به گزارش خبرنگار مهر، صالح رزم حسینی متولد شهریور 58 است و سه شنبه همین هفته، 33 ساله می شود از سال 72 طراحی را شروع و تاکنون 22 جایزه و لوح تقدیر از جشنواره های بین المللی کسب کرده و 32 اثر او هم در قالب آثار برتر جشنواره ها به چاپ رسیده است.
کمتر زمانی پیش می آید که خبری از درخشش محمد صالح رزم حسینی، کارتونیست و کاریکاتوریست برجسته کرمانی، در جشنواره ها قند را در دل هنردوستان به خصوص کرمانی ها آب نکند اما هنوز هم کسی ندیده است تجلیل و قدردانی از اقدامات این هنرمند برجسته ایران زمین شود.
چند وقتی هست که از "ابوکوروش" بی خبریم که به گفته خودش در دوره دپرسی هنری به سر می برده است.
عاشق طنز است و دست پدرش را می بوسد که او را به خدمت سربازی فرستاده چون گویا در آن دوران بوده که کاریکاتور به دادش رسیده و معتقد است بخش زیادی از اعتماد به نفسی که دارد هم مربوط به زمان سربازی رفتن اوست.
همان جا بوده که رزم حسینی که اولین گروه کاریکاتور کرمان "زیپ" را راه اندازی کرده، با شعرشاعران بزرگ کشور هم آشنا شده است.
خوشمزه ترین میوه درخت
از او و محمدعلی آزادیخواه مجموعه کاریکلماتور و کاریکاتور بهار امسال چاپ شده با عنوان "خوشمزه ترین میوه درخت".
رزم حسینی معتقد است که کاریکاتور نیاز به راهنما و استاد ندارد.
دعوای ابوکوروش و کاریکاتورهایش
رزم حسینی می گوید: من و کاریکاتور مثل دو دوست هستیم که با هم بزرگ شدیم و داریم با هم زندگی می کنیم حتی گاهی وقتها با هم دعوایمان می شود؛ من کاغذ را پاره می کنم گاهی هم بس که بر روی یک طرح کار می کنم طرحم عصبانی می شود و ذهنم را درگیر کرده و مجبور می شوم دو، سه روز برایش وقت بگذارم.
وی ادامه می دهد: کاریکاتور من را پیدا کرد نه من کاریکاتور را. دقیق نمی دانم که چه اتفاقی موجب نزدیکی من به این هنر شد اما پدرم می گوید زمان بچگی کارتون های تلویزیون را خیلی با دقت تماشا می کردم و بعد از تمام شدن، تلویزیون را خاموش و شخصیت های کارتونی را نقاشی می کردم.
کسب 10 جایزه بین المللی در یک سال
رزم حسینی اعتماد به نفس بالا و شاد بودن خود را دلیل موفقیتش می داند و اظهار می کند: من سال گذشته 10 جایزه خارجی گرفتم؛ آن قدر به کار خودم اعتماد داشتم که آثارم را برای جشنواره ها می فرستادم و مطمئن هم بودم که رتبه کسب می کنم.
او معتقد است که ایرانیها، به خصوص بچه های شهرستانی اعتماد به نفس بالایی ندارند که اگر این حس را در خود تقویت کنند می توانند در هر زمینه ای موفق شوند.
این هنرمند کرمانی به فعالیت خود در مطبوعات هم اشاره کرده و می گوید: اولین کار من در سال 72 در یکی از روزنامه های محلی کرمان چاپ شد و از آن زمان به بعد، طرح های زیادی از من در روزنامه ها کار شد.
وی بیان می کند: شاید می توانستم مطبوعات را راضی کنم اما خودم به دلیل محدودیت هایی که در روزنامه ها وجود دارد چندان از این کار راضی نبودم.
رزم حسینی می گوید: اما الان در فضای مجازی و در وبلاگم خیلی راحت دارم کار می کنم.
تصمیم گرفتن در فضای بین المللی کار کنم
وی در ادامه، به حضور خود در جشنواره های خارجی اشاره و اظهار می کند: برخی از دوستان از جمله هنرمندانی از جمله نیک نفس و شهریار رضایی و هاشمی نژاد که همگی خود از هنرمندان کرمان هستند به من پیشنهاد دادند که باید از فضای کرمان کنده بشوم این بود که من هم به سمت جشنواره ها رفتم.
رزم حسینی ادامه می دهد: در سال 84 جشنواره ای در کشور رومانی بود با موضوع "اروپا، عاشقت هستم" من که تا پیش از آن فقط برای مطبوعات کار کرده بودم اگر چه مقداری دلهره و اضطراب داشتم اما بالاخره اولین کارم را به آنجا فرستادم که موفق به کسب لوح تقدیر جشنواره هم شدم.
این هنرمند کرمانی می گوید: بعد از آن در این مدت پنج، شش سال 28 جایزه بردم و در 36 کتاب خارجی کارهایم چاپ شده است.
ابوکوروش با بیان اینکه این موفقیت ها یک امتیاز ویژه برای خودم و شهر کرمان به حساب می آید ابراز می کند: اما در این شرایط، هیچ وقت نگذاشتم گرفتار غرور بشوم و همیشه با اعتماد به نفسم بیشتر از غرور مانوس بوده ام.
وی درباره عدم حضور خود در جشنواره ها در چند ماه اخیر می گوید: من با کاریکاتور زندگی می کردم اما با شرکت در جشنواره ها از هدف اصلی خودم در حال دور شدن بودم.
احساس می کنم دارم از سر و کله کاریکاتور بالا می روم
رزم حسینی ادامه می دهد: احساس کردم دارم برای معروف شدن خودم از شانه های کاریکاتور بالا می روم و از آن سوء استفاده می کنم به همین دلیل اثری برای جشنواره ها نفرستادم و در دوران دپرسی هنری به سر می بردم البته ناگفته نماند در این مدت برای خودم کار می کردم.
این کاریکاتوریست کرمانی اظهار می کند: اما الان خوشبختانه این دوران تمام شده و دوباره قرار است برای جشنواره ها کار بفرستم.
او بیان می دارد: البته هزینه پست هم از سال گذشته خیلی زیاد شده و برای من که باید با هزینه شخصی آثارم را به جشنواره ها بفرستم مشکلاتی ایجاد شده ولی خوشبختانه بسیاری از جشنواره ها اینترنتی و تا حدودی این مسئله رفع شده است.
زیپ را حفظ می کنیم
او در ادامه گفتگوی خود با خبرنگار مهر، به وضعیت کارتون و کاریکاتور کرمان اشاره می کند و می گوید: از این لحاظ هم وضع خوبی داریم هم بد!.
رزم حسینی می افزاید: کاریکاتور کرمان از سطح کشور خیلی عقب است مقصر آن هم من نبودم چون تلاش خود را کرده ام و دو جشنواره در سالهای اخیر در این زمینه برگزار کردیم؛ گروه زیپ هم که تشکیل شده اما بچه های کرمان اعتماد به نفس بالایی ندارند و گروهها هم در کرمان نمی توانند زیاد دوام بیاورند.
ابوکوروش اظهار می کند: اما زیپ هشت ماه هست که دوام آورده که البته باید بیشتر تلاش شود.
کرمانیها کاریکاتور را جدی نمی گیرند
وی با بیان اینکه بچه های کرمان کاریکاتور را به عنوان یک هنر زیاد جدی نمی گیرند می گوید: من کلاس آموزشی دارم که ده نفر هنرجود در آن شرکت می کنند؛ هنرجویان در ابتدای راه علاقه زیادی نشان می دهند اما گمان می کنند یک شبه می توان راه صد ساله را پیمود به همین خاطر زود خسته و از ادامه کار منصرف می شوند.
رزم حسینی می گوید: شاید هم من شاگردانم را درست تربیت نکرده ام؛ کاریکاتور مثل موسیقی نیست که سبک و روش خاصی داشته باشد بلکه یک هنر ذاتی است و خود فرد باید آنقدر از این هنر لذت ببرد که دیگر نیازی به استاد نداشته باشد.
وی تصریح می کند: البته در حال حاضر گرایش خانمها به این هنر بیشتر شده و در گروه زیپ هم بیشتر افراد را خانمها تشکیل می دهند.
این هنرمند کرمانی اظهار می کند: این اتفاق را باید به فال نیک گرفت چون طنز دنیایی مردانه است و جسارت زیادی می خواهد.
خنداندن ایرانیها کار سختی است
رزم حسینی با اشاره به اینکه مردم ایران طنزپردازترین مردم جهان هستند اظهار می کند: به همین دلیل خنداندن آنها کار بسیار سختی است.
این هنرمند درباره ضرورت وجود کاریکاتور و کارتون در جامعه هم می گوید: جامعه ای که نخندد بیمار است، جامعه ای که غم و غصه داشته باشند، رشد نمی کند و این رسالت بر دوش طنزپردازان است؛ کارتونیست با طرح خود، فیلمساز با تولیدات خود و شاعر با شعر خود باید این وظیفه را انجام دهد.
کارتونیست باید زیاد مطالعه کند
او معتقد است که کارتونیستی موفق خواهد شد که مطالعه اش زیاد باشد و رمانهای به روز دنیا را بخواند به خصوص رمانهای آمریکای لاتین و اروپای شرقی.
رزم حسینی می گوید: چون این رمانها از دل جوامع بیرون می آید و وقتی کارتونیست این کتابها را مطالعه کند متوجه می شود که مردم هر منطقه از چه چیزی لذت می برند.
وی اضافه می کند: همچنین مشاهده فیلمهای روز دنیا می تواند در این خصوص بسیار به کارتونیست ها کمک کند.
نظر شما