به گزارش خبرنگار مهر، نشست نقد و بررسی نشریات "بچه ها سلام" با حضور محمود پوروهاب، مجید ملامحمدی، علی باباجانی و حامد محقق عصر یکشنبه 4 اردیبشهت در سرای اهل قلم برگزار شد.
محمود پوروهاب سردبیر نشریه "سلام بچه ها " در این نشست گفت: ادبیات کودک و نوجوان قبل از انتشار مجلاتی چون "بچه‌ها سلام" در انحصار پایتخت بود. با شروع فعالیت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و دیگر نهادها، فعالیت برای بچه‌ها فراگیرتر شد و در دیگر استان ها رشد پیدا کرد. پیش از این، استان‌ها از ادبیات کودک و نوجوان خالی بود.
وی افزود: با رشد و بیشتر شدن تجربه ما نشریه "سلام بچه ها" در قم پا گرفت که اولین مجله شهرستانی بود که در این زمینه منتشر می شد. به نظرم این نشریه نسبت به سال های ابتدایی انتشاراش پیشرفت زیادی داشته است. "سلام بچه ها" پایگاهی برای استان قم شد و جلسات زیادی را با حضور شاعران و صاحب نظران ادبیات کودک و نوجوان برگزار می کردیم. در زمان شروع فعالیت شاید یک تصویرگر در قم نبود اما در حال حاضر تعداد شاعران، محققان و تصویرگرانمان به قدری است که حتی نشریات تهرانی را نیز تغذیه می کنند.
قم دومین پایگاه تولیدات ادبیات کودک و نوجوان کشور است
این نویسنده ادامه داد: قم بعد از تهران دومین پایگاه تولید ادبیات کودک و نوجوان در کشور تبدیل شد. در کنار انتشار مجله " سلام بچه ها" برگزاری جشنواره سلام را هم داشتیم و داریم که هر دو این فعالیت ها تا به حال بازخوردهای خوبی داشته است.
مجید ملامحمدی نویسنده، شاعر و عضو هیئت تحریریه مجله "سلام بچه ها" در این نشست گفت: نشریه "سلام بچه ها" اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 کار خود را آغاز کرد. در آن زمان نیاز به وجود نشریه ای برای بچه ها که بتواند پاسخگوی نیاز بچه‌ها باشد، کاملا ملموس بود و شاید علت اصلی شکل گیری این مجله، وجود همین نیاز و به تبع تصمیم مسئولان در این باره بود.
علی باباجانی شاعر و نویسنده کودک و نوجوان و از همکاران مجله "سلام بچه ها" نیز در این برنامه با اشاره به فعالیت های این نشریه گفت: در آن سال ها که "سلام بچه ها" متولد شد، فقط مجله های "سروش نوجوان" و "کیهان بچه ها" در عرصه مجلات کودک و نوجوان فعالیت می کردند. بچه ها از این دو نشریه خیلی استقبال می کردند چون واقعا به این نشریات نیاز داشتند.
وی افزود: ابتدا "پوپک" به عنوان ضمیمه در نشریه "سلام بچه ها" منتشر می شد. بعد از مدتی مسئولین مجله به این نتیجه رسیدند که "پوپک" با توجه به اهدافش از "سلام بچه ها" جدا شود و به صورت مستقل منتشر شود. سپس تصمیم بر آن گرفته شد که مطالب مخصوص خردسالان نیز در مجله ای مستقل با نام "سنجاقک" به انتشار برسد.
در ادامه حامد محقق شاعر کودک و مجری جلسه گفت: به نظرم شیوه توزیع مجله "سلام بچه ها" یک نکته منفی است. توزیع این مجله توسط دفتر تبلیغات اسلامی باعث شد این نشریه مخاطبان خاصی داشته باشد اما انتشار مسائل و موضوعات مذهبی برای بچه ها طی 22 سال، از نکات قوت "سلام بچه ها" است.
پوروهاب در پاسخ یه سخنان محقق گفت: گفته شد که مجله از طریق دفتر تبلیغات اسلامی توزیع می شد و از انتشار مطالب مذهبی برای بچه ها در آن سخن گفته شد. من می خواهم از زاویه دیگری به موضوع نگاه کنم. به نظرم " سلام بچه ها" نشریه صرفا مذهبی و خشکی نبود و معتدلانه منتشر شد. در مقایسه با نمونه های مشابه، مجله های دیگر که برای بچه ها منتشر می‌شدند، یک بعدی بودند.
وی افزود: درست است که اولین بار، داستان های مذهبی را ما منتشر کردیم، اما نگاه صرفاً مذهبی نداشتیم و همه نوع مطلبی از موضوعات ورزشی گرفته تا دیگر موضوعات در این مجله برای کودکان و نوجوانان منتشر شد. گاهی مخاطبان تعجب می‌کردند که چگونه مجله دفتر تبلیغات اسلامی همه جوانب را در نظر گرفته است. تصور می شد که این مجله باید خیلی بسته می بود، ولی این گونه نبود.
این نویسنده ادامه داد: مجلاتی در آن زمان کار می کردند که فقط درباره شهادت می نوشتند و فکر نمی کردند که بچه ها به لطیفه و مسائل دیگر نیاز دارند. در نتیجه این مجلات یا بسته می شدند و یا به ناچار مرتب سردبیرشان را تعویض می کردند. به نظرم نشریات دهه 60 و 70 به روزتر از نشریات امروز بودند چون امروز محدودیت ها زیاد شده و ما از بچه ها عقب تر هستیم. قبلا برای انتشار یک مطلب در نشریه دستمزد خوبی به نویسنده داده می شد. بنابراین نویسنده ابتدا مطلبش را در مجله منتشر می‌کرد سپس آن را در یک کتاب منتشر می کرد. اما امروز اگر نویسنده ای مطلب بخواهی، از کتاب چاپ شده اش برایت مطلب می آورد چون این روند برعکس شده است.
محدودیت های زیادی برایمان وجود دارد
پوروهاب گفت: امروز در دستگاه های نظارتی محدودیت های زیادی وجود دارد. مثلا اگر عکسی از یک دختربچه کوچک با شلوار لی در مجله منتشر کنیم، متهم به این می شویم که در حال تبلیغ آمریکا و فرهنگ غربی هستیم. تفکر حال حاضر ما خیلی مکتبی است و بیشتر از این که کار فرهنگی انجام دهیم، روی فعالیت های مکتبی اشراف پیدا کرده ایم.
سردبیر مجله "سلام بچه ها" افزود: معمولا افرادی که در رأس قرار دارند، بیشتر به فکر خود هستند تا بچه ها و مرتب در این اندیشه هستند که کاری نکنند تا جایگاهشان متزلزل شود. البته این موضوع در همه جا دیده می شود و وجود دارد. بچه های امروز عوض شده‌اند و انتظارات زیادی دارند. امروز بیشتر مجلات و کتاب هایمان درباره بچه ها شده است نه برای بچه ها. اگر هم مجله یا کتاب ها برای بچه ها باشند، تعدادشان انگشت شمار است.
نظر شما