به گزارش خبرنگار مهر، مراسم گرامیداشت 15 نام‌آور درگذشته در سال 89 عصر سه‌شنبه 21 تیر با حضور سیدمحمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مسعود زریبافان معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید، فریدون عباسی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی، حجت‌الاسلام والمسلمین سید مصطفی محقق داماد رئیس هیئت مدیره بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، حجت‌الاسلام والمسلمین محمد جواد ادبی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و خانواده‌های 15 نام‌آور درگذشته در محل انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.
جریان جدیدی در پاسداشت مفاخر کشور به بار نشسته است
حجت‌الاسلام محمدجواد ادبی در این مراسم گفت: در دوره جدید وزارت در ارشاد، با نگاهی که آقای حسینی نسبت به مفاخر عملی و فرهنگی کشور دارد، جریان جدیدی در پاسداشت مفاخر کشور به بار نشسته است. حکایت انجمن مفاخر فرهنگی، حکایت محفلی است که مرکز اهل دل و علمای متبحر این کشور است و در موقعیت کنونی کشور، خود را متولی پاسداری از مفاخر این مرز و بوم می‌داند.
وی افزود: شهیدان در کنار علما، بزرگان و دانشمندانی که فقدانشان را از سال 89 چشیده‌ایم، نشان‌دهنده پیام ایران اسلامی هستند که این مرز و بوم جایگاه کسانی است که قدر علم را می‌دانند و در نگهداری‌اش کوشا هستند. امیدوارم در این شرایط بتوانیم، برنامه‌های بهتر و خدمات بیشتری را برای مفاخر کشورمان فراهم کنیم.
در ادامه این برنامه حسینی وزیر ارشاد گفت: در بزرگداشت عالمان، اندیشمندان، مفاخر و مشاهیر به جز از علم و دانش نمی‌توان حرف زد و افتخار اسلام بر این است که بر مقوله علم و دانش بسیار عنایت داشته و دینی است که کار خود را با قلم، خواندن و کتابت آغاز کرده است. اسلام همواره کسب فضیلت، کتابت و فراگیری علم را به پیروانش توصیه کرده و از آنها خواسته تا دانش را به مدد کتابت، در قید و بند نگاه دارند.
وزیر ارشاد گفت: این همه کتاب که طی سالیان دراز نوشته و تالیف شده است، نتیجه زحمت بزرگان است. امروز در عرصه جهانی سربلند هستیم که میراث گرانقدری از این کتاب‌ها داریم و در هر استان ایران، ستاره‌های درخشانی از علم حضور داشته و دارند. امروز همه بر این مهم واقفند که باید نام این افراد را گرامی داشت و راز این گرامیداشت‌ها به نسل جوان مربوط می‌شود؛ چون این مشاهیر باید الگوی نسل جوان ما باشند.
وی افزود: نباید این طور فکر شود که مفاخر کشور فقط به خاطر نبوغ و استعدادشان از مشاهیر کشور هستند. بلکه علاوه بر برکات خداوندی، ماندگاری نام این بزرگان به خاطر رنج‌ها و شب‌‌زنده‌داری‌هایشان است. همه بزرگانی که در طول تاریخ، منشا اثر بوده‌اند، وارسته از تعلقات دنیایی بوده و همه تلاششان انتقال علم و معرفت به دیگران بوده است. شهید اول در 7 روزی که در زندان به سر برد به نوشتن یک کتاب پرداخت و «لمعه» را نوشت. او می‌توانست بگوید سرنوشتم در این چند روز نامعلوم است و ممکن است کشته شوم. پس بهتر که به عبادت بپردازم ولی تولید علم را برگزید.
حسینی ادامه داد: پیامبر (ص) هم در مسجد، حضور در حلقه دانش را بر حلقه عبّاد ترجیح داد. در حدیث داریم که هرکسی از دنیا برود و میراثش دفتر، قلم و کاغذ باشد، بهشت بر او واجب است. البته مشخص است که منظور از این علم، دانشی است که برای جامعه مفید باشد. بسیاری، فکر می‌کنند علم دینی، قرآن‌شناسی، مباحث فقهی و اصولی و... است؛ در حالی که شهید مطهری گفته است هر علمی که به نفع اسلام و مسلمین باشد و برای مردم نافع باشد، علم اسلامی است و هر کسی که برای نفع مردم علمی را یاد گرفته و آن را به کار ببند، ثواب محفوظی خواهد داشت.
وزیر ارشاد گفت: به عنوان مثال، مرحوم گرجی یکی از نمونه‌های این حدیث است که سال‌ها در دانشگاه تهران منشا علم بود یا کسی مثل شهید شهریاری که در مباحث به روزی چون انرژی هسته‌ای سعی و تلاش می‌کرد. در سفرهای استانی که هیئت دولت دارد، یک برنامه برای کار روی شخصیت‌های نامدار در کارگروه فرهنگی انجام می‌شود؛ چون جالب نیست که مردم شهرهایی از کشور که مشاهیر زیادی دارند، به جز از چند تن، باقی نامدارانشان را نشناسند. به عنوان مثال در نیشابور که چند هزار شاعر و چهره فرهنگی دارد، مردم نباید فقط عطار را بشناسند یا مثلا در دزفول و بهبهان که صدها چهره فرهنگی دارد، نباید مردم فقط چند شاعر را بشناسند.
برای چهر‌های مشترک بزرگداشت برگزار کنیم
وی افزود: نکته دیگر، کار روی شخصیت‌های مشترک است. به عنوان مثال من چندی پیش به حامد کرزای رئیس جمهور افغانستان گفتم می‌توان برای شخصیت‌هایی چون کمال‌الدین بهزاد که در خراسان قدیم می‌زیسته و در حال حاضر در تبریز مدفون است، برنامه‌های بزرگداشت برگزار کرد. امیدوارم روزی برسد که در هر استان در موزه یا هر مرکز فرهنگی دیگر، نام تمام مشاهیر با تصویرشان در معرض دید علاقه‌مندان قرار بگیرد. چون در حال حاضر این کمبودی است که باید برطرف بشود.
عباسی رئیس سازمان انرژی اتمی در این برنامه گفت: قدردانی به موقع و به جا از مفاخر، به خصوص در زمان حیاتشان، موجب انسجام بیشتر در وحدت ملی می‌شود و بزرگداشت گذشتگان هم برای حاضران و جوانان امیدبخش است. من بیش از 16 سال با شهید شهریاری بودم و نزدیک به 34 سال سا شهید مسعود علیمحمدی همراه و همکلاس بودم. این دو شهید ویژگی‌های مشترکی داشتند. در عین حال که عالم بودند، عابد هم بودند و به عبادتشان توجه ویژه‌ای داشتند. هر دو محصول تربیت انقلاب و نظام اسلامی بودند.
مبارزه جدید دشمن، مرعوب کردن چهره‌های علمی ماست
وی افزود: این دو شهید تحصیلاتشان را از دبستان تا پایان دانشگاه داخل کشور گذراندند و با توجه به امکانات کشور توانستند به درجه استاد تمامی یا پروفسوری برسند. این یعنی ما توانسته‌ایم در بخش آموزش و پژوهش امکانی را فراهم کنیم تا افرادی که دارای هویت ملی و اعتقادات اسلامی هستند، از امکانات بهره ببرند و کشور را بسازند. اما چرا این دو تن حذف شدند؟ این یک مبارزه است که با ما آغاز شده است. چون ما در این دو تن موفقیت‌هایی دیدیم که نشان‌دهنده عزم ملی ماست و مشخص شد می‌خواهیم علی‌رغم همه فشارها کشور را بسازیم که مخالفان نظام مبارز جدید خود را در این زمینه آغاز کردند و آن مرعوب کردن چهره‌های علمی ماست. چون متوجه شدند رشد علمی ما، باعث تثبیت سرزمین ما خواهد شد.
رئیس سازمان انرژی اتمی ادامه داد: دکتر شهریاری با اینکه فردی فنی و دارای لیسانس مهندسی برق و دکترای انرژی هسته‌ای بود، به عنوان یکی از اعضای جامعه فرهنگی ما معرفی می‌شود. دلیل این موضوع این است که جنبه‌هایی از شخصیت او برای ما ناشناخته است و کمتر کسی به ابعاد مذهبی و فرهنگی شهریاری واقف است. او بدون این که تحمیلی برای کسی داشته باشد یا مزاحم کسی شود، نماز اول وقتش را ترک نمی‌کرد. همین انسان با همین بعد عبادی، در ریاضی بسیار قدر بود و با فلسفه و عرفان آشنایی داشت.
افرادی را از دست دادیم که می‌توانستند ثمرات بیشتری برای کشور داشته باشند
عباسی گفت: شهریاری با ادبیات آشنایی داشت و اشعار پروین اعتصامی را با علاقه می‌خواند. اشعار شهریار را دوست می‌داشت چون خودش آذری‌زبان بود. بنابراین با وجود این ابعاد وجودی، شهریاری یکی از افرادی است که می‌توان به عنوان یک عامل وحدت به او نگریست. من نفر سومی بودم که قرار بود ترور شوم ولی از انفجار نجات پیدا کردم. خدا زندگی دوباره به من بخشید که شاید روزی راه و روش این شهیدان را ادامه بدهم و درباره‌اش صحبت کنم. اما به اختصار بگویم که ما افراد بزرگی را از دست دادیم که می‌توانستند ثمرات بیشتری برای این آب و خاک داشته باشند.
مسعود زریبافان هم در این برنامه گفت: جنس کاری که این بزرگان در کشور انجام دادند، از جنس ایثار و شهادت است. کسی به جایگاه بالا نمی‌رسد؛ مگر اینکه از رفاه و آسایش خودش بگذرد و قدم در راهی بگذارد که فکر می‌کند راه صواب است. قطعا دانشمندان ما از جنس ایثار بودند.
محقق داماد در این برنامه گفت: امام علی (ع) حدیثی دارد و می‌فرماید، عالمان تا زمانی که زمان باقی است، باقی هستند. به گفته قرآن تنها علم، عامل بقا و ماندگاری نیست. نام عالم فقط از آن جهت که عالم است، باقی نمی‌ماند. هاضمه تاریخ به قدری قدرتمند است که می‌تواند همه چیز را در خود هضم کند. عامل ماندگاری علم، عالمان هستند، ولی قرآن برای عالمان خاصی قائل به بقا و ماندگاری است.
وی افزود: گناه فنا و هلاکت اقوام گذشته به عهده عالمانی است که فرهنگ جامعه‌شان را از فساد حفظ نکرده‌اند. عالمی ماندنی است که به مردم خدمت کرده باشد و نقش اصلاح، تربیت و منع فساد در سرزمینش داشته باشد. در این سرزمین عالمان زیادی داشتیم که نامی از آنها باقی نمانده است؛ چون در خدمت مردم نبوده‌اند و هرچه بر مردم می‌رفت، برایشان مهم نبود. مفاخر ما کسانی هستند که به یاد مردمشان باشند.
عالمی که جوانان معتاد را ببیند و بی‌تفاوت باشد در تاریخ هضم می‌شود
رئیس هیئت مدیره بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار ادامه داد: عالمی که مقابل چشمانش جوانان معتاد، رایج شدن دروغ و تهمت و انحطاط اخلاقی را در جامعه ببیند و بی‌تفاوت باشد، در هاضمه تاریخ هضم خواهد شد و نامی از او نخواهد ماند. در این مجلس از شهیدان شهریاری و علیمحمدی نام برده شد. اینها عالمانی هستند که ماندنی هستند. دل ما از نبود این 15 چهره نامدار خون است، ولی هنوز ایران باقی است و می‌خواهیم که خاک ایران صدها گل مانند روح‌الامینی، گرجی، شهریاری و... را از درون این خاک برافروزد. ایران گل تحویل می‌دهد و این ایران است.
محقق داماد گفت: از کدام یک از این 15 تن بگویم؟ یادش به خیر با بهمن‌بیگی ساعت‌ها پای تلفن شعر می‌خواندیم. او کسی بود که یک لحظه زندگی در ایران را با زندگی در هیچ کشور دیگر معاوضه نمی‌کرد. از افشار بگویم که وجب به وجب خاک مقدس ایران را درنوردیده بود؟ جناب وزیر ارشاد اجازه بدهید خاطره‌ای از گرجی بگویم. روزی همسرش به من گفت دیگر از این که او را پذیرایی کنم، ناتوانم. او نمی‌تواند زندگی شخصی‌اش را انجام بدهد. من هم دیگر از پذیرایی او ناتوانم. دوستان بیایید طرحی بریزیم برای اواخر عمر استادان بزرگ که در شرایطی قرار می‌گیرند که باید احترامشان حفظ شود، ولی چنین نمی‌شود.
وی افزود: البته در سال‌های اخیر رسیدگی‌هایی انجام شده، ولی یکی از بزرگان به من گفت: تو بر پیکرم نماز بخوان و وقتی خبر مرگش به من رسید، جنازه‌اش بر دست من ماند که کجا دفنش کنم. همتی کنیم تا آخر عمر بزرگانمان با چنین شرایطی همراه نشود.
در ادامه این برنامه، با حضور وزیر ارشاد، عباسی و زریبافان معاونان رئیس جمهور، حجت‌الاسلام محقق داماد، حجت‌الاسلام ادبی و شهردار منطقه 11 تهران از خانواده‌های 15 نام‌آور در گذشته در سال 89 تقدیر شد. خانواده‌های حاضر در مراسم عبارت بودند از: آل احمد، اخوان زنجانی، افشار، برگ نیسی، بهمن بیگی، حق‌شناس، دادستان، رضا، رضازاده ملک، روح‌الامینی، شهیدان شهریاری و علیمحمدی، گرجی، لوکاس، موسوی بهبانی و تریان.
نظر شما