وي در پاسخ به اين پرسش كه چه ضرورتي براي تفسير متن مقدس الهي وجود دارد و چرا بايد تفسير روزآمد از قرآن داشت گفـت : هر كسي با قرائت از متن و كلام الهي قصد فهم قرآن را دارد و مفسر نيز با فهم كلام الهي قصد ابلاغ آن را براي ديگران دارد لذا توسعه و ترويج فهم به منزله تفسير قلمداد مي شود.
دكتر مومني در ادامه تاكيد كرد : يك موقع مفسر در هنگام تفسير يك پيشينه ادراكي دارد و قصد تحميل آن را به قرآن دارد و اين عمل او تفسير به راي و تحميل است. اما موقعي مفسر در هنگام تفسير با غور و كاوش به بطن قرآن پي مي برد و در آن موقع مفسر فهم خود را كه از قرآن فهميده را به ديگران اعلام مي دارد و اين مقوله ارزشمند و مهم است. لذا در دنياي امروز با توجه به مسائل مختلف چنين شيوه اي امكان پذير است كه مفسر با تفحص در قرآن نيازهاي نويني كه امروزه در جهان رواج دارد مانند حقوق بشر ، محدود شدن سلاحهاي كشتار جمعي، صلح و دوستي، دموكراسي، مدرنيته و ... را تبيين كند.
وي همچنين درباره تفاسير مختلف براي مخاطبان گوناگون را مهم دانست و اظهار داشت : تفسير براي مخاطبان گوناگون بحث كاملا روشني است و امروزه با توجه به مخاطبان مختلف كه فهم هاي گوناگوني به تبع دارند نياز به تفسيرهاي مختلف احساس مي شود.
دكتر مومني درباره استفاده از دانشهاي گوناگون مانند هرمنوتيك، معني شناسي، نشانه شناسي در انجام تفسير گفت : هرمنوتيك دانش نيست، روش است و به كار بردن روشهاي مختلف ايرادي ندارند و اين مسائل كه طرح شد شيوه هاي درك موضوع هستند لذا استفاده از ابزار و روشهاي متعدد هيچ اشكالي ندارد اما اين كه اين روشها منتج يا عقيم است بحث ديگري مي طلبد.
نظر شما