به گزارش خبرنگار مهر، محوطه دشتگل اندیکا که از دوره های متعدد از جمله پیش از تاریخ، تاریخی، اسلامی هیچگاه خالی از سکنه نشده است در سال های 1974 و 1975 به سرپرستی هنری تی رایت و با عضویت یحیی کوثری، فیروز باقرزاده، اسماعیل یغمایی، منصور سجادی مورد بررسی و کاوش قرار گرفت و در سالهای اخیر نیز ایوب سلطانی از باستان شناسان منطقه، آن را مورد بررسی مجدد قرار داد و پرونده ثبتی آن را تکمیل کرد.
هنری تی رایت در خلاصه گزارش های خود در آورده است که با توجه به مدارک و شواهدی که اکنون از دشتگل در دست داریم حرفه و شغل گذشتگان در این منطقه به طور قطع مشخص نیست. بررسی هایی که از شیب های پلکانی که از دوره بلیستوبن باقی مانده به تنهایی آشکار می کنند که ابزارهای تراشیده شده و پناهگاههای سنگی و فضاهای باز احتمالا به اواسط دوره دوم عصرسنگ (موسترین) باز می گردد.
در این محوطه سفال هایی بامشخصه پارتی و سلوکی از نوع دست ساز و چرخ ساز همچنین آثار متنوعی از دوره های اسلامی مانند ظروف سفالی، سفید و قرمز رنگ، ظروف چینی و... به وفور یافت شده است.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان به خبرنگار مهر گفت: محوطه پارینه سنگی دشتگل اندیکا که در محدوده پشت سد شهید عباسپور قرار دارد بالغ بر 100 هکتار وسعت است که ثبت نشدن آن در فهرست آثار ملی، تعیین نشدن حریم، نفوذ بخش هایی از آب دریاچه سد شهید عباسپور، آب زمینهای کشاورزی و استفاده از سنگهای محوطه در ساخت نشیمنگاههای عشایری، تعدد حفاری های غیر مجاز و عدم هرگونه مراقبت لازم باعث شده است تا این محوطه در شرایط حساسی قرار بگیرد.
نظر شما