به گزارش خبرنگار مهر، رسولی منفرد در این برنامه گفت: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس به مثابه ماموریت و مسئولیت اصلی خود که فعالیت فرهنگی و اشاعه فرهنگ شهادت است، اقدامات زیادی انجام می‌دهد که از جمله آن می‌توان به انتشار مجموعه‌های شعر، خاطره، داستان و رمان اشاره کرد.
وی گفت: گاهی ممکن است سوالاتی از این دست مطرح شود که این کتاب‌ها چه استفاده‌ای دارد وقتی کسی آن‌ها را مطالعه نمی‌کند؟ البته بخشی از سخنان این‌چنینی صحیح است ولی در تمام جهات این حرف‌ها درست نیست. اعتقادم بر این است که برای سرودن شعر یا خلق داستان و رمان در این زمینه احتیاج به یک مبنا و زیرساخت‌هایی وجود دارد که مهمترین این زیرساخت‌ها تدوین خاطرات است.
رسولی افزود: خاطرات به دلیل موقعیتشان، تخلیل درونشان و دیگر مشخصه‌ها می‌توانند مبنای دیگر تولیدات ادبی عرصه دفاع مقدس قرار گیرند. در برخی از برنامه‌ها به شاعران و نویسندگان جوان می‌گویم که اگر می‌خواهید شعر یا نوشته‌هایتان، خوب و ارزشمند شود، باید مطالعه خود را به خصوص در زمینه خاطره، افزایش دهید.
معاون ادبیات بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، ادامه داد: اگر کسی با قالب آشنا باشد می‌تواند خاطره خود را در هیبت یک کتاب منتشر کند. اخیراً استقبال از کتاب‌های خاطره و روایی زیاد بوده و در تولیدات امسال بنیاد، این‌گونه کتاب‌ها بیشترین سهم را دارند. کتاب‌های خاطرات راه خود را باز کرده و کار خود را خواهد کرد و قطعاً از این حرف که کسی این کتاب‌ها را نمی‌خواند، دلتنگ نخواهیم شد.
علی باقری نویسنده کتاب "چریک چمران" در این برنامه گفت: از لحظه‌ای که تصمیم به نوشتن این کتاب گرفتم تا لحظه‌ای که آن را به پایان بردم در این فکر بودم که این کتاب باید در شان شهدای مدافع خرمشهر باشد. "چریک چمران" خاطرات حاج مقصود حیدری است که همراه آخرین مدافعان خرمشهر و مورد وثوق فرمانده‌گردان‌های شهید همت بوده است.
این نویسنده ادامه داد: با توکل و توسل کار نگارش کتاب را آغاز کردم و در سطر به سطر کتاب همراه با رزمنده‌ها خنده کرده و در غم‌هایشان گریستم. گاهی به خاطر سنگینی حادثه روایت شده مجبور می‌شدم کار را برای مدتی کنار بگذارم. مواقعی هم پیش می‌آمد که به خاطر رشادت‌های بی‌نظیر این ایثارگران به سجده می‌افتادم و با گوشت و پوستم احساس رزمندگان را حس می‌کردم.
باقری گفت: پس از جمع‌آوری و تدوین نوشته‌ها، نسخه پاک‌نویس کتاب را به مشهد بردم و با فضا و عطر معطر حرم امام رضا(ع) این اوراق را متبرک کردم. سپس نوشته‌ها را به بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس تحویل دادم. شواهد نشان‌دهنده این است که این کار در حال به ثمر رسیدن است و حال نوبت مسئولان است که با تبلیغات و فعالیت‌های مناسب این کتاب را به مخاطبان برسانند.
علیرضا پوربزرگ وافی مولف کتاب "باغ سوخته" نیز گفت: هر کدام از ما سه نفر در وادی خاص خود در فضای ادب دفاع مقدس قلم و قدم زدیم. این کتاب خاطرات سرهنگ بازنشسته علی قمری است که گنجینه‌ای از مدارک و اسناد روزهای جنگ است. 15 سال است که به تحقیق درباره خرمشهر مشغولم و در این مدت بیش از 20 عنوان کتاب نوشته‌ام.
وی گفت: برخلاف برخی گفته‌ها آخرین مدافعی که در مدارک تاریخی ما خرمشهر را ترک کرده است، حاج یدالله سامعی بوده است. فرد دیگری را نیز با این عنوان می‌شناسند که به صمد ترکه معروف است و هنگام تخلیه شهر در خواب بوده است و به هر نحو ممکن خود را به این سمت رودخانه می‌رساند که با سرهنگ اقارب‌پرست و آقای شریف نسب روبرو می‌شود. شریف نسب این روزها در بازار مشغول به کار است و نمی‌خواهد کسی سراغی از او بگیرد. کسی هم سراغی از او نمی‌گیرد. او معتقد است به جنگ رفته‌ایم و جنگ تمام شده است.
پوربزرگ درباره کتابش گفت: این کتاب حاوی مستندات زیادی است و به نوعی خاطرات سوخته‌ای است که با همکاری سرهنگ علی قمری احیا شدند.
مهرداد طاهری نگارنده کتاب "دلتنگی سربازان توپ" نیز در این برنامه گفت: بعد از 22 سال و با تشویق دوستان تصمیم گرفتم این کتاب را بنویسم. البته نوشتن کتاب نه به خاطر خودم بلکه به خاطر رزمندگان ارتشی انجام شد که هیچ یادی از آن‌ها نمی‌شود. ما در پست پدافند خدمت می‌کردیم. این عرصه نبرد نابرابری بود. پدافند شامل سلاح کوتاه‌برد با حجم آتش کمی است که در مقابلش هواپیما قرار دارد.
طاهری گفت: ما و رزمندگان مسئول توپ پدافند قهرمان نبودیم و می‌خواستیم از زندگی لذت ببریم. یعنی از زندگی نبریده بودیم. انسان‌هایی نبودیم که از همه لحاظ نبرد نترسیم. آرزوهای این سربازان، حداقل آرزوهای جامعه ما بود. من در این کتاب همین آرزوها و ترس‌ها را تصویر کرده‌ام. غروب‌ها که هواپیماها حمله نمی‌کردند، دور هم می‌نشستیم و دلتنگی‌ها شروع می‌شد. "دلتنگی سربازان توپ" روایت همین موقعیت‌هاست.
عدم توفیق ادبیاتمان به خاطر تعارف است
وی گفت: داستانی که نوشتم در قالب رئال است و از زاویه اول شخص روایت شده است. به نظرم اگر صراحت در یک اثر باشد، آن نوشته ادبی نیست. دلیل موفق نبودن ادبیاتمان همین صراحت و از طرفی تعارف است و عدم تاثیرگذاری آثار به دلیل وجود این مشخصه‌هاست.
در ادامه این برنامه رونمایی از سه کتاب مذکور توسط رسولی منفرد، سرهنگ بازنشسته علی قمری و نویسندگان کتاب‌ها انجام شد.
نظر شما