طاعون قرن همچنان قرباني مي گيرد

او بيمار است. ايدز گرفته، خانواده اش او را طرد كرده اند. كسي به سراغش نمي آيد. خودش هم نمي داند اين بيماري لعنتي كي و چه وقت به بدنش راه پيدا كرده است. او تمام آرزوهايش را بر باد رفته مي بيند. زلزله اي با قدرت بالا يكباره كاخ آرزوهايش را ويران كرده است.

بيماران بي ملاقات حتي حوصله حرف زدن با هم را ندارند. چشم دوخته اند به عقربه هاي ساعت، منتظرند تا لحظه موعود فرا برسد و خلاص شوند.

قطره اشك گوشه چشمانش را پاك مي كند و مي گويد: براي عصب كشي و پر كردن دندانهايم به دندان پزشكي رفتم، هيچ وقت فكر نمي كردم كه آن دخترك چشم آبي ايدز داشته باشد و دكتر همان وسايلي را كه براي درست كردن دندان هاي او استفاده كرده است وارد دهان من كند.

ليلا مي افزايد: خانواده ام حتي اجازه ندادند برايشان توضيح دهم. هيچ كس نمي خواست حرف هايم را گوش كند. يك ماه است اين جا تك و تنها مانده ام. گاهي صورت مادرم در چارچوب در ظاهر مي شود، نزديك نمي آيد از همان دور اشك مي ريزد و نگاهم مي كند و مي رود.

اما سازناز دخترك 19 ساله اي كه ايدز گرفته و حالا روز به روز به مرگ نزديكتر مي شود، چوب كارهاي ناشايستي را مي خورد كه خودش انجام داده، ساناز مي گويد: دنبال آزادي مي گشتم. دلم نمي خواست براي انجام هر كاري مجبور به توضيح باشم. مادرم شده بود زندانبان و پدرم جلاد ، توي يك خانه كوچك با وجود 5 تا بچه قد و نيم قد ديگر جايي براي ماندن نبود، اما اي كاش مي ماندم. اي كاش تمام زخم زبان ها و كتك ها را به جان مي خريدم، تحمل آن ها خيلي بهتر از تحمل اين درد لعنتي است.

ساناز اين حرف هاي را مي گويد و مي گريد. به روزهايي فكر مي كند كه براي رهايي از اسارت پدر و مادر نقشه مي كشيده، به دختري كه او را براي اجراي نقشه شومش همراهي كرده ، به لحظه اي كه براي هميشه پل هاي پشت سرش را خراب كرد.

ساناز مي گويد: وقتي افتادم گوشه بيمارستان به مادرم زنگ زدم، آمد اينجا ، شيون مي كرد. پدرم در ميان چارچوب در ايستاد و تا شدن پشتش را با چشمان خودم ديدم. بيچاره مادرم به دكتر التماس مي كرد، فكر مي كرد اين مرض هم مثل سرماخوردگي است كه با چند تا قرص و كپسول خوب شود. وقتي فهميد دختر بزرگش به چه دردي مبتلا شده، نگاهش پر از نفرت شد! رفت و ديگر نيامد!

 نينا هنوز كارش به تخت بيمارستان كشيده نشده، او را در يكي از پارك هاي تهران ديدم. از خيلي ها شنيده بودم به ايدز مبتلا شده و حالا كارش شده انتقام گرفتن از آدم هاي دور و برش.

نينا دختر فراري است. سال هاست كه بدون سر پناه آواره در پارك ها و كوچه هاي شهر پرسه مي زند. وقتي كه خانه را ترك كرد فقط 17 سال داشت و حالا به قول خودش 30 زمستان را پشت سر گذاشته. اسم واقعي او طاهره است، اما دلش نمي خواهد كسي به اين اسم او را صدا كند. مي گويد: لياقت اين اسمو ندارم. هر وقت آدم شدم بهم بگيد طاهره! البته ديگه از آدم شدن خبري نيست. مي تونيد اسم طاهره رو روي سنگ قبرم بكنيد.

او يك ناقل HIV است و آزادانه در شهر مي گردد. برايش مهم نيست كه در روز يا درهفته چند نفر را آلوده مي كند، براي او فقط انتقام گرفتن مهم است، مي خواهد انتقام تمام روزهاي هدررفته زندگي اش را بگيرد. انتقام آرزوهاي بر باد رفته اش. او از تمام مردها متنفر است و از تمام زناني كه گول زمزمه هاي عاشقانه مردها را مي خورند. معلوم نيست در روز چند نفر قرباني انتقال گيري تينا مي شوند و اصلا معلوم نيست چند نفر مثل تينا در اين شهر، در اين سرزمين پرسه مي زنند؟!

اما توران يكي از بيماران هموفيلي است كه به دليل تزريق خون آلوده به اين بيماري مبتلا شده است، او مي گويد: ايدز شرم ندارد، آبروي همه را مي برد. هم بايد بي آبرو شوي و هم بايد روزها را بشمري تا به لحظه پايان برسي. اين خيلي سخت است.

اين زن 45 ساله مي افزايد: دو دختر دارم كه الان ماه هاست آن ها را نديده ام. شوهرم مرا به خانه پدرم فرستاده، چون نه پول دارد كه خرج داروهايم را بدهد و نه دلش مي خواهد زني در خانه اش باشد كه ايدز دارد. بيماري مهلك دارد. او از آبرويش مي ترسد، از جان بچه هايش و من به حكم آلوده بودن بايد احساسات مادري را درخودم خفه كنم.

 تغيير الگوي ابتلا به ايدز در جامعه 

عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس در رابطه با تغيير الگوي ابتلا به ايدز در كشور مي گويد: در گذشته به بيشترين علت ابتلا به اين بيماري استفاده از فراورده هاي خوني آلوده بود، بعد از آن اعتياد به عنوان الگوي ابتلا به ايدز در جامعه مطرح شد و حالا اين الگو در حال تغيير است.

جهانبخش اميني نماينده كرمانشاه مي افزايد: مراقبت جدي در جامعه نياز كنوني ما است. يكي از دلايلي كه باعث اين تغيير الگوي ابتلا شده، افزايش سن ازدواج دركشور است. جوانان به علت نداشتن شغل ، درآمد كافي و مسكن خيلي دير به فكر تشكيل خانواده مي افتند و اين زنگ خطر بزرگي است كه مدام در جامعه نواخته مي شود.

وي مي گويد: متاسفانه به تمام اين مسايل بايد پايين آمدن سن بزه كاري هايي كه عفت عمومي جامعه را هم لكه دار مي كند، اضافه كرد.

عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس تصريح مي كند: بايد هر چه زودتر آموزش را به طور جدي شروع كنيم. بايد در اين زمينه به جوانان اطلاعات روشن و واضح داده شود، البته جامعه ما يك جامعه اعتقادي است و شايد به صورتي كه جوامع غربي در اين زمينه آموزش هايي داده مي شود نتوانيم عمل كنيم. اما يكي از شرايط بسيار خوبي كه ما براي آموزش بي پرده داريم جدايي مدارس دخترانه و پسرانه است.

وي خاطر نشان مي كند: نبايد سعي در پاك كردن صورت مساله نداشته باشيم.در حال حاضر درصد قابل توجهي بيمار ايدزي در كشور ما وجود دارند كه نمي توانيم حضور آن ها را ناديده بگيريم، بلكه بايد مانع افزايش تعداد اين بيماران شويم.

جهانبخش اميني مي گويد: در حال حاضر بايد به طور جدي نگران اين موضوع باشيم ، نبايد در امر آموزش در لفافه سخن بگوييم، خيلي از جوانان تا خطر را به طور جدي احساس نكنند، اخطارهاي سربسته را جدي نمي گيرند،ما بايد عمق فاجعه را به آن ها نشان دهيم .

وي اطلاع رساني و آموزش در اين مورد را وظيفه تمام ارگان ها و سازمان ها مي داند و مي افزايد: بايد فرهنگ سازي صورت بگيرد. نبايد به بهانه اين كه مساله بيماري مربوط به وزارت بهداشت است از زير بار مسئوليت شانه خالي كنيم در اين زمينه همه مسئولند، وزارت بهداشت، وزارت آموزش و پرورش ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و...

اميني در رابطه با صحت آمار اعلام شده از طرف وزارت بهداشت تصريح مي كند: زياد هم نبايد به صحت اين آمار اطمينان كرد، چرا كه افرادي هستند كه هنوز بيماري آنها آشكار نشده است، پس نمي توان به اين آمار تكيه كرد.

يكي ديگر از اعضاي كميسيون بهداشت و درمان مجلس در اين باره مي گويد: مجلس هنوز در اين رابطه به صورت جدي كاري را انجام نداده، نه طرحي ارايه شده و نه بررسي صورت گرفته است.

عوض حيدرپور نماينده شهرضا مي افزايد: براي پيشگيري از افزايش تعداد افراد مبتلا به ايدز بايد مراكز پيشگيري از بيماري هاي واگير را فعال كنيم، بحث آموزش بايد به طور جدي تعقيب شود.

وي در رابطه با آموزش پيشگيري از ايدز در مقاطع مختلف تحصيلي خاطر نشان مي كند:  نمي توان بدون برنامه ريزي درست اين كار را انجام داد، بايد تمام جوانب اين امر در نظر گرفته شود.

حيدر پور تصريح مي كند: علاوه بر كنترل مسايل اخلاقي در اين قضيه بايد در كميسيون فرهنگي هم اين موضوع مورد بررسي قرار گرفته و براي فرهنگ سازي مبارزه با ايدز پروتكلي تهيه شود.

اما جهانبخش اميني مي افزايد: براي آموزش خيلي دير شروع كرده ايم ، مساله پيشگيري از ايدز به خيلي مسايل ديگر بستگي دارد. وجود مشكلات اقتصادي در كشور يكي از اين مشكلات است. ما براي پيشگيري و مبارزه با ايدز در درجه اول بايد سن ازدواج را به سن واقعي خودش برسانيم وگرنه بايد منتظر بروز اتفاقاتي بدتر در جامعه باشيم.

وي در پايان مي افزايد: اي كاش شرايط ازدواج را در جامعه تسهيل مي كرديم، مهريه هاي آنچناني از قاموس ازدواج در كشور ما حذف مي شد و اي كاش جوانان مي توانستند با حداقل امكانات زندگي نسبتا خوبي براي خود فراهم كنند. اين آرزوها چندان هم دور از دسترس نيست ، همت عالي مي طلبد و عزم راسخ. 

درباره ايدز بيشتر بدانيم 

 ويروس نارسايي ايمني انساني همان ويروس اچ آي وي است،  اين ويروس با كشتن يا آسيب رساندن به سلول هاي سيستم ايمني بدن به طور فزاينده اي توانايي بدن را براي مبارزه با عفونت ها و سرطان هاي خاص تضعيف كرده و مختل مي كند.

 افراد مبتلا به ايدز ممكن است به بيماري هاي تهديد كننده موسوم به عفونت هاي فرصت طلب دچار شوند كه اين عفونت ها از طريق ميكروب ها شامل ويروس ها و باكتري هايي كه اغلب افراد سالم را نمي توانند بيمار كنند، ايجاد مي شوند. از سال 1981 بيش از 830 هزار مورد ابتلا به اين بيماري تنها در ايالات متحده گزارش شده است.

ويروس ايدز اغلب به طور شايع از راه تماس جنسي مراقبت نشده از طريق يك شريك جنسي آلوده منتقل مي شود. اين ويروس مي تواند در هنگام تماس جنسي از راه اعضايي چون مهبل، دهان و اندام هاي تناسلي منتقل شود.

يكي ديگر از راه هاي انتقال ويروس ايدز تزريق خون هاي آلوده است. پيش از اين كه مسئولان بهداشتي خون اهدايي را نسبت به وجود اين عفونت بررسي و آزمايش  قرار دهند و از فناوري گرما درماني براي تخريب آن در خون آلوده استفاده كنند، اين ويروس به ميزان قابل توجهي از طريق خون و اجزاي خوني آلوده منتقل مي شد، اما در حال حاضر به خاطر توجه به اين تكنيك ها اين انتقال به حد چشمگيري كاهش يافته است.

اين ويروس اغلب در ميان تزريق كنندگان مواد مخدر به دليل استفاده از سوزن هاي و سرنگ هاي مشتركي كه حتي به مقادير اندكي خون بيمار آلوده هستند گسترش پيدا مي كند. اما اين انتقال در بيمارستان ها و مراكز بهداشتي يعني انتقال از راه سرنگ آلوده بسيار به ندرت اتفاق مي افتد.

زنان نيز در حين  بارداري مي توانند اين ويروس را به نوزدان خود منتقل كنند. تقريبا يك چهارم تا يك سوم از كل مادران باردار درمان نشده اين عفونت را به نوزادان خود منتقل مي كنند. اين بيماري همچنين از طريق شيردهي از سوي مادر بيمار به نوزاد منتقل مي شود. چنانچه مادر در طول بارداري از داروي AZT استفاده كند به ميزان چشمگيري احتمال انتقال بيماري به نوزاد را كاهش مي دهد و در صورتي كه علاوه بر مصرف دارو مراقبت بهداشتي نوزاد را با عمل سزارين متولد كنند احتمال ابتلاي كودك به ايدز تا يك درصد كاهش مي يابد.

مطالعات نشان مي دهد اگر چه اين ويروس در بزاق افراد مبتلا وجود دارد، اما از راه بزاق قابل انتقال نيست. ايدز مي تواند هر فردي را كه در رفتارهاي پرخطر شركت مي كند مبتلا سازد. اين رفتارها شامل استفاده از سوزن و سرنگ مشترك، داشتن تماس جنسي با فرد بيمار بدون استفاده از كاندوم و تماس جنسي با فردي كه بيمار بودن وي مشخص نيست مي باشد.

 در مورد علايم نشان دهنده عفونت ايدز بايد گفت كه بسياري از افراد وقتي براي افولين بار به اين بيماري مبتلا مي شوند هيچ علامتي ندارند. امادر برخي ديگر علايمي چون علايم سرماخوردگي در ظرف يك يا دو ماه پس از قرار گرفتن در معرض ويروس بروز مي كند.

اين علايم شامل تب، سردرد، خستگي و بزرگ شدن غدد لنفاوي است. اين علايم اغلب ظرف يك هفته تا يك ماه ناپديد شده و اغلب با ساير عفونت هاي ويروسي اشتباه گرفته مي شود. در طول اين دوره افراد بسيار عفونت پذير هستند و ويروس ايدز به مقادير زيادي در مايعات اندام هاي نتاسلي وجود دارد.

علايم شديد تر معمولا تا 10 سال يا بيشتر در بزرگسالان و يا ظرف2 سال در كودكاني كه در ابتداي تولد مبتلا به اين بيماري بوده اند بروز مي كند. زماني كه اين بيماري براي اولين بار در امريكا مشاهده شد هيچ شيوه درماني و دارويي براي معالجه ان وجود نداشت، اما به تدريج محققان داروهاي مختلفي را براي مقابله با آن توليد كردند. از آنجا كه اين ويروس مي تواند برابر هر دارويي مقاوم شود پزشكان و متخصصان بايد از روشهاي درماني تركيبي براي معالجه موثر آن استفاده كنند.

آمارهايي كه بايد به آنها اكتفا كرد 

طبق آخرين آمار اعلام شده از طرف وزارت بهداشت و درمان تعداد افراد آلوده به HIV تا ابتداي مهرماه سالجاري 7 هزار و 510 نفر اعلام شده اند كه از اين تعداد 7 هزار و 145 نفر مرد و 365 نفر زن هستند. بيشترين موارد ابتلا به اين بيماري هم در رده سني بين 25 تا 34 سال اعلام شده است.

حرف هايي كه خوب نيستند

خبر تلخ است. خيلي تلخ. اين كه الگوي ابتلا به ايدز از خون هاي آلوده به سرنگ هاي آلوده رسيد و حالا به آدم هاي آلوده ختم شده است خبر خوبي نيست.

تغيير الگوي ابتلا به ايدز در جامعه ما دل هر ايراني را به درد مي آورد. اي كاش زودتر از اين ها به فكر آموزش در اين باره مي افتاديم. اي كاش زودتر از اين ها شرايطي را فراهم مي كرديم كه اين بيماري را در نطفه خفه كند. اما افسوس كه دير به فكر افتاده ايم.

آمارها دروغ نمي گويند اما قطعي هم نيستند، چون آدم ها دروغ مي گويند. حداقل در ميان زنان خياباني و دختران فراري و افراد معتاد هنوز هم هستند كساني كه به ايدز مبتلا شده اند در حالي كه خودشان هم خبر ندارند و يا مي دانند و از ترس قرنطينه شدن هيچ نمي گويند.

چطور مي توان به وجود چنين افرادي جلو افزايش آمار ايدز را در كشور گرفت، طائون قرن همه گير مي شود اگر بيشتر از اين دست روي دست بگذاريم و به تماشا بنشينيم. هيچ پاك كني هم نمي تواند صورت اين مساله را پاك كند، پس هر چه زودتر بايد به فكر حل اين مساله باشيم.