پیام‌نما

إِنَّ‌اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي‌الْقُرْبَىٰ وَ يَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ * * * به راستی خدا به عدالت و احسان و بخشش به خویشاوندان فرمان می‌دهد و از فحشا و منکر و ستمگری نهی می‌کند. شما را اندرز می‌دهد تا متذکّر [این حقیقت] شوید [که فرمان‌های الهی، ضامن سعادت دنیا و آخرت شماست.] * * * حق به داد و دهش دهد فرمان / نيز انفاق بهر نزديكان

۱۱ شهریور ۱۳۹۰، ۸:۴۳

معرفی یک فیلم/

"آلزایمر"؛ طرح باورهای معنوی در روزگار بی‌ایمانی

"آلزایمر"؛ طرح باورهای معنوی در روزگار بی‌ایمانی

فیلم سینمایی "آلزایمر" به کارگردانی احمدرضا معتمدی تلاشی درباره نمایش باور و اعتقاد انسان در دنیای مادی امروز است.

به گزارش خبرنگار مهر، فیلم سینمایی "آلزایمر" یکی از متفاوت‌ترین تجربه‌های سینمای ایران در سال‌های است، فیلم در ظاهر داستان شوریدگی و سرگشتگی یک زن است و پافشاری او برای این که به دیگران ثابت کند شوهرش امیرقاسم زنده است، اما در لایه‌های زیرین این فیلم مفاهیم بلندی درباره پایمردی بر اعتقاد و ایمان وجود دارد.

احمدرضا معتمدی پس از تجربه شکست خورده "قاعده بازی" به سینمایی برگشته که آن را می‌شناسد و به آن باور دارد، طرح مفاهیم فلسفی در قالب داستانی امروزی از دغدغه‌های همیشگی معتمدی است که در "دیوانه از قفس پرید"، "زشت و زیبا" و "هبوط" هم می‌شد نشانه‌های آن را دریافت و دید. اما "آلزایمر" برای مخاطب عام جذاب‌تر از فیلم‌های قبلی کارگردان است.

مهتاب کرامتی و مهران احمدی در نمایی از فیلم "آلزایمر"

ترکیب بازیگران و نوع داستان این فرصت را به تماشاگر می‌دهد که به دیدن "آلزایمر" بنشیند و آن را دوست بدارد، شخصیت‌ها قابل باور و ملموس طراحی شده‌اند، حتی شخصیت مردی که مهدی هاشمی آن را بازی می‌کند و در فضای رئالیستی فیلم حضوری غریب دارد، طناز است و بیشتر به کودکی می‌ماند تا مردی که گم شده آسیه (مهتاب کرامتی) است. اما تضادی که حضور این مرد در فضای غمبار و تلخ آدم‌های اطراف آسیه به وجود می‌آورد جذاب است.

فرامرز قریبیان پس از سال‌ها و بعد از تجربه به یادماندنی "شهر زیبا" در فیلم سینمایی "آلزایمر" نشان می‌دهد که هنوز قابلیت‌های بازیگری اش را حفظ کرده، راز بازی در سکوت را می‌داند، چهره تلخ نعیم و سکوت او درباره اصرار آسیه برای زنده بودن امیرقاسم پس از سال‌ها نشان می‌دهد که نعیم می‌داند مهری در دل آسیه ندارد و در تمام این سال‌ها تلاشش برای نفوذ به قلب زن بیهوده بوده است.

محمود (مهران احمدی) شاید مادی‌ترین شخصیت فیلم باشد که بیش از همه می‌کوشد باور آسیه را نسبت به زنده بودن امیرقاسم از بین ببرد، او که پیوند خونی با آسیه دارد بیش از بقیه خواهر را نادیده می‌گیرد و نمی‌تواند اعتقاد او را تاب بیاورد، او زمینی‌ترین شخصیت "آلزایمر" است. فیلم تازه معتمدی اگرچه کمی ثقیل است و درک آن برای مخاطبانی که سینمای ایران را با کمدی‌های نازلش می‌شناسند،  سخت است اما تجربه‌ای جدید است.

گروه بازیگران در نقش‌های متفاوتشان حضوری چشمگیر دارند و پایان فیلم غیرقابل پیش‌بینی است، به نظر می‌رسد معتمدی با "آلزایمر" آموخته که چطور دغدغه‌هایش را به نوعی بیان کند که مخاطب هم آن را دوست داشته باشد. "آلزایمر" گامی برای رسیدن به این موفقیت بزرگ است.

کد خبر 1392873

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha