اجرای موسیقی فیلم ادای دین به آهنگسازان معاصر است

ارسلان کامکار سرگروه نوازندگان ویولن ارکسترسمفونیک تهران ضمن بیان این مطلب در توضیح چرایی اجرای آثار موسیقی فیلم توسط ارکستر سمفونیک تهران به خبرنگار مهر، گفت : با آغاز قرن بیستم ملودی های گوش نواز با فواصل درست و منطقی که در آثار آهنگسازان کلاسیک شنیده می شد رفته رفته رنگ باخت و جریانی با عنوان مدرنیته بر موسیقی حاکم شد که سعی بر برهم زدن قواعد ساخت موسیقی کلاسیک داشتند و همه تلاش آهنگسازان براین بود که به اشکال مختلف برخلاف جریان موسیقی کلاسیک حرکت کنند؛ از همین رو هرهنرمندی که آثاری در قالب موسیقی کلاسیک می ساخت را با عنوان واپسگرا مورد نقد قرار می دادند.

وی در ادامه افزود : البته این جریان هم به نوع دیگر در خصوص پیروی کردن از موسیقی کلاسیک در ایران به وجود آمد و تفکر قالب این بود،هر نوع اثری را با عنوان موسیقی مدرن ارائه دهند و این توهم برای اغلب آهنگسازان به وجود آمد که باید به سوی موسیقی مدرن حرکت کنند این اقدام درحالی بود که هیچ تعریف مشخصی از این نوع موسیقی وجود نداشت ؛ از همین رو برخی از آهنگسازان به منظور اینکه مورد اتهام واپسگرایی قرار نگیرند گونه ای از موسیقی کلاسیک را به شکل پیروی کردن از این نوع موسیقی در قالب موسیقی فیلم جاری کردند.

این آهنگساز در ادامه افزود : در این راستا آهنگسازانی چون جان ویلیام به بهانه موسیقی فیلم آنچه که می خواستند را رها از مدرنیته در قالب موسیقی فیلم جاری می کردند ضمن اینکه به دلیل همراهی ملودی با تصویر که همان مفهوم فیلم بود مخاطب خود را جذب می کردند و رفته رفته آثار ماندگاری در این عرصه از خود به جای گذاشتند.

سرگروه نوازندگان ویولن ارکسترسمفونیک تهران در ادامه افزود : از همین رو معتقدم اجرای ارکسترسمفونیک تهران علاوه بر جذب مخاطب به نوعی به تفکر آهنگسازانی که برای فرار از برچسب واپسگرا به ساخت موسیقی فیلم رو می آوردند نیز احترام می گذارد البته ناگفته نماند اجرای آثاری از این دست در لابلای برنامه های ارکستر سمفونیک مناسب است و اجراهایی از این دست نباید به رپرتوار دائمی ارکستر تبدیل شود.

ارسلان کامکار در پایان صحبت های خود در پاسخ به این سئوال که چرا برخی از نوازندگان غیبت داشتند گفت : قرارداد برخی از نوازندگان به پایان رسیده بود و به دلیل نامساعد بودن شرایط ارکستر سمفونیک تهران به لحاظ قراردادهایی که برای همکاری دوباره تعریف شده بود این نوازندگان تصمیم گرفتند که در ارکستر ساز نزنند به همین دلیل استعفای خود را دادند و به نوعی ارکسترسمفونیک تهران نوازنده های خوب خود را از دست داد.