مهندس سید مجتبی علیزاده دربندی- مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان اینکه برای تولید نانو الیاف روشهای مختلفی وجود دارد، اظهار داشت: متداول ترین روش تولید این نوع الیاف الکتروریسی است که در این تحقیقات که با عنوان "ساخت و تعیین مشخصه های نانوساختارهای کشسان برپایه پلی یورتان ها" اجرایی شد، از این روش استفاده شد.
علیزاده ادامه داد: علاوه بر پلیمر پلی یورتان از نانولوله های کربنی با وارد کردن به محلول پلیمری به عنوان تقویت کننده در کامپوزیت و بهبودخواص مکانیکی نانوالیاف استفاده شد که با ایجاد میدان الکتریکی توسط فرآیند الکتروریسی موفق به تولید نانوالیافی با قطر 68 تا 840 نانو متر شدیم.
مجری طرح یاداور شد: در این پروژه پارامترهای مختلفی از جمله تغییرات درصد نانولوله های کربنی و تغییرات ولتاژ اعمالی مورد مطالعه قرار گرفت ضمن آنکه در انجام مراحل فرایند ریسندگی با استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی چون میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و استحکام سنجی و رساناسنجی خواص الیاف نیز بررسی شد.

تصویر SEM تهیه شده از نانو الیاف بر پایه پلی یورتان/نانو لوله های کربن
این محقق به کاربردهای الیاف تولید شده اشاره و اضافه کرد: عمده کاربردهای نانو الیاف های تولید شده در حسگرهای کرنش و بخش پزشکی است. این نانو الیاف به عنوان داربست می تواند در ترمیم بافت مورد استفاده قرار گیرد.

به گفته وی این پروژه تحقیقاتی با راهنمایی دکتر مهدی نوری اجرایی شد.
نظر شما