ایرج پارسینژاد از پژوهشگران و مولفان پیشکسوت کشورمان که این روزها به دلیل نامساعد بودن حال ایرج افشار از دوستان قدیمیش از او در بیمارستان عیادت کرده است در گفتگویی با خبرنگار مهر درباره این ایرانشناس نامآشنا و قدرشناسی از وی گفت: اینکه چقدر جامعه ایرانی نسبت به خدمتگزاران فرهنگ ملی حساسیت به خرج میدهد بستگی به وجدان عمومی دارد که متاسفانه توجه عمده به مسائل روزانه سیاسی و گرفتاریهای اقتصادی، مردم را از توجه لازم به خدمتگزاران فرهنگی بازداشته است.
وی ادامه داد: جای این بود که جامعه ایرانی پیش و بیش از این حق آقای ایرج افشار را به جا میآورد و شاید یکی از دلایل آن هم این باشد که خود ایشان به شدت از مطرح شدن نامش اکراه داشت و حتی بارها شاهد بودم که مجلات فرهنگی قصد داشتند شماره ویژهای را به وی و آثارش اختصاص دهند ولی او آنها را منع کرد.
ایرج افشار به وجب به وجب خاک ایران عشق می ورزد
مولف و گردآورنده مجموعه "تاریخ نقد ادبی" درباره شخصیت ایرج افشار توضیح داد: ایشان مرد فروتن، خاکی و شریفی هستند که به ایران عشق میورزد. ما با هم به اقصی نقاط ایران سفر رفتهایم و من میدیدم که چه عاشقانه وجب به وجب این خاک را درمینوردد و بخشی از خاطراتش را میتوانیم در کتاب "گلگشت در وطن" بخوانیم.
پارسینژاد افزود: چندین ماه پیش در لس آنجلس با وی دیداری داشتم که پر پر میزد به ایران بازگردد و این جریان مربوط به زمانی است که هوای تهران به شدت آلوده بود و حضور وی در تهران از لحاظ پزشکی توصیه نمیشد. من به او گفتم هوای پاک به دوام عمر شما یاری میرساند و بهتر است همینجا بمانید ولی وی گفت همان هوای آلوده را بیشتر دوست دارم.
وی با اشاره به اینکه خانواده افشار همواره به فرهنگ ایران زمین عشق ورزیدهاند، عنوان کرد: ایرج افشار فرزند محمود افشار است که تمام میراث خود را به لغت نامه دهخدا، دانشگاه تهران و مرکز ایرانشناسی بخشید و مجله آینده حاصل تلاشهای وی بود.
نام ایرج افشار در جامعه دانشگاهی جهان اعتبار دارد
این محقق ادامه داد: من در کشورهای مختلف تدریس کردهام و گذرنامه ورود من به دانشگاههای مختلف نام ایرج افشار بوده است. هر بار که از من میپرسیدند آیا او را میشناسی و میگفتم که وی دوست من است میگفتند همین کافی است. او چهره ارزشمندی در فرهنگ ایران زمین است که اعتبار بین المللی اش نیز قابل تحسین است.
این استاد دانشگاه درباره آخرین سفری که با ایرج افشار داشته است، توضیح داد: چند ماه پیش با آقایان شفیعی کدکنی و افشار سفری به جنوب خراسان داشتیم که ایرج افشار با اینکه سنش از ما بیشتر بود ولی برای دانستن و جستجو از ما ناآرامتر بود تا جایی که از هر کوه و تپهای بی نام و نشان در جستجوی یادبودهایی از ایران کهن بالا میرفت و ما از پا افتاده بودیم. از او طلب فرصت استراحت میکردیم که وی میگفت: کجایش را دیدهاید باید هفته دیگر برویم گلپایگان و محلات.
پارسینژاد ادامه داد: دیگر همان روزها بود که پزشکان معالج وی از او خواستند که سفر نرود. ایرج افشار مدتی بود که در لس آنجلس هم تحت درمان بود و آزمایشهای پیچیدهای را پشت سر میگذاشت که او را دچار خستگی کرده بود. او طاقت ماندن در آمریکا را نداشت و به ایران برگشت و امروز که در بستر بیماری است امید دارم که حالش بهتر شود و این چهره ارزشمند فرهنگی بار دیگر ما را از وجود خود بهرهمند کند.
نظر شما