قرائت قرآن زمینه درک مفاهیم است/ شمار کمی با مفاهیم قرآن آشنایی دارند

مهدی قره شیخلو رئیس سازمان دارالقرآن الکریم وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی درباره راههای ایجاد فرهنگ تدبر در قرآن به خبرنگار مهر گفت: راه ارتباط با قرآن در این کتاب مشخص شده است. اولین راه انس با ظاهر و قرائت آیات آن است.
در قرآن صراحتا تاکید شده که تا جایی که برایتان میسر است آن را بخوانید که این تذکر مشخص می کند قرائت قرآن یک اصل است و ثمراتی دارد. لذا انس با قرآن یک راه توجه خواننده برای تدبر در آیه های آن و درک مفاهیم مستتر در آن است.

وی تصریح کرد: انس با قرآن و تدبر در آن با هم ارتباط مستقیم دارند که با قرائت شروع می شود و تکرار زیاد فرد را به سمت تلاش برای درک آن سوق می دهد. کسانی که در مرحله اول استمرار دارند به مراحل بالاتر هم می رسند. البته علاقه فرد هم در این مسیر مؤثر است. اما نباید بین قرائت قرآن و تدبر در آن تفکیک قائل شد و گفت عده ای فقط قرآن را می خوانند و عده ای هم فقط در آن تدبر می کنندٰ این دو لازم و ملزوم هم هستند.

رئیس سازمان دارالقرآن الکریم توانایی مردم در صحیح خوانی را اولین گام در گسترش فرهنگ تدبر در قرآن عنوان کرد و گفت: باید کاری کرد که مردم ابتدا بتوانند قرآن را صحیح بخوانند و بخش مشخصی از زندگی خود را به ارتباط با قرآن اختصاص دهند و پس از آن بتوانند با قرائت قرآن مضامین و پیام های عمومی آن را درک کنند.

قره شیخلو افزود: براین اساس باید آموزش های عمومی به این سمت برنامه ریزی شود. علاوه بر این برای طیف خاص هم برنامه ریزی های تخصصی لازم است یعنی باید برای آموزش مفاهیم، ترجمه و شان نزول آیات و... برنامه ریزی شود.

وی به نبود آمار مشخص از میزان آشنایی مردم با قرآن اشاره کرد و گفت: آمار دقیقی از میزان آشنایی افراد با قرائت و مفاهیم قرآن در اختیار نیست ولی با برآوردهای عمومی می توان گفت عده کمی از مردم هستند که هم می توانند قرآن را به درستی قرائت کنند و هم با مفاهیم آن به شکل عمومی آشنایی دارند. هرچند که در صحیح خوانی این آمار به میزان زیادی افزایش دارد.

رئیس سازمان دارالقرآن الکریم درباره دستگاههای مسئول در ترویج فرهنگ تدبر در قرآن گفت: به نظر من همه دستگاه ها در ترویج قرآن مسئولند چون نظام ما یک نظام اسلامی است. هرچند که بعضی دستگاه ها به طور مستقیم در این حوزه مسئولیت دارند، ولی نباید توقع را به این دستگاه ها محدود کرد. هر وزارتخانه ای می تواند برای کارمندان و خانواده های کارمندان دستگاه خود برنامه ریزی و زمینه های آموزش افراد را فراهم کند تا به گسترش این فرهنگ کمک شود. نمی توان انتظار داشت که وزارت ارشاد برای 70 میلیون نفر برنامه ریزی و اجرای برنامه داشته باشد.

قره شیخلو وظیفه دستگاه های متولی امور فرهنگی را در حوزه تولید نرم افزار دانست و گفت: نهادهایی که به طور مشخص در این حوزه مسئولند باید در طراحی برنامه ها، تهیه منابع آموزشی خوب، تدوین برنامه های آموزشی حضوری یا غیرحضوری تلاش کنند. در حقیقت وظیفه آنها بیشتر در حوزه تولید نرم افزار و طراحی خوراک فکری برای سنین و گروه های مختلف جامعه است و باید بخش سخت افزاری را با مشارکت همه دستگاه ها اجرا کنند.