به گزارش خبرنگار مهر، بیست و چهارمین یادواره مصدومان بمباران شیمیایی سردشت صبح سه شنبه همزمان با سالروز این حادثه در هفتم تیرماه سال 66 با حضور نماینده ویژه رئیس جمهور در راهیان نور، استاندار آذربایجان غربی، معاونان و مدیران دستگاههای اجرایی، تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مقامات ارشد نظامی و انتظامی، خانواده های شهدا و جانبازان آغاز شد.
پس از گذشت 24 سال امروز هفتم تیر ماه همه ساکنان شهر مرزی سردشت خاطره ای تلخ را با طعم گس خردل مرور می کنند و تنها ساختمانی سنگی در شهر دارند که دردی از آمال شان درمان نمی‌کند و هنوز رحیم صداقت، معصومه، پروین واحدی و همسرش و ... باید برای مداوا راهی ارومیه، تبریز یا پایتخت شوند.
سردشت شهر کردنشین آذربایجان غربی است که 96 کیلومتر نوار مرزی مشترک با کشور عراق دارد، این شهر در سالهای جنگ تحمیلی همواره مورد حمله‌های رژیم بعثی قرار می‌گرفت.
ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶ مردم بی دفاع این شهر مورد حمله شیمیایی قرار گرفت،هفت بمب شیمیایی به این شهر اصابت کرد که چهار عدد از آنها به مرکز شهر وسه بمب دیگر در یک دره نزدیک روستاهای سردشت فرود آمد.
بمب‌های اصابت کرده به شهر سردشت راه خروج از شهر را بر مردم بست و این گام نخست تشدید فاجعه بود که امداد‌رسانی به مردم را با موانع زیادی روبه روکرد.
براساس آمارهای منتشر شده 109 نفر از ساکنان شهر در دم شهید شدند، همان سال وزارت امورخارجه در نامه‌ای به سازمان ملل تعداد کشته، مجروح و بازماندگان بمباران را چهار هزار و ۶۰۰ نفر اعلام کرد.
در حال حاضر 24 سال از آن روز شوم می گذرد و متاسفانه سه نسل و شاید بیشتر مردم این دیار به دلیل ماندگاری 150 ساله گاز خردل با درد و رنج حاصل از آثار سلاحهای شیمیایی، صبوری پیشه کنند و سالهای سال با زخمهایی که تمدن بیمار بر پیکر آنها زده بسوزند و بسازند.
نظر شما