ایرانیان تحول طبیعت و آغاز بهار را عامل نیک‌بختی می‌دانند

دکتر سید محمد ثقفی در مورد راز ماندگاری نوروز به خبرنگار مهر گفت: نوروز در فرهنگ ایران یک سر فصل تاریخی است و از نظر سنت تاریخی به شاهپور اول جمشید می‏رسد. جمشید در اندیشه و اسطوره ایرانیان دومین شخصیت بعد از کیومرث است که اولین انسان بوده است.

وی افزود: جمشید وقتی به سلطنت نشست نوروز را به عنوان سال نو برگزید. اما تنها رسم فرهنگی سبب دوام یافتن نوروز نبود بلکه این فرهنگ همواره نشان دهنده ذوق ایرانیان است. ایرانیان تحول طبیعت را یعنی آمدن بهار را بعنوان تفأل نیک یعنی نیکبختی و خوش بینی مطرح ساختند و چون زندگی توأم با این تفأل نیک و خوش بینی سمبلیک است، با آغاز فروردین نوروز یا روز نو آغاز می‏شود. لذا این انطباق ایرانی با تحول طبیعی توأم با عامل عاطفه روانی که خوش بینی است سبب شد نوروز بعنوان عامل فرهنگی، ماندگار و باقی بماند.

استاد جامعه شناسی دانشگاه آزاد در مورد شاخصه‎هایی که نوروز را نسبت به مراسم و جشنهای دیگر فرهنگها ممتاز و منحصر به فرد می‎کند نیز اظهار داشت: ممتاز شدن جشن نوروز علامت سمبلیک ملت ماست بطوریکه یکی از شاخصهایی که هویت ملی ما را تشکیل می‏دهد همین هویت فرهنگی ملی است.

این محقق و پژوهشگر حوزه جامعه شناسی دین تصریح کرد: هیچ وقت هیچ ملتی، ملیت و فرهنگ خود را از دست نمی‏دهد. اساس فرهنگ و ملیت یک سرشت و خصلت ذاتی است. ایرانیان فرهنگ خود را به اعراب انتقال دادند و نوروز شاخصه فرهنگ و تمدن ایرانی بود و حتی بعد از اسلام هم با آن هماهنگ شد. نوروز با تحول زمان و ذوق خوش بینی ایرانی برقرار ماند که این مراسم مهمترین مشخصه فرهنگ ایرانی است.