشها ارزشی قائل نیستند و حتی بعضی از آنها را نمی‌توان به چاپ رساند چگونه می توانیم این آثار را در عرصه‌های جهانی مطرح کنیم.
وی بیان کرد: اصولا در کشور ما به نظر می‌رسد نسبت به نمایش‌های کمدی نگاه بدبینانه‌ای وجود دارد. من معتقدم نمایشی که رنگ و بوی کمدی ایرانی داشته باشد و از شیوه‌های نمایشی ایرانی بهره برده باشد آن سوی مرزها طرفداران بسیاری دارد. به نظر من اگر امکانی فراهم می‌شد که در کنار برگزاری فستیوال فجر از گروه‌ها حمایت مالی شود تا بتوانند نمایش‌های گذشته‌شان را نیز به معرض نمایش بگذارند بازار تئاتر موفق تر عمل می‌کند.
نریمانی بیان کرد: متاسفانه فیلم‌هایی که از نمایشها تهیه می شود با کیفیت نامناسب و بدون امکانات فنی ضبط شده‌اند و نمی‌توانند نشان‌دهنده زحمات فراوان گروه باشند. اگر گروه‌هایی هم انتخاب شوند باید دکورهای نمایش را دوباره بسازند چون دکورهای نمایشها بعد از پایان اجراهای عمومی حفظ نمی‌شوند و باید آنها را دوباره ساخت.
وی در پایان خاطرنشان کرد: من از صمیم قلب آرزوی موفقیت برای هنرمندان تئاتر و مخصوصا هنرمندان جوان و گروههای شهرستانی دارم که در جشنواره حضور پیدا می‌کنند. گروههای حرفه‌ای قبلا خودشان را به مخاطبان و دیگر هنرمندان ثابت کرده و تماشاگران خود را دارند. اما امیدوارم جوانان امسال بتوانند در جشنواره خود را به درستی نشان داده و توجه اهالی تئاتر را به خود جلب کنند.
نظر شما