خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه: حدود 2500 سال پیش در یونان باستان دگرگونیهای فرهنگی و سیاسی عمیقی رخ داد که سبب ظهور عصری منحصر به فرد در تاریخ این سرزمین و فرهنگ جهان شد و در طی آن بنیان دموکراسی شکل گرفت، علوم گوناگونی پدیدار و آثار هنری بسیاری خلق شد.
در همین زمان و در سال 469 قبل از میلاد بود که سقراط در دولتشهر آتن چشم به جهان گشود. مردی زشترو که به خرمگس نیز شهره شد. وی اما یکی از ماندگارترین شخصیتهای فلسفی در طول تاریخ فلسفه است که هر چند خود هرگز چیزی ننوشت اما بسیاری چیزها درباره وی به واسطه مشهورترین شاگردش، افلاطون به ویژه در رسالههای آپولوژی، کریتون و فایدون در دسترس قرار گرفته است.
مشهور است که سقراط فلسفه را به میان آدمیان آورد. تا پیش از وی بیشتر تلاش فیلسوفان و اندیشمندان، متوجه جهان و چیستی آن بود در حالی که سقراط با تأکید بر توجه به انسان، "خودت را بشناس" را سرلوحه سخنان خود قرار داد.
وی در آگورا و عرصه عمومی آتن به گفتگوی رو در رو با آتنیان به ویژه جوانان میپرداخت و به طور مداوم هر چیز ممکنی را به پرسش میکشید و با فروتنی مثالزدنی خود تنها در پی حکمت بود. وی اما در نهایت در سال 399 پیش از میلاد به فاسد کردن جوانان و بیاعتقادی به خدایان متهم شد و پس از محاکمهای که افلاطون در آپولوژی آن را شرح داده است محکوم به سرکشیدن جام زهر شد و در حالی که شاگردانش پیشنهاد فرار را به او دادند مرگ را به فرار ترجیح داد.
کتاب "سقراط؛ یونانیای جویای حقیقت در عهد باستان" شرح زندگی این فیلسوف تأثیرگذار در تاریخ اندیشه است که در فصول مختلف همراه با تصاویر و گزارشهای تصویری به قلم پاملا دل با ترجمه جهانافروز معماریان از سوی انتشارات ققنوس منتشر شده است.
نظر شما