فاطمه آجرلو در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: نکته مهم دیگر در نظام آموزشی کشور دروسی است که تدریس می شود. در واقع باید بررسی کنیم که این دروس چقدر غنی هستند.
وی خاطرنشان کرد: بسیاری از دروس آزمایشگاهی که در دانشگاهها تدریس می شوند پاسخگوی نیاز امروز دانشجویان نیستند و آیا آنقدر به روز هستند که بتوانند پاسخگوی دانشجویان باشند.
آجرلو گفت: برای تحول در نظام آموزشی باید بدانیم که خروجی دانشگاهها چقدر کارآمد هستند و اینکه آیا دروسی که تدریس می شوند همه ترجمه هستند یا تالیف و چه میزان کاربردی هستند. زمانی که بتوانیم به تمام این سئوالات پاسخ دهیم می توانیم به تحول بنیادین در نظام آموزشی دست بزنیم.
وی با اشاره به ضرورت های اجرای مهندسی فرهنگی در کشور گفت: مهندسی فرهنگی باید با گفتمان و ادبیات علمی تری بیان شود. در حوزه فرهنگ باید راه های دستیابی به اهداف واصول فرهنگی شناسایی شود. این حوزه یک موضوع مادی نیست که مانند یک بیماری بر اساس یک فرمول مشخص به درمان آن بپردازیم.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: در حوزه فرهنگ هم باید حوصله داشت و هم باید برنامه های مدون مانند حلقه های به هم پیوسته طراحی کرد. در عین حال باید از کارهای جزیره ای و موازی که هزینه بر است خودداری کرد.
وی با تاکید بر این نکته که حوزه فرهنگ نیاز به آسیب شناسی صحیح و پالایش درست گذشته و بررسی وضعیت موجود، دارد، اظهار داشت: ما می توانیم بر مبنای تجربه گذشته و وضع موجود، برنامه ها را بر اساس مهندسی فرهنگی به صورت جامع ببینیم و تمام دستگاهها و متولیان امر فرهنگ را در این مجموعه در نظر بگیریم.
آجرلو با اشاره به این موضوع که برای مهندسی فرهنگی باید از نظرات همه دست اندرکاران بهره برد، گفت: حوزه علوم انسانی حوزه ظریف و مهمی است و مهندسی فرهنگی نیز استاد خود را می طلبد و نیاز به عقل جمعی دارد. یکی از دلایلی که باعث شده بسیاری از بحث های فرهنگی جواب ندهد و خروجی آموزش و پرورش مطلوب نباشد نیز همین برخوردهای سلبی و یا چکشی است. به عنوان نمونه بسیاری از موضوعات نتوانسته اند خلاء فرهنگی بوجود آمده را پر کنند و به یک معضل فرهنگی بدل شدند و طرح های مختلفی مثل عفاف و حجاب یا مد و لباس متاسفانه اجرایی نشده است.
نظر شما