روز گذشته شورای عالی نیروهای مسلح مصر تصمیماتی جدید را اعلام کرد. بر این اساس، اعلام شد که این شورا به تمام معاهدات بین المللی و منطقه ای از جمله پیمان "کمپ دیوید" با رژیم صهیونیستی وفادار است.
این شورا همچنین با حمایت از انتقال دموکراتیک قدرت تاکید کرد که تا زمان انجام این انتقال و برگزاری انتخابات جدید دولت فعلی به نخست وزیری "احمد شفیق" به عنوان دولت موقت امور را اداره کند.
از واکنشهای مقامات رژیم صهیونیستی نیز یک نوع رضایت خاطر از قدرت گرفتن ارتش در مصر پس از مبارک دیده می شود. "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر رژیم صهیونیستی و یکی از وزرای کابینه وی اخیرا در اظهارنظرهای مختلفی از تصمیمات اخیر شورای عالی نیروهای مسلح مصر ابراز خرسندی کردند.
البته پر بیراه نیست که صهیونیستها از بقای دولتی که اخیرا توسط "حسنی مبارک" تایید و آغاز به کار کرده است، حتی با پوشش دولت موقت خرسند باشند. در اینجا ملت مصر باید با هوشیاری کامل اجازه ندهند دستاوردهای بزرگ قیامشان علیه دیکتاتوری از دست برود. دستاوردهایی که با دادن صدها شهید و تظاهرات میلیونی در اقصی نقاط کشور محقق شد.
اینجاست که طرحهای موردنظر آمریکا درباره کنترل پیامدهای قیام مصر پا به عرصه وجود می گذارد تا شراره های این قیام ضربه ای به مصالح غرب و به ویژه رژیم صهیونیستی وارد نکند.
باید این نکته را متذکر شد که نمی توان جنبش عظیم 18 روزه ملت مصر را تنها به برکناری مبارک از قدرت محدود کرد، به واقع از این قیام عمومی انتظاراتی می رود که باید به تدریج به آنها جامه عمل پوشانده شود.
این انتظارات در دو بخش قرار دارند. بخش نخست انتظارات و ملزوماتی است که باید در برهه کنونی (قبل از انتخابات و تشکیل دولت جدید) محقق شود و برخی دیگر خواسته های بزرگ ملت مصر است که طی 4 دهه گذشته و در حاکمیت نظامیان بر جریان سیاسی این کشور به بوته فراموشی سپرده شده است:
1) تشکیل دولت انتقالی با حضور جریانهای مختلف سیاسی که در جهت تحقق اهداف قیام مردم مصر فعالیت کند.
2) انحلال مجالس پارلمانی، شورا و شهرداریها که در اکثر آنها ردپایی از تقلب در انتخابات دیده می شود.
3) تدوین قانون اساسی جدید با حضور کارشناسان کاردان و تن ندادن به اصلاح قانون اساسی فعلی با وجود فشارهای خارجی.
4) پاکسازی حکومت، ارتش، دوایر دولتی و ... از اشخاص وابسته به مبارک و مفسدان اقتصادی.
5) برگزاری انتخابات آزاد، شفاف و سالم.
6) نگاه جدی دولت جدید به مقوله برابری اجتماعی و تلاش در جهت از بین بردن فاصله طبقاتی.
7) تغییر در نحوه نگرش به جریانهای مقاومت در جهان عرب و تعامل با آنها به ویژه در فلسطین.
8) تحقق آزادی بیان و فضای باز فعالیت رسانه ای که در چند دهه اخیر حکومت مبارک مجالی برای وجود نداشته است.
9) اصلاح مبنای غلط روابط خارجی (سیاست خارجی)، در اینجا باید دولت برگرفته از خواسته های ملت مصر بازنگری اساسی در مبناهای غلط شکل گرفته دهه های اخیر در سیاست خارجی به ویژه در ارتباط با رژیم صهیونیستی داشته باشد.
10) بازگرداندن عزت پایمال شده ملت مصر در دو بعد داخلی و خارجی.
11) تلاش در راستای تحقق خودکفایی اقتصادی.
12) کاستن از وابستگی های مالی و معنوی به کشورهای غربی.
13) پاسخگویی به خواست ملت در مسائل دینی و ارتباط آن با ساختار حکومتی.
14) مبارزه بنیادین با فساد نهادینه شده در ساختار دولت.
15) ریشه کنی فقر و گرسنگی که در سالهای اخیر به حدی افزایش یافته است که برخی از مردم مصر در صفهای طویل دریافت ارزاق عمومی جان خود را از دست می دهند.
16) ارائه فرصت مناسب به احزاب سیاسی برای فعالیت در کشور.
17) لغو قراردادهای مخالف منافع و مصالح ملت مصر مانند قرار داد کمپ دیوید.
18) بازگشت به جهان اسلام و نقش آفرینی در قالب مصالح مسلمین.
نظر شما