پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۰، ۱۰:۱۴

مسافرآستانه به چهارمین جشن اردیبهشت تئاتر ایران پیام داد

مسافرآستانه به چهارمین جشن اردیبهشت تئاتر ایران پیام داد

"حسین مسافرآستانه" مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی به چهارمین جشن اردیبهشت تئاتر ایران پیام داد.

به گزارش خبرگزاری مهر، متن این پیام به این شرح است: "دگربار در پس یک سال کوشیدن هنرمندان، اندیشمندان و باشندگان خانواده تئاتر ایران اینک در بهاری دوباره، رستن تئاتر را در اردیبهشت ایران به نظاره می‌نشینیم. یک ماه نکوداشت هنر تئاتر در ایران! تئاتر، هنری که از پرتو خلقت نور می‌گیرد و هنرمند با سحر کلام و سماع جسمش، انسان را به نمایش می‌نهد، زندگی را باز می‌سراید و اینک هم‌زمانی‌اش با فصل رویش، جشن دیگری است به شکرانه زیستن در پیشگاه آفریننده نمودهای الهام‌دهنده نمایش هم اعصار؛ هستی!

سرآمد این سال که جمعی چنان محترم و تلاشگر در تفاخر هنر تئاتر کوشیدند باری دیگر به اردیبهشت‌ماه رسید.
طراوت اردیبهشت امسال، همچون کاروانی پر از کوله‌بارهای مشک و عبیر ، از رشته کوه‌ها می‌گذرد و می‌خزد لای گندم‌زارهای تازه روییده، از شمیم گلاب آکنده می‌کند دشت را ،از کنار مناره‌هاو کهن شهرهای آجری، از کنار مخمل هنر مردمی‌اش، پاورچین قدم برمی‌دارد و زمزمه می‌کند.
 
نوایش شبیه آوازهای ماندگار کوچه و برزن‌های گذشته‌ی تاریخ است که تحریر میکند آواز هَزاره را، رایحه‌ی مشک و نازکی قلم و گستردگی بوم به هم می‌آمیزد و نقش می‌زند بر آیین زلال ذوق آفریننده،چون نقشِ اناریِ گلیم‌های آویخته بر صحنه؛ صحنه نه، پرده؛ پرد قلم‌کارِ صحنه که شرحی از فراق دارد همچون پرده‌هایِ قلم‌کارانِ اصفهان.

چهارمین دوره‌ی اردیبهشت تئاتر ایران پیش روی ماست و کاروان پاسداشت تئاتر، سفر می‌آغازد. کارگردان و بازیگر و طراح صحنه و خلاصه همه‌ی اهالی صحنه می‌آیند تا بر پرده‌هایی که آراسته‌اند اعجاز کنند، با قهرمانان آرزوهای مردمان، با آیینه، به نشان روشنایی و نم بارانی که قرار است بر روی پنجره کنار صحنه ببارد، با ترمه و ترانه و مخمل و ابریشم. در سرزمینی که قصه‌ها دارد از سوگ ها و سورها، نغمه‌ها و متل‌ها که نه یک‌ماه، بلکه تا هماره تاریخ، می‌توان بر سکوی صحنه ایستاد و همه را نقالی کرد.

بزرگان و کهنه‌کاران تئاتر گوشه گوشه‌ی این سرزمین در این رویداد ارزشمند فرهنگی، همراهمان هستند به پاس جهدشان در هیمه‌ای که بر اجاق این هنر نهاده‌اند تا روشن بماند.تجربه‌های خاک‌خورده صحنه‌ها در کنار نهال‌های ذوق و بازآرایی رهروان تازه، شکوفندگی و بالندگی را به بهارهای دیگر و اردیبهشتگان تئاتر آینده هدیه خواهد نمود.

گردهمایی مدیران و هنرمندان و برپادارندگان این جشن که هماره ستون پایندگی واستمرار تئاتر بوده، زمینه‌ی حضور جوان‌ترها را هموار می‌کند تا شوق قدوم نوتری را بیانگیزد.

در گستره پهناور ایران‌زمین، نسیمِ بهار آورده، از میان بلور نمکش تا سبزستان البرز؛ تا سنگ‌نگاره‌های زاگرس همچنان در گذر است تا نهال‌های دیگری در باغ فرهنگ این بوم و مرز به بار بنشاند که بار و برگشان در یاد آینده تئاتر ایران بماند.
این غایت سترگ بی زمین هموار و یاری باغبان میسر نخواهد بود که رسیدن به بهارهای دوباره و گذر از انجماد زمستان، همدلی و همراهی و هم‌نوایی دستان یاریگر صاحب‌نظران و مدیران این وادی را می‌طلبد تا نو‌روییده ها ریشه‌های محکم در خاک بگسترند و بر دهند.

آغاز می‌کنیم نگارش چهارمین برگ دفتر اردیبهشت تئاتر ایران را با سرلوحه‌ی ایمان و امید داریم که با وحدت و همراهی جان دوباره در کالبد نهال‌های پناه گرفته در سایه‌سار توجه تصمیم‌گیرندگان دمیده شود و با هم به سحرگاه اعتلای باغ هنر‌هایی که اندوخته‌های ملی‌ اندره بپیماییم."
کد خبر 1310202

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha