این یک واقعیت است که طرح موضوع حجاب فقط به دین مبین اسلام منحصر نمی شود بلکه همه ادیان الهی به نوعی این مفهوم را مورد تاکید قرار داده و یا متذکر شده اند. اگرچه برخی از منتقدان، رعایت حجاب را برای مراعات کننده آن، زحمت می دانند اما معتقدین به آن، از حجابی که خود انتخاب کرده اند و بدان اعتقاد دارند، بسیار آن را لذت بخش می دانند.
مسئله حجاب در جوامع غربی امری غیرقابل پذیرش و عاملی بازدارنده و محدودکننده به شمار می رود. به همین دلیل سال هاست که به تبلیغات و سیاه نمایی در این زمینه پرداخته و برای تاثیر منفی بیشتر بر روی غیر مسلمانان از هر کوشش و صرف هزینه ای بازنمانده است. با انقلاب اسلامی ایران و توصیه های راهگشای امام راحل(ره) بر حضور مفید و موثر زنان تأکید شده و جمهوری اسلامی طی سالیان گذشته حضور زنان در مقاطع مختلف را تقویت کرده است.
ایشان می فرمایند: "پس، در عرصه‌ى دوم که عرصه‌ى فعالیت هاى اجتماعى و سیاسى و علمى و فعالیت هاى گوناگون است زن مسلمان مثل مرد مسلمان حق دارد آنچه را که اقتضاى زمان است، آن خلأیى را که احساس مى‌کند، آن وظیفه‌اى را که بر دوش خود حس مى‌کند، انجام دهد. چنانچه دخترى مثلاً مایل است پزشک شود، یا فعالیت اقتصادى کند، یا در رشته‌هاى علمى کار کند، یا در دانشگاه تدریس کند، یا در کارهاى سیاسى وارد شود، یا روزنامه‌نگار شود، براى او میدان ها باز است. به شرط رعایت عفت و عفاف و عدم اختلاط و امتزاج زن و مرد، در جامعه‌ى اسلامى فضای فعالیت براى زن و مرد هر دو فراهم است."
تحقیقات کاربردی به عمل آمده گویای این واقعیت است که زنان متدین علاوه بر اینکه حجاب برایشان محدود کننده نیست و می توانند در جامعه حضور یافته و در سلامت آن اثر گذار باشند در عین حال در امنیت آن نیز بسیار نقش دارند.
تصویب طرح لباس مشاغل از سوی مجلس شورای اسلامی ایران نیز به نوعی معرف اهمیت حضور مثبت زنان در جامعه است و این امر بر موضوع حجاب نه به عنوان عاملی بازدارنده که عاملی امنیت ساز تاکید می نماید.
اجرای طرح لباس زنان شاغل خود راهکار موثری برای جلوگیری از ایجاد ناهماهنگی در فرم های حضور به شمار می رود و فرصتی فراهم می سازد تا دستگاه های اجرایی و سازمان های دولتی و حتی شرکتهای خصوصی به عنوان الگوی عملی بتوانند اثبات کنند که حجاب مانع حضور مثبت و موثر زنان در عرصه های مختلف نمی تواند باشد.
راهکار پیشنهادی دیگر بهره مندی از هنر هنرمندان صنایع دستی است که تلفیق آن با دوخت مدرن و طراحی های امروزی هم فضای جاذب و قابل توجهی را فراهم می نماید و هم می تواند فرصت خوبی برای ارئه زیبایی ها و رعایت شئونات اسلامی، الگوسازی، ترویج و توسعه صنایع دستی و ممانعت از منسوخ شدن رشته های بومی به عنوان سنتهای اصیل باشد.
در این راستا ارائه طرح کاربردی ساماندهی پوشش زنان خصوصا زنان شاغل که سالهای اخیر مورد توجه مسئولین قرار گرفته است خود در عین پرداختن به مسئله حجاب می تواند معرف صنایع دستی به عنوان میراث ارزشمند و کهن در ایران اسلامی به عنوان ترویج هویت دینی و اصالت ملی باشد.
مسئولین امرنباید فراموش کنند که زبان نافذ هنر سینما و فیلم، قلم گویای نویسندگان، داستانسرایان، شاعران و حتی نقاشان و ... در مسیر نمایش ارزشها بسیار تاثیر گذار است، بنابراین یکی از راهکارهای مورد توصیه نویسنده همین امور می باشد که توسل به آنها مددرسان خواهد بود.
زبان هنر می تواند طوری جلوه واقعی حجاب را عرضه و مستندسازی نماید که دختر جوان ما از اینکه حجاب داشته باشند افتخار کند و رعایت آن را مظهر تمدن و وجاهتش بداند، پرستیژ و شأن اجتماعی خویش تلقی کند.
برجسته نمودن شاخصه حجاب در انتخاب زنان و دختران در جایگاههای مختلف اجتماعی و خانوادگی نیز عامل مناسبی در ترویج این فرهنگ است.
از آنجا که امروزه احترام به اعتقادات، آداب و سنن افراد و جوامع اصل اجتناب ناپذیر در جهت تحقق آرمانهای دمکراتیک به شمار می رود و رعایت حقوق انسانی مورد اتفاق همه آحاد جامعه تلقی می شود، لذا پیشنهاد بنده به سیاستمداران و دولتمردان کشورها این است که این موضوع مهم دینی را که مورد علاقه زنان نیز می باشد مورد هجمه قرار ندهند زیرا به صلاحشان نیست.
توصیه بنده نیز به برنامه ریزان عرصه فرهنگ آن است که به عنوان یک کشور، این است که تلاش کنیم با مطالعه و بررسی دقیق در نیازهای زنان کشورمان، الگوهای جذاب و متناسب با سلیقه دختران جوان مسلمان ارائه نماییم و صادر کننده طرح ها و دوخت های ابتکاری و نوین باشیم.
مطالعه و طراحی لباس‌های بومی با تأکید بر نگاه ارزشی اسلام به زن همچنین تکیه بر باورهای دینی از مهمترین نکات مورد توجه این مرکز بوده و با توجه به تنوع پوشش زنان در استان‌های کشور و مشاغل گوناگون می توان به روش های مختلف هنر اصیل ایرانی را نیز وارد کرد.
نکته قابل توجه در ترویج چنین فرهنگی مبارزه با دشمن در جنگ نرم است چراکه دشمن همچون گذشته حجاب زنان و عفاف مردان ملت ایران را نشانه گرفته و اولین نقشه غرب برای تسلط و نفوذ در یک جامعه، تسلط بر زنان آن جامعه و ترویج فرهنگ برهنگی است.
حجاب نماد زنان مسلمان کشورها و مرز تعیین کننده برای تشخیص جامعه اسلامی و غیر اسلامی است. پاسداری و حفاظت از این سنت در کشور در ابتدا بر عهده خود زنان است.
علاوه برآن موسسات و دستگاههای متولی امور فرهنگی، ائمه جماعات نیز در ارائه شکل عالمانه و آگاهانه آن بسیار اثرگذارند.
همچنین باید از متولیان بخش آموزش در سطوح مختلف تحصیلى خواست تا با کار کارشناسى و تعیین یک برنامه متناسب با سن دانش آموزان دختر، براى رعایت حجاب بهتر در مدارس تنظیم و طراحى نمایند.
امیداست با تاکید دستاندرکاران امور فرهنگی و با ارائه الگوهای اسلامی و ایرانی، قدمت و اهمیت و لذت حجاب در جوامع و به ویژه در میان جوانان را بازگو کرده و به این وسیله فرهنگ ایرانی و توجه پیشینیان به حجاب را در کنار موازین مقدس اسلام به عنوان اصل واقعی حاکمیتی و مردمی مورد توجه قرار دهند.
مریم ارشدی
مدیرکل روابط عمومی مرکز امور زنان وخانواده
نظر شما