به گزارش خبرگزاری مهر، توده هایی کوچک از ذرات مغناطیسی شناور می توانند خود را به شکل ریزماشینهایی سرهم بندی کنند که از قابلیت ایجاد تغییر و جا به جایی در دیگر ذرات شناور برخوردارند.
این ذرات را می توان از راه دور به گونه ای کنترل کرد تا ذرات دیگر را برداشته و یا حرکت دهند، به این شکل امکان انجام فرایندهای دقیق و ظریف تنظیم سازی در محیطهای مایع که پیش از این امکان پذیر نبوده اند به وجود خواهد آمد.
به گفته محققان لابراتوار ملی آرگونا این ذرات فِرومغناطیسی در میان لایه هایی از آب و روغن قرار گرفته اند و بدون حضور میدان مغناطیسی بی هدف به هر سو پرسه می زنند. اما زمانی که میدان مغناطیسی به مایع القا می شود، این ذرات در قالب اشکالی حلقوی که دانشمندان آنها را "گل مینا" نامیده اند، به یکدیگر می چسبند. این ساختارهای گل مانند زمانی که میدان مغناطیسی قطع می شود، از یکدیگر جدا می شوند.
میدان مغناطیسی دیگری در موازات با سطح مایع حلقه های دور گلهای مینا را تغییر داده و به این شکل ذرات دیگر را وادار به شنا کردن می کنند. تغییر دادن این میدان مغناطیسی حرکات ذرات را دچار تغییر می کند، به این شکل محققان می توانند با کنترل دقیق و ظریف ذرات، عملیاتهای مختلفی را توسط این میکروروباتها انجام دهند.
این گلهای مینا یا همان میکروروباتها می توانند به اطراف شنا کرده و با باز و بسته کردن حلقه ای که به وجود آورده اند، جسمی را در بر گرفته و آن را به نقطه ای دیگر انتقال دهد.
بر اساس گزارش گیزمگ، دانشمندان در یک آزمایش توانستند دانه ای شیشه ای را با استفاده از این میکروروباتها در میان مایع حرکت دهند، این دانه شیشه ای وزنی چهار برابر گلهای مینا داشت با این همه این ذرات مغناطیسی توانستند آن را با موفقیت به نقطه مورد نظر حمل کنند.
نظر شما