دکتر محمد سهیل عمر در گفتگو با خبرنگار مهر درمورد اینکه اقبال تا چه اندازه با فرهنگ ایرانی مأنوس بوده است گفت: بسیار بسیار زیاد. باصطلاح می‌شود گفت که اقبال یک روح ایرانی بود که در قالب یک پاکستانی آمد. او را می‌شود فردوسی برون مرز برای ایرانیان دانست و همانقدر که فردوسی به فرهنگ و زبان ایرانی خدمت کرد اقبال هم حکم فردوسی خارج از ایران را برای ایرانیان دارد. از اینرو اقبال بسیار زیاد با فرهنگ و زبان ایرانی و سنت دراز شعر و حکمت و عرفان ایرانی که در قالب زبان فارسی عیان است مأنوس بوده است.
رئیس اقبال آکادمی کشور پاکستان درمورد علت آمدنش به ایران و مصاحبه با متفکران و اقبال شناسان ایرانی از جمله دکتر پور جوادی، دکتر اعوانی، دکتر محمد بقایی ماکان و دیگر متفکران، کمک به شناخت هرچه بهتر و بیشتر علامه اقبال عنوان کرد و اظهار داشت: من در پی یافتن سؤالات اساس و قدیمی بشر که در حال حاضر هم مطرح هستند و هیچ وقت از بین نمی‌روند هستم ،ازجمله این سه سؤال که انسان چیست؟ عالم چیست؟ حق چیست؟ که هر فرد در هر زمان دارد.
این محقق و پژوهشگر پاکستانی ادامداد: همچنین پرسشهایی از این قبیل که من کیستم؟ ارتباط من با جهان خارج چیست؟ معنویت چیست ؟ و عاقبت و غایت انسان چیست؟ و علاقه به زیستن از چه روست؟ در پی پاسخگویی به این پرسشها با توجه ویژه به اشعار علامه اقبال هستم . و پاسخ به این پرسشها ما را با اندیشه و اشعار اقبال مواجهه و روبرو میسازند.
این مقام عالی پاکستانی درمورد اینکه آیا هنوز هم اشعار اقبال برای زندگی بشر امروز جذابیت دارد و جوابگوی نیازهای جدید بشر امروزی است ؟ یادآور شد: درکنار پرسشهای قدیمی و اساسی بشر که همیشگی است و آنها را مطرح کردم پرسشهای جدیدی از جمله مسئله تروریسم، محیط زیست، حقوق زنان، حقوق بشر، و تفاوتهای اقتصادی که در جهان امروز مطرح هستند پیدا شده که در پی پاسخ آنهابا گفتگو با اندیشمندان ایرانی در اشعار حکیمانه و عارفانه اقبال هستم. بطور کل می‌شود گفت گرفتاریها و مسائل بشر پست مدرن را با توجه و رویارویی با شعرهای حکیمانه اقبال میتوان حل کرد، یعنی اندیشه اقبال نه تنها در زمان خودش کارایی داشته است بلکه برای کنونیان و آیندگان هم کاربرد دارد.
نظر شما