به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر محمد شریعتی با عنوان این مطلب که پزشک خانواده با شناسایی بیماریهای فرد، خانواده و جامعه باید پزشک هر سه اینها باشد، گفت: پزشک خانواده مجموعه اطلاعاتی کامل از بیمار نزد خود دارد. یعنی باید داشته باشد تا طرح را درست اجرا کند. به عنوان مثال اگر پزشک خانواده ای یک بیمار هپاتیتی داشت، بر اساس پرونده سلامتی که از آن خانواده در اختیار دارد، همسر آن بیمار را هم ویزیت می کند. چرا که ممکن است هپاتیت به او برگردد.
وی افزود: یا پزشک خانواده بیماری که وبا دارد را از روی پرونده تشخیص می دهد در کدام منطقه جغرافیایی زندگی می کند و چند نفر دیگر با او زندگی می کنند و منبع آب مشترک اینها کجاست. لذا به کارشناس بهداشت محیط که در تیم اوست اطلاع می دهد فلان نقطه شهر یا روستا یک مورد وبا دیده شده و او باید بررسی کند. به این ترتیب جلوی یک اپیدمی وبا که می تواند مشکلی برای یک شهرستان ایجاد کند در آینده گرفته می شود. اینها رویا نیست، چون پزشک خانواده پزشک فرد، خانواده و جامعه است. پزشک خانواده جامعیت دارد.
شریعتی ادامه داد: به عبارت دیگر پزشک خانواده آدمی است که نه تنها کارش درست است، بلکه ابزار کارش هم درست است. چیزی که به شدت دارد وقت ما را می گیرد، همین راه اندازی پرونده الکترونیک سلامت برای یکایک افراد جامعه است. کاری که سال های سال قرار بود انجام شود ولی نشده است و در شرایط فعلی دارد شکل می گیرد.
رئیس مرکز توسعه شبکه و ارتقاء سلامت گفت: هم اکنون در مدلی که داریم توسعه می دهیم می گوییم پزشک خانواده موظف است عوامل خطرزای یک فرد، یک خانواده و یک جامعه را بررسی و ارزیابی کرده و یا کاهش داده و یا حداقل آن ها را مدیریت کند.
وی افزود: مثلا برای یک سرماخوردگی ساده وقتی نزد پزشک معمولی بروید فقط یک نسخه می دهد اما اگر نزد پزشک خانواده بروید او در سوابق شما نگاه می کند و می بیند شما هر ساله در فلان فصل مشکل آبریزش داشته اید، یا چشم شما سرخ می شده و به جای سرماخوردگی به این تشخیص درست می رسد که این حساسیت فصلی است. چرا؟ چون پرونده الکترونیک سلامت بیمار در پیش روی اوست.
شریعتی ادامه داد: پزشک خانواده دارو هم که می نویسد می داند بیمار قبلا به چه داروهایی حساسیت داشته یا چه بیماری هایی همراه بیماری فعلی اش دارد، یا چه داروهای دیگری می خورد. چون همه این سوابق را در آن پرونده دارد و اینها همه در تشخیص و ویزیت مهم اند.
به گفته وی، پزشک خانواده در این پرونده حتی شغل مریض را هم می بیند. وضعیت اقتصادی و اجتماعی اش را هم بر اساس پرونده می بیند و مثلا می داند وضع مالی مریض خوب است یا نه، اگر وضع مالی بیمار خوب نبود طبیعی است که داروی گرانقیمت برای او تجویز نمی کند. چون می داند نمی خرد و نمی خورد و خوب هم نمی شود. لذا تصمیم می گیرد نوع دارو را به گونه ای انتخاب کند که بخرد و بخورد و درمان شود. یا مثلا به او نمی گوید برای رفع کم خونی اش جگر یا گوشت یا کباب بخورد. بلکه یک قرص آهن برای او تجویز می کند. یعنی پزشک خانواده علاوه بر اینکه طبیب است و طبابت می کند، عضو آگاه، دلسوز و کاربلد هر خانواده ای است.
نظر شما