به گزارش خبرگزاری مهر، گروهی از دانشمندان آمریکایی به سرپرستی "تیموتی راو"، مدیر دپارتمان دیرینه شناسی مهره داران در دانشگاه آستین تکزاس برای اولین بار موفق شدند جمجمه های فسیلی دو پستاندار اولیه به نامهای Morganucodon oehleri و Hadrocodium wui را با استفاده از سیتی اسکن پرتوهای ایکس به صورت سه بعدی بازسازی کنند.
این دو پستاندار اولیه در دوره ژوراسیک پایینی (بین 199 میلیون تا 175 میلیون سال قبل) در چین سکونت داشتند.
هر دو حیوان ابعاد بسیار کوچکی داشتند و از اولین اجداد پستانداران امروزی به شمار می رفتند.
این دیرینه شناسان در این خصوص اظهار داشتند: "فناوری سیتی برای بررسی فسیلهای تا این حد شکننده و حساس ضروری است، چراکه می تواند تصاویری دقیق و سه بعدی از کاسه جمجمه را به ما ارائه کند."
این مدلهای سه بعدی به محققان اجازه داد که مغز و حفره های بینی این فسیلها را از داخل مشاهده کنند و ارتباط میان حفره بینی و مناطق مربوط به بویایی را با فضاهایی از مغز که اطلاعات رسیده از دستگاه بویایی را پردازش می کنند مورد بررسی قرار دهند.
نتایج این بررسیها نشان داد که توانایی بویایی در پستانداران اولیه بسیار تکامل یافته بوده است.
این تحقیق تنها به کاوش درباره نقش حس بویایی در تکامل مغزی پستانداران محدود نشد بلکه این دانشمندان دریافتند که حس لامسه نیز یکی از علل بزرگ بودن مغز پستانداران اولیه نسبت به سایر جانوران زمان آنها بوده است.
براساس گزارش ساینس، این دانشمندان دریافتند که مغز پستانداران حداقل در سه مرحله تکامل یافته است. مرحله اول مربوط به فاز بهبود حس بویایی است.
دو مرحله دیگر توسعه، با افزایش قدرت حس لامسه به دلیل موهای روی بدن، بهبود همکاری ماهیچه ای- عصبی و توانایی تولید حرکات ماهیچه ای دقیق تر با استفاده از حواس همراه به ظهور رسیده اند.
به اعتقاد این محققان، موهای روی بدن پستانداران در اساس برای این به وجود آمده اند که حیوانات را راهنمایی و به آنها کمک کنند تا در داخل حفره ها و شکافهای کوچک بدون سختی حرکت کنند.
این حساسیت لمسی بالا به علت تشکیل میدانهای حسی در نئوکورتکس مغز پستانداران ایجاد شده است و از آنجا که نئوکورتکس هم در درک حسی و هم در تولید حرکت مشارکت دارد، توسعه این فضای مغزی موجب افزایش توانایی حرکتی و توسعه سیستم ماهیچه ای- عصبی در پستانداران اولیه شده است.
این دیرینه شناسان گفتند: "اکنون به خاطر این تحقیقات ما به یک چارچوب کلی از مغز پستانداران اولیه رسیدیم بنابراین قادریم فرضیه های دقیق تری را درباره سلسله حوادثی که موجب تکامل مغز پستانداران و سیستمهای حسی مختلف شدند را ارائه کنیم. این فرضیه ها می تواند ما را به کشف رازهایی درباره توسعه مغزهای بسیار بزرگ پستانداران و تواناییهای حسی بینهایت تخصصی آنها هدایت کند و برای مثال، توضیحاتی را درباره سونارهای بیولوژیکی نهنگها و خفاشها در اختیار ما قرار دهد."
نظر شما