به گزارش خبرگزاری مهر، جواد کامور بخشایش، فعال در حوره تاریخ شفاهی با بیان این که تاریخ شفاهی حوزهای از تاریخنگاری است که وارد متن جامعه شده و متعلق به مردم است، گفت: در حالی که تاریخ رسمی هر عصری به دست صاحبان آن عصر نوشته می شود، یعنی تاریخ رسمی آن گونه که حاکمان خواستهاند به رشته تحریر درمیآید، اما تاریخ شفاهی متعلق به عامه و مردم عادی است و از زبان آدمیانی که خود متاثر از وقایع تاریخی بودهاند بیان میشود.

جواد کامور بخشایش معتقد است، تاریخ شفاهی درک عمومی و مردمی از تاریخ و مکملی برای تاریخنگاری رسمی است؛ به طوری که به تدوین دقیق و روایتگری درست تاریخ کمک میکند.
کامور بخشایش با اشاره به وجود دو دیدگاه متمایز نسبت به خاطرهنویسی گفت: اگر روایت خاطرات را از مقوله تاریخ دانسته و از نظر تاریخی بدان پرداخته شود، با ادبیات ارتباط چندانی نمییابد اما اگر روایت خاطرات را به مثابه ژانر یا گونه ادبی در نظر بگیریم، تاریخ شفاهی میتواند به عنوان پلی ارتباطی میان تاریخ و ادبیات نقشی اساسی ایفا کند در این صورت ژانر ادبی خاطره نگاری، دیگر تاریخ نگاری صرف نیست،بلکه ادبیاتی است که خمیرمایه آن اتفاقات تاریخی است و این دست نویسنده را باز خواهد گذاشت تا ادبیات قابل قبولی را در ضمن تاریخ ارائه دهد؛ به شرط آن که وقایع تاریخی دستنخورده بماند.
این فعال حوزه تاریخ شفاهی با تاکید بر این که نسل ما پلی است بین نسل گذشته و نسل آینده، گفت: تاریخ شفاهی می تواند با تلفیق تاریخ و ادبیات و مستند بودن به روایات تاریخی و خاطرات، بستر مناسبی را برای آشنایی نسل جوان با گذشته خود مهیا کند.
کاموربخشایش با اپرداختن به اهمیت اقدامات فعالیت های حوزه هنری و مرکز مطالعات و ادبیات پایداری و تاریخ شفاهی حوزه، گفت: در اطراف ما گنجینههای زنده انقلاب و دفاع مقدس حضور دارند که اگر خدای نکرده از وجودشان محروم شویم، بخش مهمی از خاطرات آن دوران را از دست داده ایم. بنابراین با همه تلاشهایی که حوزه هنری در اینباره انجام داده، با توجه به اندک بودن فرصت، این موضوع همتی مضاعف میطلبد.
وی گفت: با توجه به کم بودن زمان و امکان از دست دادن گنجینههای زنده خاطرات دوران انقلاب و جنگ باید اولویت ما ثبت و جمعآوری خاطرات باشد سپس در کنار ثبت خاطرات میتوان به نشر آنها نیز پرداخت.
این فعال حوزه تاریخ شفاهی برای ارتقای سطح ادبیات مبتنی بر تاریخ شفاهی، گفت: ارتباط حوزههای ادبی دیگر مانند داستاننویسی و رماننویسی با حوزه تاریخ شفاهی، میتواند رابطه خجسته و مبارکی باشد. برای ارتقای ادبیات و تاریخ شفاهی باید ارتباطات ادبیاتی را گسترش داد.
کد خبر 1403609
نظر شما