انتقاد از انحصارطلبی کانون وکلا/ لزوم تصویب قانون جامع وکالت

علی ادیب در گفتگو با خبرنگار مهر با تشریح مشکلات وکلا در جامعه امروزی گفت: آقایان کانون وکلا ادعا دارند که وکلای ماده 187 قوه قضائیه بی سواد و بی ادب هستند و اینکه سطحشان از وکلای عضو کانون وکلا کمتر است در حالی که وکلای مشمول ماده 187 در آزمونهای قوه قضائیه شرکت کرده و پس از طی تمام مراحل قانونی موفق به اخذ پروانه وکالت می شوند.

وی افزود: هم اکنون 14 هزار وکیل عضو مرکز مشاوران حقوقی وماده 187 قوه قضائیه هستند و این طعنه ها نوعی توهین آشکار و ظلم به این وکلا تلقی می شود.

ادیب اظهار داشت: پس از یک دهه فعالیت مرکز وکلاء قوه قضائیه و عضویت 14 هزار وکیل و کارآموزی 10 هزار باز هم شاهد نسبتهای ناروا از سوی مسئولین کانون وکلاء مرکز هستیم. آیا واقعاً زمان آن نرسیده که کمی چشمان خواب آلود خود را باز کرده و حضور فعال و پرثمر وکلاء موضوع ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه را که از فیلترهای مختلف علمی و گزینشی گذشته و به شغل شریف وکالت ارتقا یافته اند در جامعه شاهد باشیم.

 معاون مرکز وکلاء قوه قضائیه سطح کیفی آزمونهای مرکز را بسیار سخت تر از آزمونهای کانون وکلاء عنوان کرد و افزود: اگر کارآموزان کانون وکلاء صرفاً در طی دوره کارآموزی در سمینارها و یا ماهی چندجلسه در دادگاه ها حاضر می شوند کارآموزان وکالت این مرکز در طی 6 ماه بی وقفه در تمامی مراجع قضائی حاضر و دوره کارآموزی را به صورت مستقیم نزد همکاران قضائی انجام داده و حتی در یک دوره یکماهه علمی که اساتید آن از قضات برجسته می باشد مروری بر تمامی موضوعات حقوقی و کیفری می کنند. حال مقایسه کنید کدام بی سوادتر هستند.

 ادیب با اشاره به اینکه عرصه وکالت با چنین اظهاراتی در سالهای اخیر از هویت اصلی خودش دور شده است گفت: دست اندرکاران کانون های وکلاء که داعیه 50 سال فعالیت دارند بهتر است اعلام کنند برای عرصه وکالت چه کرده اند و چرا باید عرصه وکالت به فرایندی تبدیل شود که بعد از 50 سال هنوز وکالت نتوانسته سطح اعتماد عمومی را به حدی برساند که مردم به راحتی جهت احقاق حقوق خود به وکیل مراجعه کنند.

 معاون مرکز وکلاء قوه قضائیه ادامه داد: علت وجودی ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه عملکرد ضعیف کانونهای وکلاء در پذیرش وکیل بعد از پیروزی انقلاب بوده است. همچنین این افراد همگی طبق قانون مصوب مجلس شورای اسلامی و به دستور بالاترین مقام قضائی کشور و پس از انجام تمام موازین قانونی از حیث آزمون، مصاحبه، گزینش و کارآموزی موفق به اخذ پروانه وکالت شده اند و اینکه مدعیان وکالت که خود را قانونمند و قانوندان می دانند این افراد را وکیل نشناسند و یا نسبت به معلومات آنها ایجاد شبهه کنند فقط می تواند ناشی از نگاه سطحی آنها به اوضاع وکالت باشد.

ادیب با بیان اینکه تصویب قانون جامع وکالت می تواند به تمامی اما و اگرها پایان داده و تصویر واقعی وکیل را در جامعه نمایان کند گفت: وکیل بعنوان فردی قانوندان و مستقل از حاکمیت در دفاع از حقوق شهروندان بایستی نقش معلمی اش را در جامعه ایفاء کند و در حقیقت وظیفه اش علاوه بر دفاع از حقوق شهروندان در پرونده های قضائی بایستی در عرصه آسیب شناسی جرائم، آگاهی رسانی مردم به موضوعات مختلف حقوقی و کیفری و ایجاد تمییز بین حق و باطل برای آحاد جامعه نقش راهبردی داشته باشد.

وی تاکید کرد: وکلاء جوان کاملاً به این نتیجه رسیده اند که اگر در جهت روند بازشناسی این عرصه به عموم جامعه و حتی دستگاه قضائی اقدام ننمایند بایستی با این شغل خداحافظی نمایند.

وی با طرح چند پرسش از مسئولان کانونهای وکلا گفت: واقعاً متصدیان امر در کانون وکلاء یکبار از خود پرسیده اند که چرا بعد از 50 سال هنوز باید شاهد این باشیم که آحاد جامعه به شغل وکالت با اعتماد کامل نمی نگرند؟ چرا هنوز باید شاهد نگاه سنتی به وکالت بوده و حتی نتوانستیم در جهت تغییر قوانین آن که برای 50 سال پیش است اقدامی انجام دهیم و چرا هنوز وکالت تخصصی نشده است؟

 ادیب تاکید کرد: چرا باید هنوز شاهد وضعیت بد معیشتی برای بسیاری از وکلاء جوان باشیم که در جهت امرار معاش خود و خانواده مجبورند دفاع هر پرونده ای را بپذیرند و درآمد وکالت در دست 10 درصد وکلاء باشد و چرا هنوز کانونهای وکلاء نتوانسته اند نسبت به ایجاد ارتباط ارگانیک با دستگاه قضائی و همچنین تسهیل امور دستگاه قضائی اقدامی  انجام دهند.

وی تاکید کرد: بدیهی است که با تصویب قانون جامع وکالت این مشکلات برطرف شود.