به گزارش خبرنگار مهر در شهربابک، ایوب نام غاری است که نقش زیارتگاهی دارد و در کوهی به همین نام که در جنوب شهر دهج از توابع شهربابک واقع شده است.
این غار از اواخر فصل بهار که هوا به تدریج گرم می شود تا پایان تابستان که هوا به تریج خنک می شود با عظمت و شکوه خاص خود پذیرای دوستداران طبیعت و مشتاقان خود از شهرها و روستاهای همجوار خود برای تفریح و زیارت می شود.
همین نکته باعث شده تا در محیط طبیعی و فرهنگی و اقتصادی شهر دهج و آبادیهای تابع آن اثرات مثبت و منفی زیادی داشته باشد.
هر ساله تعداد زیادی از مردم شهرهای اطراف نظیر انار، شهربابک، رفسنجان، کرمان، سیرجان، یزد، مهریز، هرات، مروست، خبر، جوزم و دیگر مناطق بنا به اعتقادشان برای زیارت این غار در این فصل به این منطقه مسافرت می کنند.
اعتقاد بر این است که حضرت ایوب مدتی در اینجا زندگی کرده که امروزه اثر آن به صورت رد پای آن حضرت بر سینه صخره ای غار برجای مانده است.
غار ایوب بزرگترین دهانه غار آذرین ایران
کوه ایوب که غار ایوب در آن قرار دارد در جنوبشرقی شهر دهج با ارتفاع حدود سه هزار و 200 متر در منطقه کوهستانی دهج که جزو کوههای رشته مرکزی ایران است قرار دارد.
ساختار سنگ شناسی این کوه از نوع داسیت - آندزیت مربوط به عهد پلیو - پلیستوسن از دوره های زمین شناسی است این نوع از جنس سنگها بیانگر آذرین بودن آنها است.
مشخصات غار ایوب دهانه بسیار بزرگ غار در نیمه های کوه در ارتفاعی بالا است.
آبشاری در دل غار
در گوشه ای از دیواره شرقی و از سقف شریان باریکی از آب سال های سال دست نوازشش را بر سینه سخت سنگ سائیده و از آن صخره ای لعل با ظرافتی بی نظیر بوجود آورده است.
در پای این دیواره حوضچه ای کوچک قرار دارد که این آب در آن جمع می شود آبی بس خنک و گورا به خصوص برای تشنگانی که خسته از کوه پیمایی به این مکان می رسند با نوشیدن جرعه ای از این آب خستگی راه را از تن بیرون می کنند.
حوض آرزوها در غار ایوب
کمی بالاتر در سمت حوضچه جایگاهی هموار و صافی قرار دارد که در مرکز آن چاله کوچک هاونگ مانندی وجود دارد به نام هاونگ یا حوض آرزو معروف است.
اعتقاد بر این است که اگر آرزومندی نیت کرده و قطعه ای سنگ را در داخل آن پرتاب کند، اگر سنگ بعد از برخورد مستقیم به بالا و خارج از هاونگ پرتاب شد، آرزوی نیت شده برآورده خواهد شد.
در سمت جنوب غربی غار در دل دیواره نازکی از صخره سوراخی دایره مانند با قطر کمی وجود دارد که به سوراخ حلال و حرام مشهور است.
بدین گونه که شخص با سر و به صورت خوابیده سعی می کند از آن عبور کند.
غار ایوب محلی برای اتراق شبانه گردشگران
در بین حوضچه و سوراخ حلال و حرام جایگاههایی برای نشستن و استراحت زائرین خسته است که منزلگاه نامیده می شود.
در این مکانها محل استراحت، نماز گذاردن، نهار و شام خوردن است البته در زمانهای نه چندان دور بیشتر برای اتراق شبانه استفاده می شد ولی امروزه این کارکرد منزل گاه رو به تضعیف است امروزه بیشتر برای استراحت کوتاه مدت و عبادات استفاده می شود.
زمزمه بچه مهتابی ها در دل شب
حدود ۱۵۰ متر بالاتر از منزلگاه زیارتگاه و جایگاه بچه مهتابی ها قراردارد در محل زیارتگاه محلی گود شده شبیه به ردپای انسانی با فیزیک بدنی قوی وجود دارد که آن را منتسب به حضرت ایوب می کنند.
به واقع عامل جذب معتقدین به این غار همین مکان است برای رسیدن به جایگاه زیارت نردبان نصب شده که زائر از آن بالا می رود و زیارت می کنند در مقابل آن جایگاهی برای نماز گذاردن است که سه نفر همزمان می توانند در آن نماز بگذارند.
در ارتفاعی پائین تر از این جایگاه در سمت راست محلی است که گفته می شود شبهای جمعه تعدادی کودک که به بچه مهتابی معروفند زمزمه می کنند و افراد حاضر در غار معتقد می توانند بشنوند.
در سمت راست ورودی غار در ارتفاع دیواره قسمتی تو خالی است که بایستی با نردبان به آن دست یافت.
مردم در زمانهای دور در جلوی آن دیواری ساخته بودند که آنها را در مقابل دشمنان و رقبایشان و سرما و گرما محفوظ نگه می داشت.
در پایین کوه که نقطه آغاز صعود به غار است سنگ بسیار بزرگی وجود دارد که به سنگ بارانداز معروف است.
زیرا زائرین می توانند با وسایل حمل و نقل قدیمی یا مدرن فقط تا کنار این سنگ بیایند و بقیه راه را مجبورند پیاده طی کنند تا به مقصود خود برسند که چیزی حدود یک ساعت زمان می برد.
لذا در اینجا بار بنه خود را پایین آورده و اتراق می کنند، افرادی که به هر علت نمی توانند بالا بروند در همین مکان می مانند به همین دلیل این سنگ به بار انداز معروف است.
این غار بزرگترین غار آذرین ایران محسوب می‌شود و یکی از زیباترین دیدگاه‌های طبیعت را در دل کوه ایوب ایجاد کرده است.
استقبال گسترده گردشگران از غار آذرین
سالانه تعداد زیادی از گردشگران و پژوهشگران زمین شناسی از این غار دیدن می‌کنند.
از جاده اصلی بندر عباس - تهران از دو راهی جوزم، جاده آن جدا می‌شود با طی حدود 35 کیلومتر از این مکان می‌توان به غار ایوب رسید.
دانشمند ایرانی معتقدند دلیل تشکیل این غار آب موجود در زیر گدازه‌های "داسیتی" است، که بعد از به هم پیوستن و انفجار، چنین غار عظیمی را تشکیل داده‌اند و بعد از تشکیل پیکره اصلی غار، عوامل طبیعی مانند رطوبت و آب وجود در غار و هوای سرد درون آن، باعث انقباض و انبساط شدید در آن شده و تکه‌های سنگهای بزرگ جدا شده و بدین ترتیب بر وسعت غار افزوده شده است.
حالت لانه زنبوری داخل غار به دلیل فرسایش در اثر باد که با دانه‌های ماسه بسرعت بر سنگ داسیت کوبیده شده، افزایش یافته است.
در این مکان تاریخ، خستگی خود را با خمیازه بزرگترین غار آذرین ایران به شیوه‌ای زیبا در حواشی شهر دهج از توابع شهربابک به نمایش گذاشته است.
این غار خسته از گذر زمان در دل کوه چنان خستگی از تن می‌زداید که بزرگترین دهانه را با 50 متر طول و 40 متر ارتفاع به نمایش گذارده است.
خنکای هوا، منظره‌های دل انگیز و طبیعتی بکر، دل انسان را به سوی خالق یکتا سوق می‌دهد و آن زمان که سر را به نشانه شکر خداوندگار به آسمان بلند می‌کنی، شگفتی غار ایوب در دل کوهی بیشتر از پیش آدمی را به شگفتی وا می‌دارد.
اینجاست که زیبایی‌های درون غار به وسوسه آدمی کمر می‌بندد و انسان دوشادوش طبع کنجکاو و جستجوگر، خود را در آستانه صعود به کوه ایوب می بیند.
شهرستان شهربابک با جای دادن تاریخی کهن در خود دارای آثار تاریخی همچون روستای صخره‌ای میمند، غار ایوب، عمارت موسی خانی، خانه میمندی و سالاری، قلعه مهرآباد، آتشکده آذر بغ، مسجد و حسینیه شهر کهنه، حمام صخره‌ای کرم، دریاچه نمک و دشت زیبای سیلیس، یکی از شهرستان‌های تاریخی استان کرمان است.
نظر شما