به گزارش خبرگزاري مهر، روزنامه الاهرام مصر در مقاله اي تحت عنوان " سقوط اوهام آزادي در فلوجه " به قلم سعيد اللاوندي " نوشت : جهان حتما ادعاهاي دمكراسي كه ايالات متحده آمريكا براي جنگ و اشغال عراق به آن متوسل شد و آن را بهانه كرد فراموش خواهد كرد اما هرگز و يقينا اقدامات و رفتارهاي وحشيانه نظاميان آمريكايي را در فلوجه از ياد نخواهد برد.
تمام آن چيزهايي كه در ده روز گذشته شاهد بوديم براي اشغالگران حلال بوده است از شكنجه مجروحان و مثله كردن اجساد عراقي گرفته تا بي حرمتي و هتك حرمت مساجد و مقدسات و سياست زمين سوخته كه خشك و تر را با هم نابود مي كند يا هيچ چيز متحركي باقي نمي گذارد مگر اينكه آن را از ريشه بكند، حلال است و خنده دار است كه آمريكا با اين همه جنايات از همه مردم جهان مي خواهد كه همه باوركنند كه آمريكا واقعا سرزمين آزاديهاي عمومي و دمكراسي و حقوق بشرو سرزمين طرفداران صلح است و فقط به خاطر رفاه و امنيت و ثبات ملت هاي منطقه به عراق و منطقه لشگر كشي كرده است.
اين منطق كابويي (گاوچراني) است كه هيچ ارزشي براي قانون يا شرع قائل نيست و عطش دايمي خود را براي دستيابي به ثروت و عوامل قدرت با خون بيگناهان برطرف كند.
عجيب آن است سكوت بين المللي پرده هاي خود را بر روي جنايات اشغالگران در در فلوجه ، موصل ، الرمادي، بعقوبه ونجف اشرف گسترانده است تا يكي از هولناك ترين و تكان دهنده ترين جناياتي را ناديده بگيرد كه لكه ننگ آن تا پايان جهان بر جبين نوه هاي عمو سام باقي خواهد ماند.
گروه هاي حقوق بشر لحظه اي در متهم كردن آمريكا به ارتكاب جنايات جنگي كه قوانين بين الملل آن را محكوم مي كند ترديد به خود راه ندادند اما واي از آن زماني كه اين مساله روي دهد زيرا آمريكا مدت ها است كه درمقابل اين احكام وقوانين مي ايستد و با قهقهه دادگاه عدالت بين المللي را به تمسخر مي گيرد و با محاكمه نظاميانش كه مرتكب جنايات شده اند در اين دادگاه مخالفت مي كند لذا واشنگتن آن هنگامي در حالي كه فلوجه ويران شده را به گورستان گروهي براي ساكنان پناه گرفته در مساجد تبديل كرد مطمئن بود كه هيچ كس جرات اعتراض حتي لفظي هم به آمريكا ندارد.
اين روزنامه در بخش ديگري از اين مقاله به گزارش مهر آورده است : صحنه خونين شروع شد ، نظاميان آمريكايي براي اشغال عراق آمدند و ممنوعيت ترديد آميزي را بر درزو افشاي اطلاعات اعمال كردند تا جناياتي كه آنها مرتكب مي شوند پنهان و مخفي بماند و هيچ يك از اقدامات وحشيانه شان افشا نشود مگر آن مواردي كه خودشان بخواهند و اينگونه وانمود كنند كه درحمله به فلوجه فقط به گروه هاي مسلحانه عراقي و عربي حمله مي كنند نه خانه ها يا مراكز عبادت .
خطرناك ترين چيز در اين تراژدي و داستان خنده دار انسانيت كه بازهاي شكاري دولت آمريكا طراحي كرده اند تبريك و احسنت احسنت دولت موقت عراق است و وزرايش از هرگونه اظهارنظر صريح به اينكه كشته ها و مجروحان و اسراي عراق هزاران نفر هستند، خجالت نمي كشند.
به گزارش مهر اين مقاله در ادامه اشاره دارد براي كور و كر و بينا همگي به طور يكسان مشخص مي شود كه هيچ فرقي ميان اياد علاوي نخست وزير موقت عراق و پل برمر حاكم غير نظامي سابق آمريكا در عراق تفاوتي وجود ندارد و نيز گارنر كارشناس تروريسم كه اولين حاكم اشغالگران در عراق بود. طرح هدفمند آمريكا براي سركوب و تحقير مردم عراق مورد اختلاف نيست و حكام چه آمريكايي و چه عراقي هيچ راهي جز اجراي اين ماموريت با آهن و آتش ندارند.
عجيب آنكه واشنگتن هيچ اهميتي به تناقض گويي هاي خود در مقابل جهانيان نمي دهد از يك سو دولت خرطوم را به ارتكاب جنايات جنگي در دارفور و ارتكاب كشتار گروهي آفريقايي هاي سياه پوست متهم مي كند اما خود از سوي ديگر جنايات انساني را در فلوجه مرتكب مي شود و بيمارستان ها را بر روي سر مجروحان ويران مي كند و مانع ورود غذا و آب براي نجات زندگي محاصره شدگان مي شود گويي آنچه سوداني ها انجام مي دهند اگر چه درست باشد حرام است اما آنچه آمريكايي ها انجام مي دهند حلال است
نظاميان اشغالگر آمريكايي شهر فلوجه را به ابوغريب بزرگتر تبديل كرده اند در آن آشكارا مرتكب جنايت و نقض حقوق بشر مي شوند و همه محرمات را بدون اينكه هيچ پلكي به خاطر اين دروغ گويي كه بنام جامعه بين الملل تمام مي شود، تكان بخورد، مرتكب مي شوند.
امروز ديگر هيچ كس نمي تواند ادعاهاي آمريكا را درباره مدرنيته و تمدن و پيشرفت و رفاه انساني پس از مشاهده تيراندازي يك نظامي اين كشور به سر مجروح بي پناه عراقي در مسجدي در فلوجه باور كند.
از ذهن هيچ كس امروز تشابه بزرگي كه ميان عملكرد و رفتار ماشين نظامي آمريكا در عراق و ماشين نظامي رژيم اسرائيل در فلسطين اشغالي وجود دارد هرگز بيرون نخواهد رفت هر دو ماشين را انگشتان واحدي به حركت در مي آورد و آن را كينه ها و طمع ورزي هايي كه برخاسته از خوي وگرايش وحشيانه ريشه دوانده در نفوس است، پر كرده است كه هدف آن نابودي دو ملت است (فلسطيني و عراقي ) و ملت هاي جهان نبايد حتي يك قطره اشك ترحم بر اين مساله بريزند زيرا ابرقدرت جهان اينگونه خواسته است در غير اين صورت هر كس كه بخواهد با اراده آمريكا ساز مخالف بزند واز آن انتقاد كند نابودي و هلاك و بلاها در انتظارش خواهد بود.
مهربه بخش ديگراين نوشته مي پردازد كه آورده است : آمريكا با اين تصور كه شيوه نظامي ضامن پيروزي اين كشور خواهد شد اشتباه كرد> شايسته تر بود كه از افغانستان درس عبرت بگيرد، زيرا مجروحان همچنان اشك مي ريزند زيرا آثار زخم و جراحت همچنان درپيكره عراقي فرورفته است هرگز التيام نخواهد يافت هر خانه عراقي اگر بر روي سرساكنانش با مواد منفجره آمريكايي فروريخته نباشد قطعا يك يا دو تن از اعضاي اين خانواده با گلوله هاي مزدوران آمريكايي از پاي در آمده اند.
به جاي اينكه آمريكا دمكراسي را در عراق ايجاد كند جان ها و دل ها را مملو از رنج و سختي كرده است و سينه ها را در انتظار روزي كه در آن انتقام از اشغالگران يك وظيفه ملي و ديني باشد پر از خشم و كرده است.
به سخن ديگر آمريكا بهانه تراشي مي كند كه با تروريسم و تروريست ها در عراق مي جنگد و شايعاتي همچون نسل هاي جديد در مدرسه بن لادن مانند الزرقاوي در عراق والحوثي در يمن را ترويج مي كند و فراموش كرده است كه با جنايات هولناكي كه نظاميانش مرتكب مي شوند درهاي جهنم را بنا به تعبير ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه به روي خود باز مي كند و روغن بيشتري بر روي آتش تروريسم مي پاشد تا جهان ناامن تر از زمان پيش از حملات 11 سپتامبر شود.
سخن پاياني اينكه جنايات آمريكا در فلوجه همان ذره آبرويي را كه آمريكا در ميان ملت هاي منطقه داشت برباد داد و بر ليست متنفران و منتقدان اين كشور افزود هرچند در نهايت نشانه ها و آثار حوادث با گذشت سال ها از بين مي رود اما براي هميشه در اذهان، وقايع اين عروسي شرم آور دمكراسي به شيوه آمريكايي در عراق باقي خواهد ماند.
نظر شما