به گزارش خبرنگار مهر، ایران کشوری جوان است و بدیهی است که جمعیت جوان کشورمان در کنار همه نیازها و خواسته‌هایش، سئوالات بسیاری در ذهن دارد که باید جایی و کسی باشد که به این سئوال‌ها پاسخ بدهد. اگر مهمترین سئوالات جوانان ایران را به مسائل هستی شناسی و دغدغه‌های او برای انسان بودن و درست زیستن مرتبط بدانیم، سئوالات مذهبی و معارفی مهمترین و عمده‌ترین سئوالات این نسل است.
البته رسانه‌ها وطایف متعددی دارند؛ از اطلاع رسانی گرفته تا سرگرمی و تلویزیون به عنوان گسترده‌ترین رسانه جمعی بیش از هر رسانه دیگری موظف است مخاطبش را سرگرم کند و به او اطلاعات بدهد. با این حساب می‌توان توقع داشت تلویزیون کشورمان فرصتی فراهم کند برای اطلاع‌رسانی به بزرگترین بخش جمعیتی کشورمان؛ یعنی جوانان.
اما متاسفانه سال‌های سال تلویزیون برای طرح سئوالات هستی‌شناسی و معارفی جوانان و پاسخ به این سئوالات قدمی برنداشته بود تا اینکه برنامه‌ای به نام "استوا" شکل گرفت. شاید در گذشته برنامه‌هایی در شبکه‌های مختلف سیما بوده که به نیازهای معارفی جوانان توجه داشته باشد، اما این برنامه‌های عموماً یکسویه با مسائل جوانان برخورد می‌کردند و در نقش ناصح و عامر ظاهر می‌شدند.
اما برنامه "استوا" از اولین روزهای پخش نشان داد رویه تازه‌ای در پیش گرفته است؛ رویه‌ای که به ذائقه مخاطب جوان خوش آمده است. در این برنامه تعدادی جوان به نمایندگی از جوانان کشورمان در مقابل کارشناسان برنامه می‌نشینند و بی‌پروا از هر قضاوت یا خط و ربط از پیش ترسیم شده‌ای سئوالاتشان را از کارشناسان می‌پرسند.
این سئوالات گستره وسیعی از مسائل مربوط به چیستی حیات تا وطایف زنان و شوهران در قبال هم را در بر می‌گیرد. از این رو "استوا" از چند بابت برنامه قابل توجهی است؛ اول از این منظر که فرصتی را برای پرسش و پاسخ فراهم کرده و این امکان را در اختیار جوانان گذاشته که ابهاماتشان را در قالب سئوال مطرح کنند و صرفاً شنونده محض نباشند.
دوم اینکه برنامه "استوا" به مسائلی توجه دارد که برای جوانان اهمیت دارد و جز اصلی‌ترین دغدغه‌های این نسل محسوب می‌شود. سوم و مهمتر از همه آنکه برنامه "استوا" تا اینجا نشان داده محدودیتی برای طرح سئوال ایجاد نمی‌کند. جوانانی که به نمایندگی از نسل جوان کشور در این برنامه حضور دارند آزادانه و بدون هیچ دغدغه‌ای سئوالاتشان را مطرح می‌کنند.
گاهی در این برنامه سئوالاتی مطرح می‌شود که هرگز در رسانه ملی مطرح نشده و حتی در فضاهای دانشگاهی و حوزوی نیز به سختی به آنها پرداخته شده است. برنامه "استوا" توانسته سنت پرسش و پاسخ بین علما و جوانان را که در گذشته‌های نه چندان دور فقط در حوزه و دانشگاه انجام می‌شد، در یک برنامه تلویزیونی احیا کند.
اما با همه اینها "استوا" هنوز کم و کاستی‌هایی دارد. اگر بپذیریم که این برنامه سنت پرسش و پاسخ معارفی را رسانه‌ای می‌کند باید به این نکته هم توجه داشت اساتید و کارشناسانی باید به این برنامه دعوت شوند که از بزرگترین و سرشناس‌ترین علما باشند در حالی که ضمن اعتراف به دانش و تحصیلات قابل توجه کارشناسان این برنامه، نمی‌توان گفت آنها از بهترین‌ها و سرشناس‌ترین‌ها هستند.
نکته دیگری که برنامه "استوا" را از آنچه باید باشد دور می‌کند، آن است که فضای پرسش و پاسخ در این برنامه هنوز کاملاً تعاملی نیست. معمولاً جوانان شرکت‌‌کننده در این برنامه فرصت آن را پیدا نمی‌کنند که به صورت کامل ابهاماتشان را طرح کنند و یا برای قانع شدن با کارشناسان چالش داشته باشند.
اگر این برنامه بتواند در کنار آزادی بیان قابل توجهی که ایجاد کرده، فرصتی برای رفع ابهام‌ها هم فراهم کند برنامه موفق‌تری خواهد بود. اما با همه اینها برنامه "استوا" بعد از این سال‌ها و در این روزها، برنامه مغتنمی است و بایت شکل‌گیری و پخش چنین برنامه‌ای باید به جسارت دست اندرکارانش آفرین گفت.
بی‌شک "استوا" می‌تواند برای گروه معارف اسلامی شبکه سه سیما حکم یک شروع خوب را داشته باشد و سرآغازی باشد برای تولید برنامه‌های معارفی جذاب و تاثیرگذار.
نظر شما