به گزارش خبرنگار مهر در اهواز، دکتر حسن لاسجردی چهارشنبه شب در نشست بررسی علل خیزشهای مردمی و بیداری اسلامی کشورهای خاورمیانه در دانشگاه شهید چمران اهواز اظهار داشت: در تحولات اخیر منطقه، پنج کشور، تونس، مصر، یمن، لیبی و بحرین به عنوان کانون اینگونه تحرکات مردمی شناخته می شوند اما این اعتراضات به کشورهای دیگر از جمله قطر، تاحدودی عمان، لبنان، عربستان، سوریه و حتی عراق هم رسید.
وی افزود: نکته مهم تحولات اخیر به خصوص در پنج کشوری که به عنوان کانون این قیام ها شناخته می شوند موضوع غیرقابل پیش بینی بودن خیزش مردمی است چرا که هیچ کس نتوانست دامنه و گسترش آن را پیش بینی کند.
کارشناس ارشد مسائل استراتژیک اضافه کرد: کشورهای پنج گانه از جمله کشورهایی هستند که استعداد خیزش های مردمی را داشتند ولی نیازمند یک چاشنی برای آغاز این حرکت بودند و این چاشنی در تونس شعله ور شد و به همه کشورهای عربی و اسلامی رسید.
لاسجردی عنوان کرد: از نظر علم سیاست خیزش های مردمی در کشورهای پنج گانه را نمی توان انقلاب نامید بلکه بهترین تعبیر از آنها، قیام است چرا که خیزش های اخیر در این پنج کشور هنوز به مرز پختگی و بلوغ اساسی نرسیده است.
وی با اشاره به اینکه سه نوع نگاه به خیزش های اخیر مردمی در منطقه وجود دارد، اظهار داشت: این خیزش ها با سه نوع نگاه شامل: بومی همان کشورها(داخلی)، منطقه ای و فرامنطقه ای تقسیم شده اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه در خصوص ماهیت بومی بودن این خیزش ها گفت: نوع ساختار سیاسی این کشورها که یا موروثی است یا اقتدار گرا باعث شده هر لحظه باید انتظار وقوع یک حادثه بزرگ را داشت. همچنین نوع تعامل حکومت ها با توده عامه که یک نفر در راس است و همه باید از یک نفر دستور بگیرند نیز در خیزش های اخیر بی تاثیر نیست البته در این بین وجود مراکز قوی اپوزیسیون شامل مراکز عملی و دینی، احزاب و دانشگاه ها نیز باعث وقوع چنین خیزش هایی شده است.
دکتر لاسجردی در خصوص ماهیت منطقه ای بودن این خیزش ها نیز تصریح کرد: برخی ها اعتقاد دارند شرایط حاکم بر این منطقه به گونه ای است که وقوع چنین خیزش های اجتناب ناپذیر است همچنین در منطقه خاورمیانه، اشتراکات فراوانی وجود دارد که یکی از آنها مسلمان بودن کلیه کشورهای قیام کننده است که باعث اینگونه تحرکات می شود.
وی افزود: یکی دیگر از دلایل منطقه ای بودن خیزش ها این است که در منطقه خاورمیانه جوشش فکری و تولید ایسم همچنان فعال است به گونه ای که در چند دهه اخیر که تاحدودی هیچ ایسمی در جهان تولید نشده است در خاورمیانه سه ایسم به نام خمینیسم، طالبانیسم و اقتدارگرایی تولید شده است که نشان می دهد جوشش فکری در این منطقه به شدت فعال است که تمام اینها موتور محرکه قیام ها به شمار می روند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه تصریح کرد: وجود آدم هایی با فکر و اندیشه بالا در این منطقه نیز باعث شده هر لحظه باید انتظار یک حرکت جدید و نو را داشت.
لاسجردی در خصوص نگاه فرامنطقه ای به خیزش های اخیر نیز اظهار داشت: برخی تحلیلگران اعتقاد دارند باید سرنخ این حرکت ها را در بیرون از منطقه جست و به قول معروف این دیدگاه به مردم به زبانی عامیانه می گوید که «شما سرکار هستید».
وی افزود: یکی از دلایل تقویت این دیدگاه این است که این پنج کشور از بیرون تحت سلطه هستند و حکومت های محلی به علت ضعف و درگیری های داخلی به خارج متکی هستند به همین دلیل هر حرکتی در این کشورها از بیرون هدایت می شود. برخی هم معتقد هستند قیام های امروزی، جنگ امروز برای آینده است و خیزش های اخیر یک برنامه 20 تا 25 ساله از سوی قدرت ها برای اثر گذاری بیشتر بر جهان چیده شده است.
دکتر لاسجردی در پایان جمع بندی کرد که به نظر می رسد نگاه منطقه ای بر سایر دیدگاه های اخیر برتری دارد چرا که اولا همه کشورها مسلمان هستند در ثانی این کشورها محور فعالیت گروه های اسلامی است و سوم نوع شعار همه این کشورها این است که خواهان تغییر و اصلاح حکومت ها هستند.
وی عنوان کرد: اگر آمریکایی ها می دانستند که در این کشورها افراد میانه رو قدرت را به دست می گرفتند این همه تلاش و به نوعی دیگر دخالت نمی کردند ولی آنها می دانند که قدرت به دست اسلامگیرایان خواهد رسید.
کارشناس ارشد مسائل استراتژیک اضافه کرد: برای مثال اگر آمریکایی ها می دانستند در مصر افرادی مثل عمرو موسی دبیرکل فعلی اتحادیه عرب یا محمد البرادعی قدرت را به دست می گرفتند نگرانی آنها کمتر می شد ولی ترس آنها این است که اخوان المسلمین در مصر به قدرت خواهند رسید.
نظر شما