به گزارش خبرنگار مهر، هرچند حضور همراه بیمار در برخی از بیمارستانها، مشکلاتی را برای پرسنل و کادر درمانی به دنبال دارد. اما بعضا مشاهده می شود حضور این افراد در بیمارستانهایی که با کمبود نیرو مواجه اند توانسته تا حدودی از وظایف بر زمین مانده این قبیل بیمارستانها را بپوشاند.کمبود کادر درمانی در بیمارستانهای دولتی و مشکلاتی که بیماران در این قبیل مراکز درمانی با آنها مواجه اند باعث شده که "حضور همراه بیمار" در بیمارستان به یک رفتار و فرهنگ غیرمرسوم تبدیل شود که متاسفانه برخی از بیمارستانها نیز با این موضوع کنار آمده اند. این در حالی است که رئیس کل نظام پرستاری گفته که حضور همراه بیمار در بیمارستانها تنها مختص ایران است که این مسئله منجر به مداخله در پروسه درمانی بیماران می‌شود.
خانم میانسالی که حدود یک ماه است به خاطر بیماری دخترش در یکی از بیمارستانهای تهران در رفت و آمد است، می گوید: اصلا دوست ندارم که هر روز مسیر خانه تا بیمارستان را بروم و برگردم اما چاره ای ندارم چون وضعیت رسیدگی به بیمارم در این بیمارستان زیاد خوب نیست برای همین مجبورم خودم به دخترم برسم.
وی در خصوص مشکلاتی که در بیمارستان با آنها مواجه است، می افزاید: متاسفانه رسیدگی به بیمار در این بیمارستان چندان خوب نیست. چون وقتی درخواستی را مطرح می کنی، با تاخیر چند ساعته انجام می شود. البته من فکر می کنم که پرستاران هم حق دارند چون تعدادشان کم است و بیمار زیاد.
شمس الدین شمس، عضو شورای عالی نظام پرستاری در ارتباط با شاخص پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی در کشور می گوید: این شاخص بین 5/0 تا 8/0 متغیر است اما در کشورهای دیگر حداقل نیروی انسانی پرستاری 8/1 به ازای هر تخت بیمارستانی است که مقایسه بالاترین میزان استاندارد نیروی پرستار به تخت در ایران با حداقل این شاخص در دنیا نشانگر فاصله زیاد ما با استانداردهای جهانی است.
وی بر این باور است که ادامه یافتن این فاصله فاحش، افت کیفیت خدمات پرستاری و در نهایت نارضایتی مردم به عنوان گیرندگان خدمات درمانی را به دنبال دارد.
محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار نیز معتقد است که کمبود پرستار و فاصله بین حقوق پرستاران و پزشکان باعث شده تا 50 درصد مراقبتهای اولیه در بخشهای بیمارستانی توسط همراهان بیمار انجام شود.
وی می گوید: اگر چه پرستاران بسیار خوبی در کشور داریم و این پرستاران در آمریکا، اروپا و حوزه خلیج فارس به عنوان بهترین شناخته شده اند اما متاسفانه وضعیت پرستاری در ایران خوب نیست.
کمبود نیروی پرستار باعث شده که بخشهایی از بیمارستانهای دولتی در طول شب با حضور یک پرستار اداره شود. لذا، خستگی پرستار در چنین شرایطی کاملا طبیعی است و همین موضوع باعث می شود برای ساعتی بخشهایی از بیمارستان از حضور پرستار خالی شود.
دبیرکل خانه پرستار معتقد است که بیماران به خصوص در تهران حداقل مراقبتها را دریافت نمی کنند.
این در حالی است که کلثوم رئیس پور، مدیر پرستاری بیمارستان طرفه معتقد است که پرستاران جوان توانایی برقراری ارتباط موثر و آموزش به بیماران را ندارند و به خصوص برای پرستاری در شیفتهای سخت شبانه آماده نیستند.
وی، نقش پرستاران بالینی را در آموزش تجربیات و مهارتهای بالینی موثر می داند و می گوید: هنوز پرستاران از این موضوع غافلند که در این فرآیند در مرحله نخست می بایست با بیمار ارتباط مناسب و خوبی برقرار شود و به عنوان مثال حین تزریق انسولین شیوه صحیح تزریق به بیمار آموزش داده شود و به همه پرسش های بیمار پاسخ داده شود.
نظر شما