به گزارش خبرگزاری مهر در اصفهان٬ وی سال‌ها کرسی استادی تاریخ ادبیات فارسی و تاریخ تطور زبان فارسی در دانشگاه اصفهان داشته و سابقاً ریاست کتابخانه این دانشگاه را بر عهده داشته است.
وی در سال 1297 در اصفهان دیده به جهان گشود و در سال ۱۳۳۰ در ادامه مسیر خویش در راه دانش آموزی به آمریکا عزیمت نمود و در دانشگاه فلوریدا و شیکاگو در رشته تعلیم و تربیت و ادبیات به تحصیل پرداخت.
همچنان که اجداد و پدران بزرگوارش آقایان نجفی و مسجد شاهی در جریان تحریم تنباکو در اصفهان پیش قدم بودند و درخت مشروطه را آبیاری کردند و در راندن محمد علی شاه و مبارزه با استبداد، راهنمای مردم اصفهان شدند، خود نیز در نهضت ملی شدن صنعت نفت و حمایت از دولت مرحوم دکتر مصدق فعال و از پیشروان فرهنگیان و معلمان اصفهان در تظاهرات بود و همواره به عنوان فردی آزاداندیش و آزادی خواه در اصفهان مطرح بوده است.
از این نویسنده آثاری چون چشم انداز تاریخ سیاسی ایران٬ اصفهان از قدیم‌ترین عهود تاریخی تا عهد سلجوقی، قلمرو اصفهان در گذشته و حال(در تاریخ صفویه)، تاریخ ادبیات قبل از اسلام٬ تأثیر و نفوذ غرب در ایران٬ ترجمه سفرنامه سانسون (وضع کشور ایران در عهد شاه سلیمان صفوی٬ فرهنگ جامع نام‌ها و آبادی‌های کهن اصفهان و ... به چاپ رسیده است.
محمد مهریار، سروده‌هایی بسیاری در قالب غزل، رباعی و قصیده سروده و کتاب "هلال ماه نو"اشعار تاگور شاعر نامدار هند را به زبان فارسی ترجمه کرده است.
استاد مهریار فردی بسیار متواضع٬ فروتن و عاشق فرهنگ و ادب بود و از اینکه شورای اسلامی شهر اصفهان خیابانی به نام ایشان در اصفهان نام‌گذاری کرده هیچ وقت خوشحال نبود و تمایل داشت٬ اگر قرار است نام محلی به نام وی نام‌گذاری شود آن محل یک فرهنگ سرا یا کتابخانه باشد.
وی در اوج فروتنی وصیت کرده که پیکر او را در قطعه نام‌آوران دفن نکرده و در قطعه 33 باغ‌رضوان اصفهان در کنار همسرشان به خاک سپرده شوند.
استاد مهریار بارها به اطرافیان خود گفته بودند "برای سه چیز زنده‌ام٬ ایران٬ ایران و ایران" که نشان دهنده عشق و علاقه وی به ایران است.
از دیگر وصایا شنیدنی استاد مهریار٬ تقاضای ایشان از اطرافیان است که به جای برگزاری مراسم سوگواری در زمان فوت ایشان٬ مراسم شاهنامه خوانی در دانشگاه اصفهان یا یک کتابخانه برگزار شود.
پیکر وی که چهارشنبه به دیار باقی شتافت، صبح جمعه از مقابل منزلش تشییع خواهد شد.
نظر شما