سرآمد این سال که جمعی چنان محترم و تلاشگر در تفاخر هنر تئاتر کوشیدند باری دیگر به اردیبهشتماه رسید.
طراوت اردیبهشت امسال، همچون کاروانی پر از کولهبارهای مشک و عبیر ، از رشته کوهها میگذرد و میخزد لای گندمزارهای تازه روییده، از شمیم گلاب آکنده میکند دشت را ،از کنار منارههاو کهن شهرهای آجری، از کنار مخمل هنر مردمیاش، پاورچین قدم برمیدارد و زمزمه میکند.
چهارمین دورهی اردیبهشت تئاتر ایران پیش روی ماست و کاروان پاسداشت تئاتر، سفر میآغازد. کارگردان و بازیگر و طراح صحنه و خلاصه همهی اهالی صحنه میآیند تا بر پردههایی که آراستهاند اعجاز کنند، با قهرمانان آرزوهای مردمان، با آیینه، به نشان روشنایی و نم بارانی که قرار است بر روی پنجره کنار صحنه ببارد، با ترمه و ترانه و مخمل و ابریشم. در سرزمینی که قصهها دارد از سوگ ها و سورها، نغمهها و متلها که نه یکماه، بلکه تا هماره تاریخ، میتوان بر سکوی صحنه ایستاد و همه را نقالی کرد.
بزرگان و کهنهکاران تئاتر گوشه گوشهی این سرزمین در این رویداد ارزشمند فرهنگی، همراهمان هستند به پاس جهدشان در هیمهای که بر اجاق این هنر نهادهاند تا روشن بماند.تجربههای خاکخورده صحنهها در کنار نهالهای ذوق و بازآرایی رهروان تازه، شکوفندگی و بالندگی را به بهارهای دیگر و اردیبهشتگان تئاتر آینده هدیه خواهد نمود.
گردهمایی مدیران و هنرمندان و برپادارندگان این جشن که هماره ستون پایندگی واستمرار تئاتر بوده، زمینهی حضور جوانترها را هموار میکند تا شوق قدوم نوتری را بیانگیزد.
در گستره پهناور ایرانزمین، نسیمِ بهار آورده، از میان بلور نمکش تا سبزستان البرز؛ تا سنگنگارههای زاگرس همچنان در گذر است تا نهالهای دیگری در باغ فرهنگ این بوم و مرز به بار بنشاند که بار و برگشان در یاد آینده تئاتر ایران بماند.
این غایت سترگ بی زمین هموار و یاری باغبان میسر نخواهد بود که رسیدن به بهارهای دوباره و گذر از انجماد زمستان، همدلی و همراهی و همنوایی دستان یاریگر صاحبنظران و مدیران این وادی را میطلبد تا نوروییده ها ریشههای محکم در خاک بگسترند و بر دهند.
آغاز میکنیم نگارش چهارمین برگ دفتر اردیبهشت تئاتر ایران را با سرلوحهی ایمان و امید داریم که با وحدت و همراهی جان دوباره در کالبد نهالهای پناه گرفته در سایهسار توجه تصمیمگیرندگان دمیده شود و با هم به سحرگاه اعتلای باغ هنرهایی که اندوختههای ملی اندره بپیماییم."
نظر شما