فلسفه درد یکی از موضوعاتی است که مورد توجه فیلسوفان و متألهانی چون هایدگر و سورن کی یر کگور قرار دارد. درد انواع مختلف دارد که درد ناشی از بیماری و یا جراحت یکی از انواع آن است. همچنین درد می‌تواند ناشی از شکنجه، اضطراب، غم و اندوه، استرس و خشونت باشد. درد می‌تواند ماهیت دوگانه داشته باشد. از یک سو انسانها از آن گریزان هستند و از سوی دیگر سعی دارند آنرا به دست آورند.
کتاب "فلسفه درد" نوشته جان آرنه وتلسن و جان آیرون اخیراً از سوی انتشارات ری اکشن بوکس منتشر شده و در آن آرای فیلسوفانی چون هایدگر مورد بررسی قرار گرفته است.
دکتر جان آرنه وتلسن عضو آکادمی علوم و ادبیات نروژ و استاد انسان شناسی و جامعه شناسی دانشگاه اسلو در مورد این کتاب و موضوعات محوری مورد بحث در آن به خبرنگار مهر گفت: "درد" مهترین عنصر و بعد وجود انسانی است. درد همواره آنچیزی نیست که از آن هراس داریم. گاهی درد موضوعی است که ما را به خود جذب می‌کند.
وی افزود: درد گاهی تلنگری به ما وارد می‌کند و گاهی محدودیتهای چالش‌برانگیزی برای ما به وجود می‌آورد.
این استاد دانشگاه یادآور شد: درد اگر چه گاهی شدید است ولی به ما احساس "زنده بودن" را یادآور می‌شود. درد به انسان یادآوری می‌کند که او چقدر آسیب‌پذیر است. از سوی دیگر درد به انسان یادآور می‌شود که او فناپذیر است.
وی در ادامه افزود: در خصوص درد پرسشهای گوناگونی وجود دارند؛ آیا می‌توان درد را تحمل کرد و یا اینکه آنرا از زندگی انسانها حذف کرد؟ جوامع بشری چگونه انسانها را تشویق به جوابگویی به این پرسشها می‌کنند؟
وی تصریح کرد: درد و به ویژه درد روحی و روانی، پنهان است. درد روحی و ذهنی می‌تواند سرچشمه بلوغ و کمال باشد. این نوع درد می‌تواند سرچشمه خلاقیت و انسجام نیز باشد. گاهی یک درد مشترک می‌تواند باعث تثبیت و انسجام هویتی افرادی از اجتماع باشد.
وتلسن می‌گوید درد می‌تواند در نتیجه پیچ خوردن پا یا شکستن قلب رخ دهد و اگر چه فی نفسه ناخوشایند است ولی نشان از این دارد که ما هنوز زنده هستیم و آنرا حس می‌کنیم.
نظر شما