عبدالمجید نجفی نویسنده در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: منافاتی میان علاقه و ذوق هنری یک نویسنده برای نوشتن درباره شخصیت‌های تاریخی وجود ندارد. هم می‌تواند علاقه شخصی باشد و هم می‌تواند کنجکاوی نسبت به زوایای شخصیتی یک فرد. به هر حال در چنین موضوعاتی مانند کار حول شخصیت امام خمینی (ره) نویسندگان با توجه به میزان دسترسی به منابع و مستندات، دست به قلم می‌برند. این نوع داستان‌نویسی درباره شخصیت‌های تاریخی کار مشکلی است.
وی افزود: از طرفی نویسنده ناگزیر به رجوع به منابع است و از طرفی نوشته‌اش باید باطراوت باشد و خشکی متن مستند را نداشته باشد. این موضوع درباره گونه‌هایی چون زندگی ائمه اطهار (س) هم صدق می‌کند. دیگر موضوع مهارت نویسنده در نویسندگی و تسلطش بر تاریخ مطرح می‌شود و اینکه تا کجا می‌تواند در جهت دراماتیک کردن اثرش پیش برود.
این نویسنده در ادامه گفت: نادر ابراهیمی درباره شخصیت امام خمینی (ره) اثری داشت. در حیطه گروه سنی کودک و نوجوان هم آثاری تولید شده است. به هر حال شکل و شمایل کتاب، نویسنده و نام ناشر، ابتکارات و نوآوری‌ها در توزیع کتاب، سابقه و شهرت نویسنده و نقش رسانه‌ها در معرفی یک کتاب به مردم بسیار موثر هستند. وقتی همه این عوامل به درستی در کنار هم قرار گیرند، می‌توان به موفقیت یک کتاب امیدوار بود. اما اگر کتاب‌هایی درباره امام یا هر شخصیت تاریخی دیگر، درست معرفی نشوند و به مخاطب عرضه نشوند، نمی‌توان انتظار داشت با استقبال روبرو شوند. حداقل مردم باید بدانند که چنین کتابی تولید شده است.
نویسنده کتاب «دیدار با دریا» در پایان گفت: به همه عواملی که گفته شد، باید مشکل توزیع را هم اضافه کرد که عامل مهمی در توفیق یا شکست یک کتاب است. این عوامل هستند که موجب می‌شوند یک کتاب به چاپ چندم برسد یا در همان ابتدای راه متوقف شود.
نظر شما