به گزارش خبرنگار مهر، ایرج راد در جشن نمایشنامه نویسان با حضور روی سن درباره لزوم روی صحنه بردن نمایشنامه‌های ایرانی گفت: دوستان ما در کانون نمایشنامه نویسان تمام تلاششان را می‌کنند تا بگویند چرا نمایشنامه‌های ایرانی روی صحنه نمی‌روند و نسبت به آثار خارجی به اثار ایرانی توجه کمتری می‌شود.
وی ادامه داد: باید کاری کنیم که آثار ایرانی روی صحنه بروند. در سال‌های گذشته برای انتخاب آثار نمایشنامه نویسان به تمام نمایشنامه‌ها چه آثار چاپ شده و چه آثار چاپ نشده داشتیم و در میان این نمایشنامه‌ها آثاری را دیدیم که حاکی از استعدادهای جدید بودند. خیلی از کسانی که به نمایشنامه نویسی علاقه دارند به صورت خودجوش این کار را انجام می‌دهند و با وجودی که امکاناتی برایشان فراهم نیست آثار مناسبی از خود به جا می‌گذارند.
بعد از صحبت‌های رادی فراهانی از شهلا حائری به خاطر ترجمه نمایشنامه "منهای دو" و نفر سوم این بخش، "حامد فولادوند به خاطر نمایشنامه "سوار برسورتمه" به عنوان نفر دوم و شهرام زرگر نفر اول دعوت کرد تا روی سن بیایند و جوایز خود را از دست ایراج راد دریافت کنند.
در ادامه این جشن مستندی سه بعدی از جواد محقق نمایش داده شد و عینک مخصوص این فیلم در میان حاضران پخش شد. بعد از نمایش فیلم نیز هانیبال یوسف با ویولن تک نوازی کرد.
بخش بعدی مراسم به تقدیر غیر حضوری از محسن یلنانی نمایشنامه نویسی که در حال حاضر در فرانسه زندگی می‌کند اختصاص داشت. فراهانی درباره این هنرمند گفت: یلنانی نمایشنامه نویس تاثیرگذاری است که قبل از انقلاب به خاطر نوشته‌هایش دو بار دستگیر شد. او در حال حاضر در فرانسه نمایشنامه‌هایش را به زبان فرانسوی می‌نویسد و متاسفانه دسترسی به کارهایش نداریم. نمایشنامه‌های "تله"، "فراری"، "در ساحل"، "ملاقات"، "در بن بست" و... از کارهای اوست.
وی ادامه داد: متاسفانه او امسال پسر جوانش را از دست داد و این مساله ضایعه بزرگی برای او بود. از همین جا به یلنانی عزیر تسلیت می‌گوییم. حالا که کنار ما نیست از او خواستیم پیامی برایمان بفرسد.
در ادامه فراهانی متن پیام یلنانی را برای حاضران خواند. در بخش بعدی این جشن نسبتا طولانی کورش نریمانی نماینده هیئت داوران بخش نمایشنامه‌های تالیفی روی سن حاضر شد و و با قرائت متن بیانیه هیئت داوران گفت: تلاش کردیم این بار ساده حرف بزنیم شاید حرفمان را فهمیدند.
اما عباس جوانمرد یکی از حاضران در سالن بود که با اصرار فراوان بهزاد فراهانی روی سن آمد. او که مدت‌ها روی هیچ سنی حاضر نشده بود رو به حاضران در سالن گفت: من به بهزاد بارها گفته‌ام و مکرر تاکید کردم که چیزی حدود نیم قرن روی سن تئاتر تماشا شدم و الان زمان آن رسیده که تماشاگر باشم.
بعد از ابراز احساسات حاضرین برای جوانمرد، فراهانی با اشاره به نامزدهای دریافت جایزه بخش تالیف نمایشنامه نویسی گفت: در این بخش تمامی آثار مورد توجه هیئت داوران بود و از میان هفت نامزد همه شان لیاقت دریافت این جایزه را داشتند اما ما سه اثر هم رتبه را انتخاب کرده‌ایم که اول، دوم و سوم ندارند و همه‌شان اول هستند.
جوانمرد ابتدا نام علیرضا نادری برای دو نمایشنامه "این قصه را ایرانیان نوشتند" و "سعادت مردمان تیره روز" را خواند. نادری بعد از گرفتن جایزه خود گفت: افتخار می‌کنم این جایزه را از دستان استاد جوانمرد گرفتم و مبلغ آن برایم هیچ اهمیتی ندارد. اما حرفی دارم که دوست دارم همیشه به یاد جوان‌ها بماند.
وی ادامه داد: نمایشنامه "سعادت مردمان تیره روز" سال 68 نوشته شد و بعد از 12 سال بالاخره توانستم آن را چاپ کنم. این نمایش به خاطر حضور افرادی 12 سال چاپ نشد. هر سال برای اجرا در جشنواره تئاتر فجر فرم تقاضا را پر کردم و مدت‌ها منتظر ماندم.
در ادامه حمید امجد به خاطر نمایشنامه "اسماعیل آقا" به روی سن دعوت شد اما به خاطر حضور نداشتن در سالن شهرام زرگر جایزه وی را از دست علیرضا نادری گرفت. همچنین مریم معترف نیز برای اهدا جایزه محمد چرمشیر روی صحنه آمد و بعد از انتفقاد و بگو مگو کردن با بهزاد فراهانی در مورد خواندن نام برنده‌ها نام محمد چرمشیر را خواند. محمد رحمانیان به جای چرمشیر که در سالن حضور نداشت روی سن حاضر شد.
رحمانیان بعد از گرفتن جایزه گفت: امجد و چرمشیر آنقدر نامهربانی دیدند و زخم خوردند و هیچ نگفتند که دیگر نمی‌توانند در هیچ مراسمی شرکت کنند. مطمئنا آنها باورشان نمی‌شود کسانی شجاعت کنند و بدون در نظر نگرفتن هیچ مصلحتی به این دو نفر جایزه بدهند.
وی همچنین افزود: علیرضا نادری، محمد چرمشیر و حمید امجد آموزگاران بزرگی هستند و باید قدر این هنرمندان را دانست. قرار است تا آخر بهار همه نمایشنامه‌ها خارجی باشند، هیچ اشکالی ندارد اما این افراد می‌خواهند ذلت تئاتر ایران را ببینند و با وجود این سه عزیر که امشب جایزه گرفتند، این خواب به کابوس تبدیل می‌شود.
در انتهای این مراسم بهزاد فراهانی ناراحتی و تاسف خود را از توقیف نمایش محمد رحمانیان ابراز کرد و از او خواست که همه تئاتری‌ها را در غم خود شریک بداند.
- قبل از خواندن نام برندگان خادمی و فراهانی قسمت‌هایی از نمایشنامه‌های منتخب را می‌خواندند اما جالب است که اشاره‌ای به نام عنوان اثر نمی‌کردند. اجرای بامزه فراهانی تا اندازه‌ای حاضران را راضی نگه داشت اما نبود اسامی برندگان و درهم ریختن کاغذهایی که دست اجراکنندگان مراسم بود و گاهی چند دقیقه طول می‌کشید که متن بیانیه را پیدا کنند یا نام برندگان را بخواند، برنامه را بیش از اندازه کشدار و طولانی کرد.
نظر شما