به گزارش خبرنگار مهر در کرمان، هنوز چند سالی از کشف تمدنی کهن در جنوب کرمان و در حاشیه هلیل رود نمی گذرد اما گویی این تمدن پس از هزاران سال امانتداری خاک به فراموشی سپرده شده است.
در آن روزها باستانشناسان ایران و دنیا با هیجان از کشف تمدنی جدید خبر دادند که می توانست بسیاری از کتب تاریخی که در دانشگاههای جهان تدریس می شوند را زیر سئوال ببرد.
کشف لوحهای جدید و خطی که پس از سالها هنوز رمزگشایی نشده است از مهمترین خصوصیات این تمدن کهن بود.
کشف این تمدن درست زمانی که مردم، دشتهای جیرفت را برای پیدا کردن اشیاء عتیقه سوراخ سوراخ کردند روی داد و متاسفانه به دلیل تعللی که صورت گرفت تعداد قابل توجهی از این اشیاء که متعلق به پیش از میلاد مسیح و بدون تردید یکی از کهنترین تمدنهای جهان بود سر از بازارهای غربی در آورد و برخی از این اشیاء در موزه های کشورهای غربی در حال نگهداری است.
خوشبختانه با پیگیریهای انجام شده توسط میراث فرهنگی کرمان موزه ای برای نگهداری برخی از آثار منحصر به فرد این تمدن در حاشیه رودخانه هلیل در شهر جیرفت تاسیس شد اما گویی این تمدن که پس از سالها سر از خاک برآورد بار دیگر به فراموشی سپرده شده است.
سایتهای کنار صندل شمالی و جنوبی بدون شک گنجینه های منحصر بفردی هستند که سازمان میراث فرهنگی باید با اختصاص بودجه ویژه در راستای بهبود وضعیت نامطلوب کنونی آنها اقدام کنند.
با کمال تاسف این سایتها هم اکنون بدون هیچ گونه حصار کشی و حتی نگهداری مناسب بار دیگر به دست تاریخ سپرده شده اند و این بار عوامل انسانی، و طبیعی در تخریب این آثار موثر هستند.
ایجاد راه پله بر روی کنار صندل شمالی و ایجاد راهی که بازدید کنندگان آنها به راحتی می توانند بر روی بقایای تمدنی غنی و چند هزار ساله قدم بزنند خود موجب نگرانی برخی کارشناسان میراث فرهنگی است اما بدون شک مهمترین عاملی که در تخریب این سایتها هم اکنون تاثیر مستقیم دارند بروز بارنهای سیل آسا در شهرستان جیرفت بر روی این سایتهای تاریخی است که موجب فرسایش شدید بناهایی شده است که از دل خاک بیرون آورده شده اند.
بارانهای سیل آسای جنوب کرمان که موجب طغیان رودخانه های این منطقه می شوند بر بدنه آثار خارج شده از خاک شلاق می زنند و بروز شارهای عمیق در بدنه این بنا نشان دهنده اوج فرسایش است.
هرچند که برای نگهداری این آثار لایه ای کاه گل بر روی این بنا کشیده می شود اما هم اکنون هر بازدید کننده غیر حرفه ای نیز می تواند بروز فرسایش را بر روی خشتهای هزاران ساله کنار صندل مشاهده کنند.
نکته نگران کننده دیگر رها شدن صدها قطعه سفال شکسته ای است که در دامنه کنار صندل رها شده است.
این در حالیست که سفال یکی از مهمترین آثاری است که در یک محوطه تاریخی می تواند یافت شود اما هم اکنون این سفالها به سادگی زیر پای گردشگران قرار گرفته است.
هر چند که به دلیل فراموشی این آثار هم اکنون میزان بازدید از سایتهای کنار صندل نیز دیگر چشمگیر نیست اما این سایت بدون تردید می تواند به مهمترین قطب گردشگری استان کرمان تبدیل شود.
بدون شک یکی از مهمترین دلایل بروز این مشکلات عدم اختصاص بودجه مناسب برای نگهداری این محوطه های تاریخی است که این مسئله باید هر چه زودتر مورد توجه مسئولان قرار گیرد.
در حال حاضر حصارکشی اطرف این محوطه های تاریخی و ایجاد سقف حداقل در بخشهایی از این سایت که از زیر خاک بیرون آمده است بسیار ضروری است تا حداقل اثبات شود که خاک امانت را از انسانها بهتر نگهداری نمی کند.
نظر شما