به گزارش خبرگزاری مهر، نشریه "دی سایت" در تحلیلی در این باره نوشت : اینکه در اتحادیه اروپا احزاب با حمله به پروژه اروپایی در انتخابات پیروز می شوند موضوع نگران کننده ای است.
نویسنده در ادامه نوشت : ناسیونالیستها در اتحادیه اروپا به فکر برتری در رویارویی با این اتحادیه هستند. در مجارستان یک قانون اساسی بر اساس پایبندی به اعتقادات ملی به تصویب رسیده است. در فرانسه این انتظار می رود که حزب ضد اروپایی جبهه ملی شانس بالایی در پیروزی در انتخابات داشته باشد. در سوئد و فنلاند نیز احزاب ضد اروپایی علیه بروکسل به پا خواسته اند.
در ادامه این مطلب آمده است : البته به وجود آمدن چنین شرایطی تاسف بار نیست. زمانی که اتحادیه اروپا به یک موضوع مورد اعتراض در اروپا تبدیل می شود، این می تواند به عنوان محرکی برای شروع بحثهای داغ و مورد اختلاف بوده و مورد استقبال قرار گیرد.
سیکو منشولت که زمانی پدر سیاست کشاورزی اتحادیه اروپا بود اظهار داشته بود ، درست این است ما زمانی که کشاورزان با تراکتورهایشان جلوی دروازه بروکسل تجمع کرده و علیه سیاستهای اتحادیه اعتراض می کنند از این موضوع شاد باشیم چرا که این نشان می دهد آنها اتحادیه اروپا را جدی گرفته اند.
البته متاسفانه بحث های مفید و مورد اختلاف امروزه به ندرت در این اتحادیه شکل می گیرد و سیاستمدارانی که باید چنین بحث هایی را هدایت کنند از زیر بار این مسئولیت شانه خالی می کنند. عده معدودی از آنها نیز که خود را به عنوان هماهنگ کننده در اروپا معرفی کرده اند تنها خود را محدود به این موضوع کرده اند که منتقدان اروپا را به عنوان دشمن این اتحادیه ارزیابی کنندو یا با کلی بافی هایی از قبیل اینکه اروپا تنها با اتحاد موفق می شود یا یورو سرنوشت ما اروپاییهاست بسنده کنند.
به این ترتیب این معجزه نیست که مشکوکان به اتحادیه اروپا مورد استقبال شهروندان اروپایی قرار گرفته اند. آسیب رواج چنین شرایطی در اتحادیه اروا به تمام این اتحادیه به خصوص آلمان وارد می شود که با تکیه بر پروژه اروپایی موفق به اتحاد دوباره ملی شه است.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب هماهنگی را یک ضرورت استراتژیک در اتحادیه اروپا ارزیابی کرد.نخست وزیر لوکزامبورگ اخیرا اظهار داشته بود که سیاستمداران اروپایی که حاضر بودند برای اروپا ریسکهایی را در زمینه سیاست داخلی کشورهایشان انجام دهند دیگر نسلشان منقرض شده است.
نویسنده در ادامه تاکید کرد آلمان به عنوان یکی از کشورهای مهم اروپایی باید وارد صحنه شود و با یک سیاست استراتژیک و جهت دار علیه وسعت ملی گرایی جدید در اتحادیه اروپا به پا خیزد.
این در حالی است که سیاست برلین از این موضع دور شده است و آلمان نه تنها در کلام بلکه در رفتارش نیز مدت مدیدی است در گروه مشکوکان به پروژه اروپایی خود را قرار داده است. برلین به جای اینکه به مقابله با ملی گرایی در این اتحادیه برخیزد بلکه در خانه و در نزد شرکا و همسایگانش آنها را به در پیش گرفتن چنین روندی تشویق می کند و این به نوعی بازی با آتش است.
نظر شما