به گزارش خبرنگار مهر، یک لیوان چای خوش رنگ و قند پهلو برای خودت بریز، چند خرما هم کنارش، کنترل تلویزیون را روی شبکه دو فشار بده و جلوی تلویزیون راحت جا خوش کن، اینجا هیچ سریال یا فیلم سینمایی پخش نمی شود، مخاطب برنامه شبهای روشن هستی.
"شبهای روشن" نامی آشنا برای مخاطبان تلویزیونی است که در شبهای ماه مبارک رمضان از شبکه دو سیما پخش می شود؛ برنامه ای با آیتم های ساده و ملموس برای مخاطبانی که از سر سفره افطار بلند شده اند و می خواهند در این شبهای مبارک، ساده ترین روشهای زندگی مذهبی و اجتماعی را بدون هیچ تعارف و اما و اگرهای معمول تلویزیونی بیاموزند.
شب های روشن از پشت بام بزرگی پخش می شود که آیتمهایش به سادگی زندگی همه ما آدمهای معمولی است، فرش قرمز گلدار، کولر آبی، گلدان های رنگارنگ، قفس کبوتران، آدمهای ساده و... اصلا قرار نیست در این برنامه دکور خاص و ویژه ای مثل دهها برنامه مذهبی، اجتماعی دیگری ببینید که از تلویزیون پخش می شود، اینجا از ساده ترین وسایل زندگی دکوری دلچسب ساخته اند.
بوذری مجری برنامه تکیه داده بر کولر و با مخاطب صحبت می کند، حتی حالت ایستادن و لباس پوشیدنش هم آنقدر ساده است که احساس می کنید در کنار یک دوست ایستاده و به حرفهایش گوش می کنید تا یک مجری؛ حرفهایی که به دل مخاطب خسته از برنامه های شسته و رفته تلویزیونی می نشیند و همراه با چای بعد از افطار می چسبد.
دوربینها، نماهای مختلف پشت بام را نشان می دهد، زنان و مردانی که با لباسهای ساده شان کنار هم نشسته اند و خیلی عادی با هم صحبت می کنند، کودکانی که بساط اسباب بازی هایشان را روی زمین پهن کرده اند و بدون توجه به هیچ کسی بازی می کنند، عده ای جوان که دور هم نشسته و با هم شوخی می کنند و هر از گاهی پیامکهای برنامه را از لب تاب می خوانند.
حتی دوربینها که عوض می شود، امکان دیدن عوامل پشت صحنه هم وجود دارد. عواملی که در تکاپواند و دائم جا به جا می شوند.
اینجا خبری از آخرین دکور و میز و صندلی ویژه برای میهمانان نیست و همه روی تخته های بزرگ مفرش می نشینند، حتی روحانی برنامه روی یک صندلی مبل قدیمی و ساده نشسته است و با مردم صحبت می کند.
پیام ابراهیمپور تهیهکننده و کارگردان هنری این برنامه میگوید: برنامه هنوز با ایدهآلهایم فاصله دارد و دوست داریم بحثها از حالت «مونولوگ» خارج شود و به صورت گفتگو دربیاید، یعنی همه آدمهایی که در پشتبام حضور دارند، از کوچک و بزرگ وارد بحث شوند. همچنین جای بعضی قسمتها مثل نمایش و حضور مهمانان مختلف در برنامه خالی است.
ابراهیمپور میگوید: در یک کلام باید بگویم تعریف زندگی به سبک دینی ولی با مصادیق از اهداف برنامه است و همه میدانیم که دین یک مقوله کلی، همهگیر و البته فراگیر برای همه است و به این دلیل زن و مرد، کوچک و بزرگ میتوانند درباره آن نظر بدهند. ما میخواهیم چنین فضایی را در برنامه فراهم کنیم. این که فضای کار در پشتبام است و با حضور آدمهای مختلفی هم اجرا میشود به همین دلیل است.
امشب میهمانشان عروس و دامادی است که قرار است خطبه عقد بینشان جاری شود و رسما با هم ازدواج کنند، هیچ فیلمی در کار نیست، داماد کت و شلوار به تن دارد و عروس چادر سفید، روحانی عاقد هم با دفتر ثبتش آمده و بلند بلند خطبه عقد را سه بار می خواند، عروس بالاخره بله می گوید و پای دفتر را امضاء می کند.
قهرمان مسابقات پارالمپیک چین است و از ناحیه پا دچار نقص عضو است اما داماد این شرایط او را پذیرفته و حالا عقدشان هم جاری شده است؛ عروس و داماد جلوی چشم هزاران ببننده سرخ و سفید می شوند و با هم ازدواج می کنند.
مجری برنامه فقط به این مورد اشاره می کند و بدون هیچ کنجکاوی بی موردی که موجب ناراحت شدن عروس و داماد شود، ازدواجشان را تبریک می گوید، اینجا حتی آدمهای خارق العاده و خاص برخلاف برنامه های تلویزیونی دیگر که دائم در تلاش اند میهمانانشان را یک آدم مریخی و عجیب و غریب جلوه دهند، ساده و معمولی نشان می دهند تا مخاطب بهتر آنها را احساس کند.
حجت الاسلام زائری، روحانی برنامه هم هر شب یک مسئله و معضل اجتماعی را مورد بحث قرار می دهد و به سرعت بدنبال راه حل های آن می رود، موضوعاتی که در تمام این سالها تابو شده بودند و کارشناسان مذهبی دیگر ورود به آن را در رسانه ملی درست نمی دانستند.
وی با تاکید بر اینکه تلاش شده لحن برنامه موعظهای و خطابهای نباشد، میگوید: موضوعاتی که در این برنامه مطرح میشود، پیشتر در یک اتاق فکر با حضور جمعی از دوستان دربارهاش صحبت میشود؛ راستش من برای یک برنامه تلویزیونی هیچوقت اینقدر وقت نگذاشته بودم، کار ما بعد از نماز ظهر و عصر تا افطار طول میکشد. در این زمان ما روی موضوعات برنامه بعد و بررسی بازتابهای برنامه قبلی وقت میگذاریم.
زائری با اشاره به اینکه اساس این برنامه تعریف و بازنگری سبک زندگی اسلامی در خانواده ایرانی است، میگوید: در این 30 شب به موضوعات مختلفی همچون محبت به همسر و رابطه خانواده، توبه و استغفار، شکر و قدردانی، دوری از عیبجویی، حقالناس و همسایهداری می پردازیم.
هیچ تکلفی نباید در کار باشد، مخاطب باید احساس کند که در خانه خود شاهد یک میهمانی جذاب است، شوخی بین مجری ها حد و مرز دارد و احساساتی کردن عواطف مردمی هم حد و اندازه، مخاطب برخلاف برنامه های دیگر نه خیلی می خندد و شاد است و نه گریه می کند و در فکر فرو می رود.
رسالت بوذری، مجری این برنامه با بیان اینکه از ابتدا سازندگان برنامه با ذهنیت «آشنازدایی» از برنامههای ترکیبی و زنده، ساخت این برنامه را در دستور کار قرار دادهاند، میگوید: وقتی ایده این برنامه از سوی پیام ابراهیمپور ـ که تهیهکننده و کارگردان هنری این برنامه است ـ مطرح شد به نظرم موضوع جدیدی آمد؛ اینکه دکور یک برنامه پشتبام باشد، آن همه مهمان داشته باشید و مدام هم حواستان به همه باشد؛ به هر حال جالب است. از آن گذشته شما یک فضای 400 متری دارید که خودبهخود کار کردن برای مجری در آن سخت است؛ اما خوشبختانه با گذشت چند شب از ماه رمضان این برنامه و شکل اجرای آن دارد بین مخاطبان جا میافتد.
مجری برنامه شبهای روشن تاکید می کند: حجت الاسلام زائری آدم کلیشهگریزی است و ما تصمیم گرفتیم برنامه را به این شکل که میبینید، عرضه کنیم. خوشبختانه محتوای برنامه هم به گونهای است که باعث جلب مخاطب میشود؛ اکثر موضوعات بهروز است و حرفهایی هم که در برنامه گفته میشود تاکنون کمتر شنیده شده است؛ به نظرم یکی از علتهای متفاوت بودن برنامه همین صحبتهایی است که عنوان میشود.
به گفته وی، بعضی ماجراهایی که در لحظه در برنامه اتفاق میافتد ـ من به عنوان مجری ـ از آنها خبر ندارم، یعنی تلاش شده این نگاه مستند در اثر لحاظ شود؛ البته قضاوت اینکه این موضوع چقدر به مثبت بودن و پویایی اثر کمک میکند، قطعا بهعهده بیننده خواهد بود.
نماهنگهای گوناگون برنامه را از یکنواختی نجات داده و به علاوه بر جذابیت آن افزوده است؛ پیامک خوانی کوتاه هم نشان می دهد که مردم از این برنامه خالی از تکلف استقبال کرده اند.
برنامه به سادگی نوشیدن یک لیوان چای خوش رنگ قند پهلو با خرمای شیرین تمام شده است و جای خود را به سریالهای بی محتوا و کلیشه ای می دهد.
.......................................
گزارش از فهیمه سادات طباطبایی
نظر شما