خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: تمرکز بسیار بالای قرآن بر علم و دانش و مرکزیت علمی و جنبه های پررنگ مساجد صدر اسلام و احادیث نبوی مورد اتفاق فریقین در تشویق مسلمانان به تعلیم و تعلم، ریشه های اصلی رشد علم در تاریخ و جغرافیای اسلامی بوده است.
چهارهزار شاگرد امام صادق(ع)، مجالس مناظره حضرت ثامن الحجج(ع)، بسته شدن باب اجتهاد بعد از ائمه اربعه اهل سنت و جماعت در میان برادران اهل تسنن و یکسره باز بودن آن تا عصر غیبت و از عصر غیبت تا زمان ما و از زمان ما تا هنگام ظهور و متقابلا رونق اشاعره از اواسط دوران خلافت بنی عباس به خصوص با ظهور شخصیت تأثیرگذاری چون امام محمد غزالی و مبارزه با عقلگرایی معتزله نزد اهل سنت از دلایل روشن تقویت و توسعه و استمرار علوم عقلی نزد شیعه و از دلایل کثرت دانشمندان شیعی در حوزه های علوم طبیعی و دقیقه بوده است.
در کتاب "دانشمندان علوم طبیعی و دقیقه" شرح حال و کارنامه برخی ریاضیدانها، پزشکان، منجمان و فیزیکدانهای شیعه آورده شده است.
جابربن حیان، محمدبن موسی خوارزمی، محمدبن زکریای رازی، ابونصر فارابی، ابوسهل کوهی، ابن سینا، ابوریحان بیرونی، ابن ابی صادق، سید اسماعیل جرجانی، خواجه نصیرالدین طوسی، قطب الدین شیرازی، کمال الدین فارسی، عبدالعلی بیرجندی از جمله دانشمندان معرفی شده در این کتاب هستند.
منابع و نمایه نیز در بخش پایانی کتاب "دانشمندان علوم طبیعی و دقیقه" آمده است.
نظر شما