به گزارش خبرنگار مهر، مراسم اختتامیه هشتمین جشنواره «بسمالله» و رونمایی از 6 کتاب نفیس شامل آثار برگزیده این جشنواره، عصر دوشنبه 14 شهریور با حضور مسئولان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، برگزارکنندگان جشنواره و برگزیدگان این دوره در تالار ایوان شمس برگزار شد.
محمدهادی ایازی معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران گفت: هر کاری که در برگزاری این جشنواره انجام دادهایم، جز انجام وظیفه نیست. هشتیمن دوره جشنواره بسمالله هم تمام شد و همزمان با این مراسم، کتاب جشنواره هم در اختیار علاقهمندان قرار میگیرد. گره هر درد بیدرمانی با بسمالله باز میشود و این طور نیست که این مساله فقط مختص ایران و مسلمانان باشد.
وی افزود: در تاجیکستان که سالهای سال تحت سلطه کمونیستها بود، مردم برای شروع هر کاری بسمالله میگویند. در پاکستان هم نام بسیاری از افراد، بسمالله خان است. اینها به باورهایی مردم باز میگردد. بسمالله در جامعه ما جایگاه مهمی دارد و لازم است که از دیدگاه هنر به آن بپردازیم. باید این باورها را در عمل هم به کار ببندیم و باور داشته باشیم که در محضر خدا هستیم و روزی باید پاسخگوی اعمالمان باشیم.
ایازی ادامه داد: اگر چنین باوری در جامعه وجود داشته باشد، بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. ما در مجموعه مدیریت شهری این افتخار را داریم که اهتمام جدی و ویژهای به پیوند دین و هنر داریم. سعی داریم جشنواره فرهنگی هنری شمسه را در 8 رشته هنری برگزار کنیم و تا پایان سال 90 یک بانک اطلاعاتی از هنرمندان ایجاد کنیم که این کار در سطح محله، به هویت و مدیریت محلهها کمک میکند.
معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران گفت: انجام این فعالیتها را به عنوان تکلیف خود میدانیم و بر کسی منتی نداریم چون به عنوان متولیان فرهنگی جامعه وظیفه داریم از هنرمندان حمایت کنیم.
در ادامه این مراسم احمدرضا دالوند نویسنده، منتقد و طراح گفت: تولید پوسترهای معنامحور و تالیفی، زیاد در ایران سابقه ندارد. تولید پوستر سینمایی زیاد داریم ولی پوستر معناگرا عمر زیادی ندارد و هنوز تعداد تولید زیادی در این زمینه نداریم. اما در حال حاضر بنای پوستر دینی و معناگرا در ایران گذاشته شده ولی این موضوع هنوز تبدیل به جریان نشده است. در حالی که در کشورهایی مانند انگلیس و آفریقای جنوبی فروشگاههایی برای فروش این پوسترها در نظر گرفته شده است.
وی افزود: پوستر هم مانند فیلم و سریال یک رسانه است ولی از نظر اقتصادی شدنیتر است. سوال من این است که چرا زیباسازی شهرداری برای پشتیبانی و تقویت زیباسازی، از دستاوردی که بخشی از آن در 6 کتابی که امروز رونمایی میشوند، استفاده نمیکند؟ چرا از این همه بسمالله برای فعالیتهای زیباسازی بهره نمیبریم؟
این گرافیست ادامه داد: این حرکت نو نیازمند پشتیبانی تئوریک است. این تفکیک موضوعی در این جشنواره مانند نوروز، مقاومت، عاشورا و ... نشان میدهد که از پوستر چیزی میخواهیم که قبلا نمیخواستیم. چرا سوئیسیها با اتکا به گونیهایی که غلاتشان را در آن ذخیره میکردند، پایه گرافیکشان را بنا نهادند؟ به تازگی با استاد احصایی گفتگو میکردم. او میگفت: غربیها فقط 3 نوع خط دارند ولی سالیانه 500 نوع فونت ابداع میکنند.
دالوند افزود: امروز کجا را سراغ دارید که همه انرژیاش را بگذارد برای جمعآوری بسمالله؟ بنابراین این توان و انرژی باید هدایت شود. باید استانداردها را تعریف کنیم چون ذوق و قریحه وجود دارد ولی استاندارد و قواعدی برایش تعریف نشده است. به عنوان مثال هیچ کار گرافیتی در نقاشیهای دیواری تهران انجام نشده است. برخی از این نقاشیها اصلا استاندارد نقاشی دیواری را ندارند. بلکه برای کاغذ مناسب هستند که با ابعاد بزرگ روی دیوار کشیده شدهاند. یا مثلا بیلبردهای سطح شهرمان استاندارد نیستند. بیلبرد اگر نتواند در عرض 3 تا 6 ثانیه پیامش را برساند، رسالتش را انجام نداده است.
در ادامه این مراسم، از برگزیدگان و شایستگان تقدیر این دوره جشنواره بسمالله، با حضور محمدهادی ایازی معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، محمدرضا کمرهای مسئول جشنواره، حمید کیانی مسئول گردآوری کتابها و مدیر سابق انتشارات همشهری و ناصر نصیری دبیر جشنواره، تجلیل به عمل آمد.
نظر شما