خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: دوران یونانی‌مآبی یکی از مقاطع مهم تاریخی است که می‌توان بازتابهای فرهنگی دوران یونان باستان را در آن به وضوح مشاهده کرد. این دوران که به عقیده مورخان با فتوحات اسکندر آغاز شد از طریق جانشینان وی ادامه یافت.
یونانی‌مآبی طی چندین سده نشانگر بسط و گسترش فرهنگ یونانی در قلمرو جغرافیایی عظیمی است که همزمان از فرهنگ و تمدن سرزمینهای تحت سیطره خود نیز تأثیر پذیرفت و بنابراین می‌توان این دوران را بستری برای تعامل میان فرهنگهای مختلف قلمداد کرد.
"صدر مسیحیت و پایدیای یونانی" آخرین اثر ورنر یگر یونان‌شناس برجسته آلمانی است که به استمرار تاریخی و تدریجی سنت پایدیای یونانی در مسیحیت چهار قرن نخست میلادی می‌پردازد. یگر در این کتاب مختصر به بیان ضرورت یونانی شدن مسیحیت و وجوه اشتراک و کشمکشهای میان میراث یونانی و مسیحیت اشاره می‌کند.
وی بر این اعتقاد است که بسط و گسترش مسیحیت در سده‌های نخست میلادی بدون توجه به فلسفه یونانی ممکن نبود، چرا که مسیحیت این دوران نیازمند ابزاری بود که به واسطه آن به تبلیغ آموزه‌هایش بپردازد و فلسفه یونانی این ابزار را در اختیار مسیحیت قرار داد.
این کتاب ادامه اثر برجسته دیگر یگر با عنوان "پایدیا: آرمانهای فرهنگ یونانی" است که وی در آن به چگونگی شکل‌گیری ذهنیت یونانی می‌پردازد و آن را از اشعار هومر و هزیود تا افلاطون و ارسطو که به واسطه آنها ذهنیت یونانی به کمال می‌رسد، دنبال می‌کند. وی در این اثر خود می‌‌کوشد تا به مفهوم "پایدیا" (که مسامحتاً می‌توان آن را "تربیت" ترجمه کرد) و احیای آن بپردازد.
یگر پس از کتاب "پایدیا: آرمانهای فرهنگ یونانی" همواره در صدد بود تا بازتاب آن را در سنت مسیحی نشان دهد و از این روی کتاب "صدر مسیحیت و پایدیای یونانی" را نگاشت تا در آن نشان دهد که چگونه مسیحیانی که یونانیان را مشرک می‌خواندند، برای تدوین نظام‌مند و منسجم آموزه‌های خود ناگزیر به استفاده از میراث یونانی شدند و اینکه چگونه ذهنیت یونانی در چهار سده نخست میلادی به حیات خود ادامه داد.
"صدر مسیحیت و پایدیای یونانی" را انتشارات حکمت به تازگی با ترجمه فریده فرنودفر و امیر نصری منتشر کرده است.
نظر شما