به گزارش خبرنگار مهر، بسیاری از روانشناسان اجتماعی معتقدند که اگر بپذیریم حقیقت نزد من و تو نیست بلکه حقیقت واقعیتی است ک پیشاپیش ماست آن وقت احساس عقل کل بودن به کسی دست نمی دهد و در هر مقام و منزلتی که باشد پس از پی بردن به اشتباه مسیر عقلانیت را در پیش می گیرد و رسما از دیگری بابت اشتباهش عذرخواهی می کند.
دکتر علیزاده جامعه شناس و استاد دانشگاه با اشاره به باورهای مذهبی و اشارات صریح قرآن مجید و مفاهیم عمیق عرفانی در فرهنگ ما تاکید کرد: عذرخواهی کردن نشانه بزرگی است و کسر شان محسوب نمی شود ولی متاسفانه با همه پیشینه فرهنگی و مذهبی ما ایرانیان، مدیران و حتی مردم به این دلیل که شاید احساس می کنند از جایگاه خود به پائین می افتند در پی اشتباه عذرخواهی نمی کنند.
وی می افزاید: عذرخواهی نمودار ضعف نیست و مدیران کلان و خرد ما باید این مسئله را توجه کنند که مردم به صداقت آنها بیشتر احترام می گذارد تا چیز دیگری و باید این فرهنگ را در خود تقویت کنیم که هر زمان احساس اشتباه کردیم بتوانیم خود انتقادی کنیم و اجازه انتقاد به دیگران را نیز بدهیم.
این استاد دانشگاه می گوید: اگر اعتماد به نفس در مدیران بالا باشد مطمئنا جرات عذرخواهی از مردم را دارند و در برابر اشتباه مقاومت نمی کنند اما اگر می پندارند با عذر خواهی خاطرشان مکدر می شود، دچار خسران می شوند یا در برابر افکار عمومی تحقیر می شوند سخت در اشتباه اند.
به گفته این جامعه شناس هر چقدر مدیران از سن بالاتر و تجربه بیشتر و همین طور قدرت ریسک پذیری و صلابت کاری بیشتری برخوردار باشند در برابر اینچنین مسائلی انعطاف پذیرتر و بهتر عمل می کنند اما اگر تجربه کافی نداشته باشند و اساسا یک جای کار بلنگد از عذرخواهی می ترسند.
وی به تشویق فرهنگ دینی نسبت به چنین رفتارهای زیبا و انسانی اشاره می کند و می گوید: اعتقادات ما نشان می دهد احترام به دیگران و مسئولیت شناسی وظیفه ای ذاتی و الهی است.
او می گوید: در فرهنگ ایرانی که آمیخته با زیبایی های فرهنگ اسلامی است نشانه های بدیع و بکری از حس احترام وجود دارد که باید به سردر کاروانسرای عارف بزرگ سده چهارم هجری شمسی شیخ ابوالحسن خرقانی در مسیر کویر دامغان به شاهرود اشاره کرد که بر آن نوشته بود" هر کس در این سرا درآید نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آنکس که به درگاه باریتعالی بجان ارزد، البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد!"
با این حال باید پذیرفت مدیران در فرایند آزمون و خطا آزموده می شوند و هر چه مدیران با سواد تر و با بنیانهای فرهنگی و فکری جامعه آگاه تر باشند توان تحمل آنها بالاتر و قدرت پذیرش اشتباه در آنها بیشتر می شود اگر چه اساسا افراد کارآزمده تر در شیوه مدیریتی خود موفق تر شده و کمتر اشتباه می کنند.
قدرت خود انتقادی و پذیرش مسئولیت نشان دهنده پختگی و بزرگی فرد است و مدیران در فرایند مدیریتی خود باید منافع اجتماع و مصالح ملی را بر مسائل فردی و گروهی ترجیح دهند چرا که این امر مسئله ای اخلاقی و در زاویه دید مردم بسیار ارزشمند است چنانچه سعدی علیه رحمه می فرماید:" اقوام روزگار به اخلاق زنده اند/ قومی که گشت فاقد اخلاق مرده است".
نظر شما