به گزارش خبرنگار مهر در کرج، ایران اسلامی آخرین سال از دهه هشتاد شمسی را با یک جراحی بزرگ در اقتصاد کوپنی خود به پایان رساند و طی آن مقرر شد گام های بزرگی برای اصلاح الگوی مصرف و حفظ منابع و ذخایر کشور برای نسل های آینده برداشته شود.
تحقق دولت الکترونیک و مکانیزه شدن امور از پرداخت قبوض برق و آب گرفته تا ثبت نام اینترنتی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، افقی روشن برای خداحافظی با کاغذ بازی های غیرمعمول دهه های گذشته را در ذهن متصور می سازد و امید به آینده را در نسل جوان و نوجوان امروزافزایش می دهد.
اعمال استانداردهای جدید در ساخت و سازهای شهری، تغییر رویکرد معماری از شکل سنتی به صنعتی، استاندارد سازی فضای سوله ها، کارگاهها، کارخانجات و مرغداریها جهت مصرف بهینه سوخت و افزایش بهره وری، سهمیه بندی سوخت و انواع حامل های انرژی، الزام کارخانجات خودرو سازی به اعمال استانداردهای روز جهان، دور کاری، تحقق دولت الکترونیک و انجام امور از طریق اتوماسیون اداری، سرمایه گذاری جهت تحقیق و پژوهش در حوزه بهینه سازی مصرف و... تنها بخشی از اقداماتی است که طی سالهای گذشته جهت عملیاتی شدن شعار " بهره وری و بهینه سازی مصرف" صورت گرفته و روز به روز ابعاد جدید تری به خود می گیرد.
آنچه بدان اشاره شد تنها یک روی سکه بهره وری و بهینه سازی مصرف بود و برای تکمیل بحث باید برخی کمی و کاستی ها را نیز مورد اشاره قرار داد.
یک زن فعال در نساجی چین 17 برابر مرد ایرانی بهره وری دارد
بر اساس آخرین بر آوردها، یک زن فعال در صنایع نساجی چین به اندازه 17 مرد فعال در صنعت نساجی ایران بهره وری دارد و شنیدن تمثیل های این چنینی که مشاهده آن در بوته عمل، بر صحت آن مهر تایید می زند، باید مسئولان را برای تحرک بیشتر در حوزه بهینه سازی و افزایش بهره وری در محیط های کاری به تکاپو اندازد.
همچنین مشاهده کارمندانی که فعالیت روزانه آنان به نامه نگاری های معمول و امور این چنینی محدود می شود، تحقق دور نمای سیاست های بیست ساله نظام که اشعار می دارد؛ ایران در پایان افق سال 1404 باید کشور نخست منطقه از لحاظ تولید و پیشرفت اقتصادی باشد را بعید می سازد.
مسلما برای کشوری که ایستادن در جایگاه نخست منطقه را مدینه فاضله خود اعلام کرده مواردی نظیر برابری مصرف بنزین در ایران با مصرف بنزین در کل اروپا، ضایعات میلیاردی نان، هدر رفت وسیع انرژی در صنعت ساختمان، سرانه بسیار پایین مطالعه، بی توجهی به تحقیق و پروژهش، بی مهری به مخترعان و مبتکران، کم کاری کارمندان، غرق شدن در روزمرگی و دوری از خلاقیت و... چون غل و زنجیر دست و پای افراد آن جامعه برای تحقق این مهم را می بندد.
باید پذیرفت تا روزی که مسئولان روز خود را در جلسات تکراری شب می کنند و میلیاردها ریال از بودجه های دولتی صرف برگزاری همایش های بی سر و ته می شود، نمی توان بهینه سازی مصرف و افزایش بهره وری را انتظار داشت.
شنیدن اخباری چون سخت گیری در ارائه وام به مخترعان جوان ایرانی در مقایسه با هزینه های میلیارد تومانی گردهم آوردن ایرانیان خارج از کشور زیر یک سقف، نوعی حس یاس و ناامیدی را در جامعه القا می کند که ضروری است مسئولان عالیرتبه کشوری توجه بیشتری بدان داشته باشند.
استان تازه تاسیس البرز که در سال 1389 قدم به عرصه جغرافیایی کشور گذاشت و با مرکزیت کرج، سی و یکمین استان کشور نام گرفت، قرار بود پایلوت بسیاری از طرح های مکانیزه دولت از دولت الکترونیک گرفته تا دور کاری باشد، گفته هایی که روز به روز پوچ بودن آنان بیشتر خود نمایی می کند و ظاهرا آش همان است و کاسه همان!
امروز در حالی بنگاههای اقتصادی ایران لنگ 10 تا 15 میلیون تومان وام ارزان قیمت جهت فراهم آوردن زیر ساختهای افزایش بهره وری هستند که سیاهه لیست بدهکاران میلیاردی بانکها که حتی زیر بار پرداخت اصل وام نمی روند، در دست سران قوا می چرخد.
امروز یکم خرداد ماه سال 1390 شمسی است و چین با یک میلیارد و اندی جمعیت محصولات کشاورزی و دامداری خود را به سراسر جهان صادر می کند و آمریکا و سایر کشورهای اروپایی که مدعی ابر قدرتی هستند را به زانو در آورده است اما مرغداری های ایران و به تبع زمین های زراعی این سرزمین در بسیاری موارد حتی کفاف مصرف داخلی را هم نمی دهند و در جستار علل این موضوع، چیزی جز غرق شدن در دریای روزمرگی و رویکرد سنتی محور خود نمایی نمی کند.
امید که اقتصاد ایران که دانش محوری را بنیاد خود می داند، عملگرایی را جایگزین شعار محوری کند و برای اجرایی شدن جملات و کلمات زیبایی که در سخنرانی ها از پشت تریبون ها به گوش می رسد، تدابیر لازم را بیندیشد.
.................................................
مرتضی اکبری
نظر شما